Από παλιά τ`αστέρια προκαλούσαν φόβο και δέος στους ανθρώπους που έψαχναν τα σημεία των καιρών στις κινήσεις τους. Οι μάγοι και οι σοφοί της αρχαιότητας μελετούσαν την πορεία τους και ορισμένοι οδηγήθηκαν στη γέννηση του Μεσσία.
Ωστόσο, η πτώση ενός αστεροειδούς στη Σιβηρία (30 Ιουνίου 1908) προκάλεσε τη μεγαλύτερη έκρηξη στη σύγχρονη ιστορία και κατέστρεψε έκταση 1000 τετραγωνικών χιλιομέτρων (έκρηξη της Τονγκούσκα). Έναν αιώνα μετά το συμβάν και συγκεκριμένα το 2014 καθιερώθηκε η Ημέρα των Αστεροειδών με πρόταση του σκηνοθέτη Γκριγκόρι Ρίχτερς, του αστροναύτη Rusty Schweickart (Απόλλων 9) και του αστροφυσικού δρα Brian May κιθαρίστα των Queen. O ΟΗΕ δια τον φόβο των αστεροειδών και όχι μόνο, στις 7 Δεκεμβρίου 2016 στη Γενική Συνέλευση αναγνώρισε την «30η Ιουνίου Παγκόσμια Ημέρα των Αστεροειδών (Asteroid Day)».
Ανήμερα 30 Ιουνίου 2018 τ` αστέρια της γης είχαν πάρει τη θέση τους στον ουράνιο θόλο για τη γιορτή. Επίσης οι μαθητές και οι μαθήτριες με τη δασκάλα τους είχαν πάρει θέση στο αστεροσκοπείο του Θησείου στο λόφο των Νυμφών, για να θαυμάσουν τ`άστρα μέσα από το ιστορικό «Τηλεσκόπιο Δωρίδη»(1902).
Οι μαθήτριες έψαχναν να βρουν την αγαπημένη τους Μαθηματικό. Δεν άργησαν να την εντοπίσουν. Ξεχώριζε. Όπως ξεχώριζε στη γη, έτσι ξεχώριζε και στον ουρανό. Μεγάλη ήταν η συγκίνηση του Γερμανορώσου αστρονόμου Βίκτορ Κνόρρε που παρατηρούσε από το Βερολίνο, όταν την ανακάλυψε το 1884.
Ονομάστηκε Αστεροειδής 238 Υπατία. Ένας μεγάλος σκουρόχρωμος αστεροειδής της κύριας ζώνης αστεροειδών, με απόλυτο μέγεθος 8,18. Νάτη! Η Υπατία, αυτή είναι, είπαν με ενθουσιασμό τα παιδιά που την παρατηρούσαν να περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της(μία φορά κάθε 8 ώρες και 52 λεπτά). Περιστρέφεται σκεπτόμενη, πρόσθεσαν συγκινημένοι, όπως ταιριάζει σε μία φιλόσοφο.
Η Υπατία έκανε τη διαφορά. Με τον ωραίο μακρύ χιτώνα της φιλοσόφου, τα πλούσια μαλλιά πιασμένα ψηλά, σοβαρή και χαρισματική μορφή διατηρούσε τα χαρακτηριστικά της στο σύμπαν όπως όταν ζούσε στην Αλεξάνδρεια και διέπρεπε. Η Υπατία (370-415 ) νεοπλατωνική φιλόσοφος, αστρονόμος και μαθηματικός, μεγαλοφυής και καλλονή σφράγισε με την παρουσία της μία ολόκληρη εποχή. Μία ξεχωριστή Γυναίκα και Δασκάλα που έζησε την περίοδο των Βυζαντινών αυτοκρατόρων Θεοδόσιου Ι, Αρκάδιου και Θεοδόσιου ΙΙ. Μισή ελληνίδα και μισή αιγύπτια, κόρη του μαθηματικού και αστρονόμου Θέωνα. Από νωρίς έλαβε σπουδαία εκπαίδευση κοντά στον πατέρα της στην Αλεξάνδρεια και συνέχισε τις σπουδές της στην Νεοπλατωνική Aκαδημία της Αθήνας. Όταν επέστρεψε στην Αλεξάνδρεια κατάφερε να διευθύνει μόνη της την νεοπλατωνική σχολή, να διδάσκει σε άνδρες, να μετακινείται χωρίς συνοδεία και να έχει δικό της σπίτι. Υπήρξε εξαιρετική δασκάλα που δίδασκε ιδιωτικά σε πλούσιους μαθητές, αλλά έκανε και δημόσιες διδασκαλίες για το λαό.
Η φιλόσοφος Υπατία υπήρξε γυναίκα ανεξάρτητη, μορφωμένη, ενάρετη, με ιδιαίτερο φυσικό κάλλος αλλά και λιτό τρόπο ζωής. Ο βίος της προκαλούσε τον θρησκευτικό φανατισμό των «χριστιανών» της Αλεξάνδρειας που δεν μπορούσαν να χωνέψουν πως μια γυναίκα φιλόσοφος επηρέαζε με τη διδασκαλία της την πολιτική και κοινωνική ζωή της Αλεξάνδρειας.
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με μαρτυρίες του χριστιανού ιστορικού Ιωάννη, Επισκόπου Νικίου (70ς αι), η Υπατία είχε στενή φιλία με τον έπαρχο Ορέστη (υπήρξε μαθητής της) ο οποίος την εκτιμούσε για το έργο της και ζητούσε τη γνώμη της σε διάφορα θέματα. Μάλιστα θεωρήθηκε υπεύθυνη που ο έπαρχος δεν είχε καλές σχέσεις με τον επίσκοπο Κύριλλο. Εξ αιτίας αυτού του γεγονότος έγινε στόχος αγράμματων καλογερίστικων κύκλων οι οποίοι σύμφωνα με τις πηγές ήταν κοντά στον επίσκοπο Κύριλλο που αναφέρεται ως βίαιος και αρχομανής.
Ο Κωστής Παλαμάς στο έργο «Οι καλόγεροι» αναφερόμενος στον σκοταδισμό της εποχής αποδίδει ποιητικά το μαρτύριο της φιλοσόφου Υπατίας: «Και τώρα κάθε που απαντήσουμε την Υπατία την άτρομην Ιδέα την αστρομάτα,τη σφάζουμε,τη χιλιοκομματιάζουμε,και- ω λύσσα!-τα κομμάτια της τα ρίχνουμε στη στράτα.» Γύρω από τον Κύριλλο λέγεται ότι συσπειρώθηκαν και οι φανατικοί Παραβολάνοι (οργάνωση τραυματιοφορέων με μανδύα φιλανθρωπίας) που έκαναν επιθέσεις σε αντιπάλους με επικεφαλή έναν κατώτερο κληρικό με το όνομα Πέτρος ο Αναγνώστης. Ο φθόνος και η μισαλλοδοξία λοιπόν όπλισε αυτούς, όπως αναφέρει ο ιστορικός Σωκράτης ο Σχολαστικός(380-440) και μήνα Μάρτιο στις 8 διαρκούντων των νηστειών, ατυχώς για την Υπατία, της έστησαν καρτέρι και την δολοφόνησαν με αιχμηρά όστρακα ενώ στη συνέχεια την διαμέλισαν και κατέκαυσαν αυτήν. (Σωκράτης Σχολαστικός, Εκκλησιαστική Ιστορία, Περί Υπατίας της φιλοσόφου7.15.). Η Υπατία ως αντίπαλο δέος του χριστιανισμού κατακρεουργείται.
Το έγκλημα είναι διπλό, για την ίδια αλλά και την επιστήμη. Τίποτα δεν σώζεται. Η Αλεξανδρινή διανόηση γίνεται φτωχότερη. Η σκέψη της όμως θα συνεχιστεί μέσα στους αιώνες, άστρο λαμπρό που αντιφέγγει στα σκοτάδια του κόσμου. Επιγραμματικά ο Αλεξανδρινός ποιητής Παλλαδάς (5ος αι.) θα γράψει για την Υπατία: «Όταν βλέπω σε, προσκυνώ, και τους λόγους, της παρθένου τον οίκον αστρώον βλέπων.εις ουρανόν γαρ έστι σού τα πράγματα, Υπατία σεμνή ,των λόγων ευμορφία ,άχραντον άστρον της σοφής παιδεύσεως.»
Με τη σειρά τους τα αγόρια αναζήτησαν μέσα απ`το τηλεσκόπιο τον τελευταίο νεοφώτιστο αστεροειδή 7672 Στήβεν Χόκινγκ όταν μετά το Πάσχα του 2018 «αναλήφθηκε» στους ουρανούς. Ο Σ.Χόκινγκ διέγραψε στη σύντομη επίγεια ζωή του την αιώνια πορεία στο σύμπαν. Η ζωή του ένα Χρονικό του Χρόνου. Ο θάνατός του (14 Μαρτίου 2018) μια γιορτή-επέτειος. Η 14η Μαρτίου είναι η γενέθλιος ημέρα του Άλμπερτ Αινστάιν αλλά και η παγκόσμια ημέρα του π=3,14. . .Κατά ευτυχή συγκυρία ο Σ.Χόκινγκ ταξίδεψε στο σύμπαν την ημέρα που η γέννηση και ο θάνατος, η αρχή και το τέλος του κύκλου και του κόσμου ταυτίζονται.(Ηράκλειτος Β 103: «ξυνόν γαρ αρχή και πέρας επί κύκλου περιφερείας»). Κατά διαβολική σύμπτωση για το ταξίδι του Χόκινγκ ένας άλλος Κύριλλος (όπως ο διώκτης της Υπατίας και όχι ο Φωτιστής των Σλάβων) ο μητροπολίτης Κηφισιάς, Αμαρουσίου και Ωρωπού στην Πασχάλια ποιμαντορική εγκύκλιο του 2018 αναφέρθηκε στην έπαρση και την αλαζονεία του άθεου αστροφυσικού! Ο άγιος Κηφισίας προφανώς επηρεασμένος από τις Μαύρες Τρύπες του Στήβεν Χόκινγκ αμαύρωσε το Αναστάσιμον της Ημέρας λέγοντας: «έσβησε κι αυτός όπως τόσοι άλλοι. Θαμπωμένος από τα επιστημονικά του επιτεύγματα…». Τελικά ο Κόσμος και η Εκκλησία έχουν τις μαύρες τρύπες τους. . .
Στην έξοδό τους από το αστεροσκοπείο στο Λόφο των Νυμφών, περίμεναν τα παιδιά η Ουρανία και η Καλλιόπη για να μάθουν νέα από την Υπατία και τον Στήβεν. Γοητευμένοι οι μαθητές από τον διάλογο της Αλεξανδρινής φιλοσόφου με τον Βρετανό Κοσμολόγο διέσχισαν το πλακόστρωτο της Πνύκας ανηφορίζοντας προς τον Λουμπαρδιάρη. Σταμάτησαν να ξεδιψάσουν. Κουβέντιαζαν για ερυθρούς γίγαντες και λευκούς νάνους. Για το τέλος του κόσμου. Ο Αριστοτέλης της Γ` Λυκείου θυμήθηκε τον Ηράκλειτο: «Κόσμον τόνδε, τον αυτόν απάντων,ούτε τις θεών ούτε ανθρώπων εποίησεν, αλλ` ήν αεί και έστιν και έσται πυρ αείζωον, απτόμενον μέτρα και αποσβεννύμενον μέτρα» (Αποσπ. Β 30) ενώ η Τζέιν θυμήθηκε τις θεωρίες του Στήβεν για τους αστεροειδείς. Ένα ερώτημα πλανήθηκε στον αέρα εάν η γη στο τέλος κινδυνεύει να καταστραφεί από τους αστεροειδείς ή τους ανθρωποειδείς.
Άφησαν τ`άστρα στον ουρανό και κατηφόρισαν στο κέντρο της πόλης. Τον πολιτισμό. Σκουπίδια στους δρόμους και δεκάδες ανθρωποειδείς να τους προσπερνούν με ταχύτητα, ορατοί με γυμνό οφθαλμό, χωρίς τηλεσκόπιο. Αυτό το τοπίο ματαίωσης και φθοράς τους έδωσε την απάντηση.
Η Ευτέρπη στο δικό της κόσμο με τα γουόκμαν στ αυτιά χάθηκε στο Διάστημα των Queen με το Bohemian Rhapsody
Αυτή είναι η πραγματική ζωή;
Ή απλά φαντασία;
Πιάστηκα στην κατολίσθηση
Καμία απόδραση απ` την πραγματικότητα.
Άνοιξε τα μάτια σου
Σήκωσε τα μάτια σου στον ουρανό και κοίτα. . .