Ερευνητές του Western University έδειξαν πως μια φλεγόμενη σφαίρα που δημιουργήθηκε στις παρυφές του Ηλιακού Συστήματος πιθανότατα ήταν από βράχο και όχι πάγο, θέτοντας έτσι υπό αμφισβήτηση αντιλήψεις σχετικά με τον σχηματισμό του Ηλιακού Συστήματος.
Στις άκρες του Ηλιακού Συστήματος βρίσκεται μια «συλλογή» παγωμένων αντικειμένων που κινούνται στο Διάστημα- πρόκειται για το αποκαλούμενο Νέφος του Όορτ. Όταν κάποιες φορές αυτοί οι ταξιδιώτες ωθούνται προς τον Ήλιο, καθίστανται ορατοί σαν κομήτες με μεγάλες ουρές. Μέχρι τώρα δεν έχουν παρατηρηθεί απευθείας αντικείμενα στο Νέφος του Όορτ, μα όλα όσα έχουν παρατηρηθεί ως τώρα να προέρχονται από εκείνη την κατεύθυνση είναι από πάγο.
Θεωρητικά, η βάση της κατανόησης των απαρχών του Ηλιακού Συστήματος στηρίζεται στο ότι μόνο παγωμένα αντικείμενα υπάρχουν στις παρυφές και όχι κάτι από βράχο. Αυτό άλλαξε πέρυσι όταν διεθνής ομάδα επιστημόνων, παρατηρητών του ουρανού και επαγγελματιών και ερασιτεχνών αστρονόμων, υπό την καθοδήγηση ειδικών του Western University, κατέγραψαν εικόνες και βίντεο ενός βραχώδους μετεωρίτη που πέταξε στους ουρανούς πάνω από την κεντρική Αλμπέρτα ως μπάλα φωτιάς. Οι ερευνητές έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα πως όλα τα στοιχεία υποδεικνύουν πως το αντικείμενο προερχόταν από το μέσο του Νέφους του Όορτ.
Τα ευρήματα της έρευνας δημοσιεύστηκαν στο Nature Astronomy. «Η ανακάλυψη αυτή υποστηρίζει ένα εντελώς διαφορετικό μοντέλο για τον σχηματισμό του Ηλιακού Συστήματος, ένα το οποίο υποστηρίζει την ιδέα ότι σημαντικές ποσότητες βραχώδους υλικού συνυπάρχουν με παγωμένα αντικείμενα εντός του Νέφους του Όορτ» είπε ο Ντένις Βίντα, μεταδιδακτορικός ερευνητής του Western University και ειδικός σε θέματα φυσικής μετεωριτών. «Το αποτέλεσμα αυτό δεν εξηγείται από τα μοντέλα σχηματισμού του Ηλιακού Συστήματος που προτιμώνται σήμερα. Είναι εντελώς game changer».
Όλες οι προηγούμενες πύρινες σφαίρες έχουν καταφθάσει από πολύ πιο κοντά στη Γη, καθιστώντας αυτό το σώμα- που προφανώς ταξίδεψε μεγάλες αποστάσεις- εντελώς απρόσμενο. Προηγμένες κάμερες έδειξαν έναν βραχώδη μετεωρίτη σχήματος γκρέιπφρουτ, περίπου δύο κιλών. Ερευνητές υπολόγισαν πως ταξίδευε σε μια τροχιά που ακολουθείται κυρίως από παγωμένους μακροπερίοδους μετεωρίτες από το Νέφος του Όορτ.
Κατά την πτήση, η πύρινη σφαίρα κατέβηκε πολύ πιο βαθιά στην ατμόσφαιρα από παγωμένα αντικείμενα σε παρόμοιες τροχιές και διασπάστηκε, ρίχνοντας μικρούς βραχώδεις μετεωρίτες- το απαραίτητο στοιχείο πως ήταν ο ίδιος βραχώδης. Εναλλακτικά, οι κομήτες είναι συνήθως «χιονόμπαλες» αναμεμειγμένες με σκόνη που εξατμίζονται αργά καθώς πλησιάζουν τον Ήλιο. Η σκόνη και τα αέρια εντός τους σχηματίζουν τις χαρακτηριστικές ουρές.
«Θέλουμε να εξηγήσουμε πώς αυτός ο βραχώδης μετεωροειδής κατέληξε τόσο μακριά, επειδή θέλουμε να κατανοήσουμε τη δική μας προέλευση. Όσο καλύτερα κατανοήσουμε τις συνθήκες υπό τις οποίες το Ηλιακό Σύστημα σχηματίστηκε, τόσο καλύτερα κατανοούμε τι ήταν απαραίτητο για να πυροδοτηθεί η ζωή» είπε ο Βίντα. «Θέλουμε να φτιάξουμε μια εικόνα, όσο πιο ακριβή γίνεται, αυτών των πρώιμων στιγμών στο Ηλιακό Σύστημα που ήταν τόσο κρίσιμης σημασίας για οτιδήποτε συνέβη μετά».