Η εξάπλωση του κορονοϊού συνεχίζεται με τις περισσότερες χώρες να καταγράφουν κρούσματα- και σε πολλές περιπτώσεις δυστυχώ και νεκρούς. Αυτή είναι η μία όψη.
Υπάρχουν όμως και η άλλη. Αυτή των χιλιάδων -για την ακρίβεια 48.134-ασθενών που νόσησαν, ανάρρωσαν, έλαβα εξιτήρια από τα νοσοκομεία όπου νοσηλεύονταν και τώρα πια έχουν επιστρέψει στην καθημερινότητα τους αφήνοντας πίσω τις ημέρες της απομόνωσης.
Όλοι έχουμε ακούσει το τελευταίο διάστημα για τον κατ′ οίκον περιορισμό ανθρώπων ως ένα προληπτικό μέτρο για όσους δεν έχουν νοσήσει αλλά εκτιμάται ότι ήρθαν ή πράγματι ήρθαν σε επαφή με ύποπτα ή/και επιβεβαιωμένα κρούσματα και για το λόγο αυτό είναι κρίσιμης σημασίας για 14ημέρες να μην έρθουν σε επαφή με άλλους ανθρώπους παρ′ ότι δεν νοσούν.
Επίσης όμως γνωρίζουμε και ότι οι όσοι νοσούν νοσηλεύονται σε ειδικούς θαλάμους αρνητικής πίεσης προκειμένου να περιορίζεται η μετάδοση του ιού.
Και αν και μπορούμε εύκολα μάλλον να φανταστούμε πως μπορεί να είναι η απομόνωση στο σπίτι, είναι δύσκολο να αναλογιστούμε πως μπορεί να είναι η ζωή σε καραντίνα σε ένα νοσοκομείο ενώ λίγοι είναι ασθενείς που έλαβαν εξιτήριο και ήθελαν να μιλήσουν δημόσια και επώνυμα για αυτή τη εμπειρία.
Μια γυναίκα στην Σιγκαπούρη όμως, η Τζούλι αποφάσισε να το κάνει όπως μπορείτε να δείτε και στο βίντεο του ΒΒC.
«Δεν παρουσίαζα κανένα σύμπτωμα. Ούτε καν φτέρνισμα ή βήχα. Ωστόσο, γύρω στις 3 τα ξημερώματα της 7ης Φεβρουαρίου 7 Φεβρουαρίου, ξύπνησα και ζαλιζόμουν πάρα πολύ».
Με αυτά τα λόγια ξεκινά την αφήγησή της εξηγώντας πως μία ημέρα μετά και αφού διαπιστώθηκε πως ήταν θετική στο κορονοϊό εισήχθη στο νοσοκομείο μπήκε σε καραντίνα.
«Η απομόνωση είναι ένα δωμάτιο με τέσσερις τοίχους και μια πόρτα. Παραλάμβανα το φαγητό μου από μια ειδική, ασφαλή θυρίδα. Το ίδιο και το φαγητό, τα φάρμακα, τα ρούχα, την πετσέτα μου. Έχεις τηλέφωνο, μπορείς να να στείλεις μηνύματα να κάνεις βιντεοκλήσεις. Αλλά το να μη υπάρχει καμία αλληλεπίδραση με άλλους ανθρώπους...Αισθανόμουν πως ήθελαν να πάω να χτυπήσω τον τοίχο. Να μιλήσω στον άλλο ασθενή που ήταν στο διπλανό δωμάτιο. Απλά για συζητήσω με έναν άνθρωπο».
Αναφέρεται όμως και στην κατάσταση της υγείας της. «Την περίοδο που η κατάστασή μου ήταν κρίσιμη ένα από τα πράγματα που έπρεπε να αντιμετωπίσω ήταν η αναπνοή μου. Ένιωθα σαν οι πνεύμονες μου να “δούλευαν” σκληρά και με ένταση...Προσπαθούσαν πάρα πολύ. Όχι όπως τις μέρες που δεν προσέχουμε καν πώς αναπνέουμε».
Αυτό όμως δεν ήταν το μόνο πρόβλημα. «Ήταν τόσο εξαντλητικό το να προσπαθώ θα μετακινηθώ για να πάω από το κρεββάτι μου στο μπάνιο. Που ήταν μια απόσταση το πολύ 5μ. Το να πάω στο μπάνιο ήτα μια πρόκληση για μένα».
Όπως λέει, δεν γνωρίζει ποιες μπορεί να είναι η επιπτώσεις στην υγεία της στο μέλλον αλλά «ξέρω πως δεν μπορώ να περπατήσω για πολύ ώρα επειδή θα νιώσω λίγο σαν να μην έχω ανάσα και θα νιώσω την ανάγκη να καθίσω. Και αυτό είναι κάτι που δεν μου είχε συμβεί ποτέ ξανά».
Οι γιατροί της, λένε πως η Τζούλι ένα αναρρώσει πλήρως.
«Εγώ πιστεύω πως είναι μια γρίπη που αυτήν την περίοδο είναι στο επίκεντρο, παγκοσμίως. Και ο κόσμος ανησυχεί. Επειδή δεν γνωρίζουν τίποτε αυτή τη στιγμή ή γνωρίζουν ελάχιστα. Και νομίζω πως ο φόβος, σε ατομικό επίπεδο ή σε μεγάλη κλίμακα γεννά άγνοια και προκαταλήψεις».
Πηγή: BBC