Αστραπές και βροντές Ντογιάκου για πιέσεις στη Δικαιοσύνη με τις παρακολουθήσεις

Αναφέρθηκε σε «εκδότες» που επιχειρούν να επιβάλουν, όπως είπε, την άποψη τους στις δικαστικές αρχές.
|
Open Image Modal
.
Eurokinissi

Άστραψε και βρόντηξε ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Ισίδωρος Ντογιάκος, μιλώντας στη Γενική Συνέλευση της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων αφήνοντας αιχμές για προσπάθεια πιέσεων στη Δικαιοσύνη για την υπόθεση των υποκλοπών αλλά και τη στάση των πολιτικών κομμάτων έναντι της Δικαιοσύνης , η οποία έχει μόνο μια δυνατότητα όπως είπε: Να εφαρμόζει τους νόμους που ψηφίζουν τα ίδια τα κόμματα στη Βουλή.

Χαρακτηριστικό είναι πως μιλώντας για τις μεθόδους της βελγικής εισαγγελίας στην υπόθεση Καϊλή -Παντσέρι, και τη σύγκριση με την ελληνική δικαιοσύνη και τις μεθόδους της σε εγχώριες έρευνες , θύμισε ότι η εκεί έρευνα εκτυλίχθηκε επί σειρά μηνών με άκρα μυστικότητα, καθώς και τη δήλωση του Βέλγου υπευθύνου για την έρευνα “Χωρίς υποκλοπές δεν αντιμετωπίζεται το έγκλημα»: Σύμφωνα με δημοσιεύματα του βελγικού και λοιπού τύπου η υπόθεση αυτή δεν οργανώθηκε , εκτυλίχθηκε ούτε ολοκληρώθηκε μέσα σε λίγα 24ωρα αλλά δουλεύτηκε από τον προηγούμενο χρόνο και συγκεκριμένα από Ιούλιο 2021 από τις αρμόδιες αρχές μεθοδικά και με απόλυτη μυστικότητα σε συνεργασία με μυστικές υπηρεσίες και άλλων 5 ευρωπαϊκών χωρών. Είναι βέβαιο ότι αν μελετήσουμε σωστά και ψύχραιμα αυτά τα γεγονότα θα αντλήσουμε πολύτιμα και χρήσιμα συμπεράσματα. Και δεν μπαίνω στον πειρασμό να σχολιάσω δηλώσεις Βέλγου Εισαγγελέα που χειρίζεται την υπόθεση μιας χώρας που δεν κατηγορείται για δημοκρατικό έγκλημα. Τι δήλωσε ; « Χωρίς υποκλοπές δεν αντιμετωπίζεται το έγκλημα». Επομένως κάθε προσπάθεια υποβάθμισης χώρας μας με τρόπο αυτό, δηλαδή με εύκολη σύγκριση των ελληνικών δικαστικών αρχών με τις αρχές του Βελγίου υπό διαφορετικά δικαστικά συστήματα είναι τουλάχιστον άδικη. Κάθε χώρα κινείται με δικό της δικαστικό σύστημα και δικούς της μηχανισμούς”, είπε.

Εκδότες

Ο ανώτατος εισαγγελικός λειτουργός της χώρας μίλησε για «εκδότες» που επιχειρούν να επιβάλλουν την άποψη τους στις δικαστικές αρχές και έκανε λόγο για προβληματικές σχέσεις μερίδας του Τύπου και της δικαιοσύνης: «…Δεν είναι όμως ανεκτές οι συμπεριφορές και οι πράξεις κάποιων άλλων κατά κανόνα εκτός του χώρου της Δικαιοσύνης οι οποίοι με διάφορες ιδιότητες δήθεν κόπτονται για το καλό της και τη βελτίωσή της ενώ με κάθε ευκολία και με την πρώτη ευκαιρία τη συκοφαντούν και την κατακρεουργούν με οποιοδήποτε τρόπο και μέσο. Δεν είναι δυνατό μια μερίδα του τύπου εκμεταλλευόμενη έναν πλήρως αναποτελεσματικό νόμο για τον τύπο να στρέφεται σε βάρος όποιου κατά την ενάσκηση των καθηκόντων του δεν ενεργεί σύμφωνα με τις επιθυμίες της, τις υποδείξεις της ακόμα και τις επιταγές της».

«Δεν είναι άξιοι κάποιοι να φέρουν τον άλλοτε άκρως τιμητικό τίτλο και ιδιότητα του εκδότη εφημερίδων ή περιοδικών. Κρατούν για τον εαυτό τους και μόνον ως επτασφράγιστο μυστικό το οικονομικό τους υπόβαθρο με βάση το οποίο έγιναν εκδότες. Στην πράξη υποβαθμίζουν την ιδιότητα τους αυτή και την ευτελίζουν υπογράφοντας ψευδή και συκοφαντικά δημοσιεύματα με χυδαίο περιεχόμενο και λεξιλόγιο. Ίσως όμως ένας εκτεταμένος φορολογικός έλεγχος σε αυτούς τους ολίγους αποκαλύψει πολλά και ενδιαφέροντα σχετικά με τις επαγγελματικές τους δραστηριότητες. Δεν είναι δυνατόν να χλευάζουν δικαστικούς και εισαγγελικούς λειτουργούς, συγκρίνοντας αυτούς με δικαστές και εισαγγελείς χωρών του εξωτερικού με διαφορετικά δικονομικά συστήματα έναντι των οποίων κατά τη γνώμη τους υπολείπονται κατά πολύ των ξένων».

«Για να έχουν όμως αυτό το ηθικό δικαίωμα πρέπει να μεταβούν και οι ίδιοι στις χώρες που φαντάζονται ότι λειτουργούν τέλεια δικαστικά συστήματα για να δοκιμάσουν εκεί τις δυνάμεις τους και να συγκριθούν κι εκείνοι με τους εκεί συναδέλφους τους. Μετά ας έρθουν να μας πουν τα αποτελέσματα. Ασφαλώς σε οποιαδήποτε άλλη χώρα του εξωτερικού οι αρμόδιες αρχές δεν θα τους επέτρεπαν να υβρίζουν και να συκοφαντούν ούτε να δίνουν οδηγίες και να πιέζουν μέσω των εντύπων που διευθύνουν τους αρμόδιους δικαστές για τη διενέργεια συγκεκριμένων ανακριτικών πράξεων και έκδοση αρεστών σε αυτούς αποφάσεων. Ούτε και να τους επισκέπτονται στα γραφεία τους και να τους πιέζουν και να τους απειλούν. Σίγουρα θα επέστρεφαν με το ίδιο εισιτήριο εκεί από πού ξεκίνησαν γιατί μόνο σε ένα τέτοιο περιβάλλον άρρωστο μπορούν να επιβιώσουν. Όποιος μέσα στο περιβάλλον αυτό αναγνωρίσει τον εαυτό του ας μας πει τις απόψεις του αν και το πιθανότερο είναι ότι θα συμπεριφερθεί δυναμικά και κυρίως δημοκρατικά με κάποιο λιβελογράφημα σε βάρος όποιου δε συμφωνεί μαζί του», είπε ο κ.Ντογιάκος.