Έβαλα τα λόγια σου
πέτρες στις τσέπες μου
και βυθίζομαι
Λίτσα Λεμπέση,Φωνή βαθειά
Η Αντιπολίτευση πολλές φορές έχει εξίσου ή και σημαντικότερο ρόλο από αυτόν της συμπολίτευσης να παίξει, καθώς μη-περιοριζόμενη από τις δουλείες της εξουσίας και τους ψυχαναγκασμούς της πελατειακής πίεσης, μπορεί ν’ασκήσει κατά τέτοιο τρόπο τις αρμοδιότητές της, ώστε να ‘’παρασύρει’’, να ‘’ρυμουλκήσει’’ την Κυβέρνηση στους δικούς της, ενδεχομένως ορθότερους για τη χώρα, σχεδιασμούς. Αυτό είναι το καλό σενάριο.
Από την άλλη, το κακό σενάριο, το πλέον σύνηθες σ’ αυτό το πολιτικό σύστημα, συνίσταται στο ότι η Αντιπολίτευση ‘’λέει τα δικά της’’, κατά βάση τα ακριβώς αντίθετα από εκείνα της συμπολίτευσης, με συνέπεια ο κοινοβουλευτικός βίος να κινείται παράλληλα κι αντιπαραγωγικά.
Αυτό όμως που διαπιστώνει κάποιος στις πρώτες μέρες του ΣΥΡΙΖΑ ως Αντιπολίτευση, είναι ότι άλλα στελέχη του δεν έχουν κατανοήσει αφενός ότι η Κυβέρνηση εξελέγη για να εφαρμόσει το δικό της πρόγραμμα [κι όχι αυτό του ΣΥΡΙΖΑ] κι αφετέρου ότι η γόνιμη κι αναγκαία αντιπαράθεση επί των πολιτικών επιλογών δεν διεξάγεται στο αχανές και ασαφές ιδεολογικό πεδίο αλλά στο πραγματικό, δηλαδή επί των σημερινών κρίσιμων προβλημάτων του λαού και της πατρίδας.
Ούτε η αναφορά σε μελλοντικούς κι αβέβαιους κινδύνους, ούτε η επιχειρηματολογία με βάση τσιτάτα του 19ου αιώνα χρησιμεύουν στο να κατανοήσει η κοινωνία [κι όχι μόνον οι ένθεν/κακείθεν ‘’πιστοί’’] το συμφέρον της χώρας στη συγκυρία 2019/2020.
Άρα οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ,καθώς και του ΚΙΝΑΛ, καλά θα ήταν να μην αναλίσκονται συνεχώς ‘’στα δικά τους κυβερνητικά πεπραγμένα’’ [τα οποία άλλωστε κρίθηκαν από το λαό με τον α’ ή β’ τρόπο], αλλά να συνεισφέρουν με πραγματικές κι εφαρμόσιμες θεσμικές προτάσεις, είτε στην ανατροπή των λαθεμένων αποφάσεων/χειρισμών της Κυβέρνησης, είτε στην ανάδειξη νέων δρόμων/μοντέλων διακυβέρνησης από αυτούς, όταν έρθει το πλήρωμα του χρόνου.
Τα υπόλοιπα είναι χρήσιμα μόνο για ‘’εσωτερική κατανάλωση’’.
ΥΓ.Δεν τους φθάνουν τα λάθη της ήττας, επιμένουν σε αυτά;