Ένα μυστικό που είχε χαθεί στην ιστορία έφερε στο φως η μετάφραση αρχαίων πλακών σφηνοειδούς γραφής που βρέθηκαν στο Μπασετκί, στο ιρακινό Κουρδιστάν: Τη θέση της αρχαίας πόλης του Μαρνταμάν- βασιλικής πόλης των Ασσυρίων, που άκμασε μεταξύ του 2200 και του 1200 πΧ.
Τις πλάκες βρήκαν αρχαιολόγοι του Πανεπιστημίου του Τύμπινγκεν στη Γερμανία, και βοηθούν σημαντικά στον εντοπισμό της αρχαίας πόλης της Μεσοποταμίας, αναφορές για την οποία υπήρχαν σε αρχαία κείμενα, αλλά οι αρχαιολόγοι δεν γνώριζαν ακριβώς πού βρισκόταν.
Οι αρχαιολόγοι του Ινστιτούτου Μελετών Αρχαίας Εγγύς Ανατολής του Πανεπιστημίου του Τύμπινγκεν βρήκαν το συγκεκριμένο αρχείο των 92 πήλινων πλακών το καλοκαίρι του 2017. Με επικεφαλής τον καθηγητή Πέτερ Πφέλτσνερ, η ομάδα εργάζεται στον αρχαιολογικό χώρο, που ανάγεται στην Εποχή του Χαλκού, μαζί με τον Δρ. Χασάν Κασίμ, του Τμήματος Αρχαιοτήτων Ντουχόκ. Οι πλάκες αυτές ανάγονται στο 1250 πΧ, την περίοδο της Μέσης Ασσυριακής Αυτοκρατορίας. Την μετάφρασή τους πραγματοποίησε η φιλόλογος Δρ. Μπετίνα Φάιστ του Πανεπιστημίου της Χαϊδελβέργης- και ήταν έκπληξη για τους αρχαιολόγους όταν η Φάιστ κατάφερε να ταυτοποιήσει τον αρχαιολογικό χώρο ως την αρχαία πόλη του Μαρνταμά. Όπως δείχνουν τα κείμενα, ήταν η έδρα ενός κυβερνήτη, κάτι που αποκαλύπτει μια νέα, άγνωστη προηγουμένως επαρχία της αυτοκρατορίας, που περιελάμβανε μεγάλα τμήματα της βόρειας Μεσοποταμίας και της Συρίας τον 13ο αιώνα πΧ. Στις πλάκες περιλαμβάνεται και το όνομα του Ασσυρίου κυβερνήτη, Ασούρ Νασίρ, οι εργασίες και οι δραστηριότητές του. «Ξαφνικά κατέστη ξεκάθαρο πως οι ανασκαφές μας είχαν βρει το ανάκτορο ενός Ασσυρίου κυβερνήτη» είπε ο Πφέλτσνερ.
Ταυτόχρονα, η μετάφραση αποκαλύπτει τη θέση της πόλης που κατονομάζεται ως Μαρνταμάν σε αρχαίες βαβυλωνιακές πηγές του 1800 πΧ, και που είναι πιθανόν να είναι η ασσυριακή Μαρνταμά. Σύμφωνα με τις πηγές αυτές, ήταν η έδρα ενός βασιλείου που κατακτήθηκε από έναν εκ των ισχυρότερων ηγεμόνων της εποχής, τον Σαμσί Αντάντ τον Πρώτο, το 1786 πΧ και ενσωματώθηκε στην αυτοκρατορία του. Ωστόσο, μερικά χρόνια πιο μετά έγινε ανεξάρτητο βασίλειο υπό έναν ηγεμόνα ονόματι Τις-Ούλμε. Ακολούθησε μια περίοδος ακμής και ευημερίας, αλλά λίγο αργότερα η πόλη καταστράφηκε από εισβολείς από τα όρη Ζάγκρος στα βόρεια. Ωστόσο, σύμφωνα με τα κείμενα στις πλάκες, δεν ήταν το τέλος, λέει ο Πφέλτσνερ. «Η πόλη υπήρξε σε συνέχεια και ήταν για τελευταία φορά σημαντική ως έδρα κυβερνήτη της Μέσης Ασσυριακής Αυτοκρατορίας μεταξύ του 1250 και του 1250 πΧ».
Η ιστορία της Μαρνταμάν πιθανότατα ανάγεται ακόμα πιο πίσω, στις πρώιμες περιόδους του πολιτισμού της Μεσοποταμίας. Πηγές της Τρίτης Δυναστείας της Ουρ (2100-2000πΧ) την παρουσιάζουν ως μια σημαντική πόλη στη βόρεια περιφέρεια της αυτοκρατορίας της Μεσοποταμίας. Η παλαιότερη πηγή ανάγεται στην αυτοκρατορία των Ακκαδαίων, που θεωρείται η πρώτη αυτοκρατορία της ιστορίας. Εκεί αναφέρεται πως η πόλη καταστράφηκε για πρώτη φορά γύρω στο 2250 πΧ από τον Ναράμ Σιν, τον πιο ισχυρό Ακκαδαίο ηγέτη.