Τους λόγους για τους οποίους η Ελλάδα δε μπορεί να αποδεχθεί και ζητά την απόσυρση της πρότασης της Κομισιόν, για την «πλήρη εξωτερική σύγκλιση» των άμεσων ενισχύσεων ανά εκτάριο, ανέπτυξε ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, Βαγγέλης Αποστόλου, στη διμερή συνάντηση που είχε με τον αρμόδιο ευρωπαίο Επίτροπο για τα αγροτικά θέματα, Φιλ Χόγκαν, στις Βρυξέλλες.
Όπως είπε «αν επρόκειτο να πραγματοποιηθεί εξωτερική σύγκλιση βασισμένη μόνο στις άμεσες ενισχύσεις ανά εκτάριο, ένας πολύ μεγάλος αριθμός, κυρίως μικρών εκμεταλλεύσεων στην Ελλάδα και σε άλλα Κράτη Μέλη, θα καθίστατο μη βιώσιμος» και συμπλήρωσε ότι «η γεωργική δραστηριότητα θα εγκαταλείπονταν, με σοβαρές συνέπειες για την οικονομία, την κοινωνική συνοχή και το περιβάλλον. Γεγονός το οποίο είναι αντίθετο με τους ίδιους τους στόχους της ΚΑΠ».
Ζήτησε, έναν αντικειμενικό επανυπολογισμό των άμεσων ενισχύσεων ανά Κράτος Μέλος, που όπως είπε «θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη ένα ευρύ φάσμα παραμέτρων, όπως η αναλογία γεωργικού εισοδήματος και εισοδήματος από άλλες Οικονομικές δραστηριότητες, τα είδη των καλλιεργειών, το μέγεθος και την ανταγωνιστικότητα των εκμεταλλεύσεων, το επίπεδο στήριξης ανά εκμετάλλευση, το κόστος των εισροών και βέβαια και τα ποσά τα οποία μεταφέρθηκαν από τον 1ο στον 2ο Πυλώνα με ευθύνη του Κράτους Μέλους».
Παράλληλα σημείωσε ότι η Ελλάδα έχει μια ιδιαίτερη διάρθρωση στη γεωργία, καθώς οι περισσότερες εκμεταλλεύσεις της είναι μικρές, που έχει ως αποτέλεσμα το 80,7% των άμεσων ενισχύσεων να πηγαίνουν σε εκμεταλλεύσεις μικρότερες των 50 εκταρίων που είναι ο ευρωπαϊκός μέσος όρος.
Ο Έλληνας υπουργός υπογράμμισε ακόμη πως η μέση στήριξη, ανά εκμετάλλευση, ανέρχεται στα 3.000 ευρώ, η οποία όπως τόνισε «η οποία αντιστοιχεί μόλις στο 49% του μέσου όρου της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τοποθετεί την Ελλάδα σε μία από τις τελευταίες θέσεις του Πίνακα των ενισχύσεων ανά εκμετάλλευση».
Αναφέρθηκε στην εξαιρετική ποικιλομορφία που έχει η χώρα μας σε ότι έχει να κάνει στο είδος των καλλιεργειών, υποστηρίζοντας πως «κάθε εκμετάλλευση ασχολείται με περισσότερες από μία γεωργικές δραστηριότητες σε διαφορετικά μέρη πολλές φορές, γεγονός που σημαίνει ότι το κόστος ανά εκτάριο είναι πολύ υψηλότερο σε σύγκριση με το κόστος των μεγάλων εκμεταλλεύσεων που ασχολούνται με μια γεωργική δραστηριότητα».
(Με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ)