Ένα θαυμάσιο ψηφιδωτό, διατηρημένο σε εξαιρετικά καλή κατάσταση, που ήταν «κρυμμένο για χιλιάδες χρόνια», έφεραν στο φως αρχαιολόγοι στη βορειοδυτική Αγγλία.
Το ψηφιδωτό, το οποίο απεικονίζει δελφίνια και ψάρια, ανακαλύφθηκε στη θέση της αρχαίας ρωμαϊκής πόλης Wroxeter, σε απόσταση περίπου 50 μιλίων δυτικά του Μπέρμιγχαμ.
Ήταν η τέταρτη μεγαλύτερη πόλη της ρωμαϊκής Βρετανίας, με έκταση σχεδόν 80 εκταρίων εντός των τειχών της και εκτιμώμενο πληθυσμό περίπου 15.000 κατοίκους, που την εποχή της ακμής της ήταν σχεδόν τόσο μεγάλη όσο η Πομπηία.
Με τα χρώματα του -μεταξύ άλλων, κόκκινο, μπλε και κίτρινο- ακόμη ζωηρά, το ψηφιδωτό είναι το πρώτο που ανακαλύπτεται στο Wroxeter από το 1859.
«Πιθανότατα βρισκόταν στην αίθουσα συμποσίων κάποιου ισχυρού προσώπου ή αξιωματούχου της πόλης που συνήθιζε να «ψυχαγωγεί πλούσιους καλεσμένους» και ήταν «αποφασισμένος να εντυπωσιάσει» τους συνδαιτημόνες τους «με αυτό το ωραίο ψηφιδωτό», δήλωσε στο CNN ο Win Scutt, ανώτερος έφορος ακινήτων στην English Heritage, την οργάνωση η οποία διαχειρίζεται την τοποθεσία, μεταξύ περίπου άλλων 400 ιστορικών μνημείων, κτιρίων και χώρων στη Βρετανία.
Ο Scutt πρόσθεσε ότι οι αρχαιολόγοι δεν μπορούν να είναι απολύτως σίγουροι για τη λειτουργία του ευρήματος, επειδή έχουν μόνο μια «αποσπασματική εικόνα» του.
«Νομίζω ότι εν πολλοίς έχει να κάνει με την επίδειξη, με την προβολή της θέσης [του ιδιοκτήτη]», σημείωσε, προσθέτοντας ότι το ψηφιδωτό «προοριζόταν για να το δουν οι άλλοι».
Ένα ψηφιδωτό με έξι χρώματα, το οποίο απαιτεί την εισαγωγή λίθων εκτός της περιοχής και το οποίο απεικονίζει παραστάσεις όπως αυτή, δεν έχει βρεθεί ποτέ στο Wroxeter, δήλωσε ο Roger White, αρχαιολόγος στο Πανεπιστήμιο του Μπέρμιγχαμ. «Είναι πολύ κοντά στο γούστο της εποχής, οπότε πρόκειται για κάποιον ο οποίος ήξερε από μόδα και τι να βάλει στα ψηφιδωτά του, κάποιον ο οποίος ήταν ενημερωμένος», πρόσθεσε ο White.
Η ανακάλυψη ενός τέτοιου ψηφιδωτού που χρονολογείται στις αρχές του 2ου αιώνα, ήταν ένα απροσδόκητο δώρο για τους αρχαιολόγους. Όταν άρχισαν τις ανασκαφές, περίμεναν ότι θα αποκάλυπταν μόνο ευρήματα του 4ου αιώνα. «(Η αρχαιολογία) είναι πολυεπίπεδη. Υπάρχει πόλη επί της πόλης, επειδή η πόλη είχε ζωή επί τουλάχιστον 300 χρόνια, οπότε υπάρχουν πολλά επίπεδα και εμείς έχουμε καταφέρει να φτάσουμε μόλις στο ανώτερο επίπεδο».
Το ψηφιδωτό πιθανότατα διατηρήθηκε επειδή κάποια στιγμή, μάλλον τον 3ο ή τον 4ο αιώνα, η κατοικία ανακαινίστηκε και η αίθουσα γέμισε με μπάζα προκειμένου να ανυψωθεί το εσωτερικό της, γεγονός που επέτρεψε στους αρχαιολόγους να την προσεγγίσουν χωρίς να κάνουν ανασκαφή σε άλλα στρώματα.
«Οι ανασκαφές μας έγιναν με την ελπίδα να ανακαλύψουμε τους τοίχους αυτού του κτιρίου, αλλά δεν περιμέναμε ότι θα βρίσκαμε ένα πανέμορφο και άθικτο ψηφιδωτό, το οποίο ήταν κρυμμένο για χιλιάδες χρόνια», πρόσθεσε ο Scutt
Με πληροφορίες από Cnn.com