ΤΟΚΙΟ (AP) — Εάν προσπαθούμε να χάσουμε βάρος και ψάχνουμε έναν νέο τρόπο για να το πετύχουμε, η αναρρίχηση σκάλας ως τακτική άσκηση μπορεί να είναι για εμάς.
Δεν είναι δύσκολο να συμβεί κι η έρευνα δείχνει ότι είναι πιο αποτελεσματικό από το περπάτημα σε επίπεδο έδαφος.
«Σε γενικές γραμμές, είναι γεγονός ότι το να ανεβαίνουμε σκαλοπάτια μας κάνει πιο γρήγορα να βρεθούμε σε φόρμα κι επίσης να καταναλώνουμε περισσότερες θερμίδες», δηλώνει η Λορί βαν Χούτεν, αντιπρόεδρος της Διεθνούς Ομοσπονδίας Skyrunning, η οποία επιβλέπει ένα ευρύ φάσμα αθλημάτων που περιλαμβάνουν κάθετη αναρρίχηση.
Αυτό περιλαμβάνει κλάδους όπως ορεινό τρέξιμο πάνω από τα 2.000 μέτρα και δράσεις όπως το παγκόσμιο πρωτάθλημα αναρρίχησης σκαλοπατιών
Αυτοί οι διαγωνισμοί απευθύνονται σε εκείνους που διαθέτουν πολύ καλή φυσική κατάσταση, αλλά εδώ μιλάμε για την προσθήκη λίγων λεπτών αναρρίχησης σκάλας ως καθημερινή ρουτίνα και την αύξηση της ευαισθητοποίησης σχετικά με την αποτελεσματικότητά της ενέργειας για όλες τις ηλικίες.
«Πόσες θερμίδες θα κάψω είναι η ερώτηση (την απάντηση της οποίας) όλοι θέλουν να γνωρίζουν», λέει η Βαν Χούτεν. «Αυτά είναι τα καλά νέα: Η συνολική ενεργειακή ”δαπάνη” της άσκησης εξαρτάται από το βάρος μας. Επομένως, όσο περισσότερο ζυγίζουμε, τόσο περισσότερο καίμε».
Το ανέβασμα σκαλοπατιών καίει θερμίδες - γρήγορα
Έρευνες δείχνουν ότι καίμε περίπου 20 φορές περισσότερες θερμίδες ανεβαίνοντας σκάλες από το να περπατάμε σε επίπεδο έδαφος. Ακόμη και κατεβαίνοντας τις σκάλες καίμε θερμίδες περίπου πέντε φορές περισσότερο, ενώ οι μύες δουλεύουν για να επιβραδύνουν την κάθοδο του σώματος.
Ο δρ Αλμπέρτο Μινέτι, φυσιολόγος και εμβιομηχανικός (σ.σ. εμβιομηχανική είναι η μελέτη της δομής και της λειτουργίας των βιολογικών συστημάτων όπως των ανθρώπων, των ζώων, των φυτών, των οργάνων, των μυκητών, και των κυττάρων μέσω των μεθόδων της μηχανικής) στο Πανεπιστήμιο του Μιλάνο, έχει κάνει εκτενή έρευνα για την ανθρώπινη κίνηση — συμπεριλαμβανομένης της αναρρίχησης σκαλοπατιών.
«Είναι μια άσκηση που μπορεί να κάνει ο καθένας», αναφέρει ο Μινέτι στο Associated Press. «Πάντα έχουμε σκαλοπάτια τριγύρω μας - και δεν χρειάζεται να πληρώσουμε για να τα ανέβουμε όπως γίνεται σε σχετικές ασκήσεις γυμναστηρίου»...
Εχοντας ιατρική εκπαίδευση, ο Μινέτι έχει αφιερώσει την καριέρα του στην έρευνα και όχι στη θεραπεία ασθενών. Πρότεινε «να προσέχουμε την ταχύτητα που αναπτύσσουμε». Ο ίδιος ανεβαίνει τις σκάλες για να φθάσει στον τρίτο όροφο του διαμερίσματός του στο Μιλάνο. Είπε ότι παίρνει συχνά μερικές βαθιές αναπνοές πριν ανέβει, κάτι που τον κάνει να νιώθει πιο φρέσκος (όταν φθάνει) στην κορυφή.
Σε μια επιστημονική μελέτη, ο ίδιος επισημαίνει ότι η χρήση των μπράτσων στην αναρρίχηση σκάλας προσθέτει επιπλέον δύναμη. Οι χειρολισθήρες (κουπαστές) προσφέρουν επίσης ασφάλεια.
Οι χειρολισθήρες είναι διαθέσιμοι στα περισσότερα κλιμακοστάσια σε ουρανοξύστες, γεγονός που μεγιστοποιεί «τη μυϊκή μάζα που εμπλέκεται και, κατά συνέπεια, τη μηχανική/μεταβολική δύναμη της ανάβασης» με τη συμμετοχή των βραχιόνων. «Αναλογικά (με τα πόδια) έχουμε σχετικά μικρότερους μύες στα χέρια, αλλά καλύτερα (να γυμναστούν λίγο) από το τίποτα», λέει ο Μινέτι.
Σκάλες υπάρχουν παντού
Αν η αναρρίχηση σκάλας ήταν Ολυμπιακό άθλημα, η Σούζι Γουάλσαμ θα είχε μια χούφτα χρυσά μετάλλια.
Έχει κερδίσει 10 αγώνες στο Empire State Building της Νέας Υόρκης — με επίσημη καταγραφή 1.576 σκαλοπατιών. Έχει διεκδικήσει τίτλους σε περισσότερους από 100 διεθνείς αγώνες αναρρίχησης σκάλας και κάποτε θεωρούνταν η Νο. 1 γυναίκα στον κλάδο.
Πέντε φορές, η, Αυστραλέζικης καταγωγής αθλήτρια, έχει κερδίσει σε αγώνες αναρρίχησης των σκαλοπατιών του Πύργου του Άιφελ.
Αυτό ήταν προφανώς πολύ εύκολο να συμβεί.
Οταν ζούσε στη Σιγκαπούρη, η Γουάλσαμ ανέβηκε στο 29όροφο κτίριό της 37 συνεχόμενες φορές. Χρειάστηκαν πάνω από τέσσερις ώρες για να συμβεί αυτό, κατεβαίνοντας με το ασανσέρ κάθε φορά αφού έφτανε στην κορυφή και κάνοντας μικρά διαλείμματα για καφέ ή νερό. Κάλυψε μια κάθετη απόσταση 3.200 μέτρων.
Αλλά ας προσγειωθούμε. Ποια είναι τα πλεονεκτήματα της αναρρίχησης σκάλας ως τακτικής άσκησης για τους υπόλοιπους από εμάς;
«Πολλοί άνθρωποι δυσκολεύονται να τρέξουν καθώς γερνούν. Ο αντίκτυπος του τρεξίματος γίνεται πιο δύσκολος στις αρθρώσεις. Αλλά η εκπαίδευση σε σκάλες είναι μια εξαιρετική εναλλακτική», λέει η Γουάλσαμ στο AP.
Οι σκάλες είναι παντού — σε ουρανοξύστες, σε στάδια και αρένες, στη δουλειά, σε εμπορικά κέντρα, στο μετρό.
Ένα τεράστιο πλεονέκτημα της αναρρίχησης σκάλας είναι ότι δεν απαιτεί πολύ χρόνο. Είναι εύκολο να «χτίσουμε αντοχές», προσθέτοντας - στο ανέβασμά μας - μερικές σκάλες κάθε μέρα ή κάθε εβδομάδα κι αυτό βελτιώνει την ισορροπία...
Το ανέβασμα σκάλας μπορεί να ενταχθεί στην καθημερινή μας ρουτίνα
Η Γιούρι Γιοζισούμι κέρδισε το περσινό γυναικείο τμήμα του παγκόσμιου πρωταθλήματος αναρρίχησης σκάλας στην πατρίδα της, την Οσάκα της Ιαπωνίας, σε μια ανάβαση 285 μέτρων — 1.610 σκαλοπάτια — που τερμάτισε σε 10 λεπτά και 20,06 δευτερόλεπτα.
«Η αναρρίχηση σκάλας είναι ένα εύκολο άθλημα για αρχάριους και για το ευρύ κοινό», αναφέρει η ίδια στο AP μέσω μέιλ. «Οι πρωταθλητές πιέζουν τον εαυτό τους αρκετά σκληρά, οπότε είναι αρκετά δύσκολο. Αλλά είναι καλό για εμάς να δυναμώσουμε τους μύες μας και το καρδιαγγειακό μας σύστημα σε σύντομο χρονικό διάστημα».
Προσθέτει κι ένα ακόμα πλεονέκτημα, ιδιαίτερα ζώντας σε μια μεγάλη μητρόπολη όπως η Οσάκα. «Είναι δυνατό να συμβεί στην πόλη», λέει. «Η χρήση των σκαλοπατιών αντί των κυλιόμενων σκαλών σε σταθμούς (μετρό) και πολυκαταστήματα είναι ένας καλός τρόπος για να ασκηθούμε».
ΠΗΓΗ: AP