«Αγαπητό μπάσκετ, σε ερωτεύτηκα»: Η ταινία μικρού μήκους του Κόμπι Μπράιαντ που κέρδισε Οσκαρ

Το ποίημα που έγραψε ο «Μπλακ Μάμπα» και μεταφέρθηκε στην μεγάλη οθόνη.
|
Open Image Modal
Σκηνή από την ταινία μικρού μήκους του Κόμπι Μπράιαντ, «Dear Basketball».
Youtube

Λίγες ώρες μετά την είδηση του θανάτου του θρύλου του μπάσκετ Κόμπι Μπράιαντ και της κόρης του Τζιάνα την Κυριακή, από συντριβή ελικοπτέρου στο Καλαμπάσας της Καλιφόρνια, ο χώρος του αθλητισμού και οι θαυμαστές του δημοφιλούς παίκτη, απέτισαν φόρο τιμής στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. 

Ανάμεσα στις φωτογραφίες, τα βίντεο και τα συλλυπητήρια μηνύματα που μοιράστηκαν χρήστες του Facebook και του Twitter από όλο τον κόσμο, υπήρχε και η μικρού μήκους ταινία του Μπράιαντ με τίτλο «Dear Basketball». Ο «Μπλακ Μάμπα», όπως ήταν γνωστός, έγραψε το σενάριο, σκηνοθέτησε και αφηγήθηκε την ιστορία της animation ταινίας, με σκίτσα από τον Γκλεν Κιν και μουσική από τον διάσημο συνθέτη Τζον Γουίλιαμς.

Το «Dear Basketball» είναι βασισμένο σε ένα ποιήμα που έγραψε ο σταρ με θέμα την αγάπη του για το μπάσκετ, στις 29 Νοεμβρίου του 2015, όταν ανακοίνωσε την αποχώρησή του από το άθλημα.  

Το 2018, το «Dear Basketball» κέρδισε το Οσκαρ «Μικρού Μήκους Ταινίας» και κατά την παραλαβή του βραβείου, ο Μπράιαντ είπε: «Ως παίκτες του μπασκετ, υποτίθεται ότι πρέπει να μην μιλάμε, να ντριπλάρουμε - όμως είμαι χαρούμενος που μπορέσαμε να κάνουμε λίγο περισσότερο από αυτό», δήλωσε πριν αφιερώσει τη νίκη στη σύζυγο και τα παιδιά του. Αργότερα, σε συνέντευξή του στην εκπομπή του Τζίμι Κίμελ, ο Μπράιαντ είπε για τη νίκη του Οσκαρ: «Αυτό δεν έπρεπε να συμβεί. Θα έπρεπε να παίζω μπάσκετ, όχι να γράψω κάτι που κερδίζει Οσκαρ». 

«Αγαπητό μπάσκετ,

Από τη στιγμή που άρχισα να φοράω τις κάλτσες-σωλήνα του πατέρα μου

Και να σουτάρω με το μυαλό μου

Καλάθια που κέρδιζαν

Στην αρένα Great Western Forum

Ηξερα ότι ένα πράγμα ήταν αληθινό:

 

Σε ερωτεύτηκα

Μια τόσο βαθιά αγάπη, έδωσα τα πάντα-

Από το μυαλό και το σώμα

Μέχρι το πνεύμα και την ψυχή μου

 

Ως εξάχρονο αγόρι

Βαθιά ερωτευμένο με σένα

Ποτέ δεν είδα το τέλος του τούνελ.

Είδα μόνο τον εαυτό μου

Να τρέχει μακριά από αυτό.

Και έτρεξα.

 

Ετρεξα πάνω - κάτω στο παρκέ

Μετά από κάθε χαμένη μπάλα, για σένα.

Μου ζήτησες την κινητικότητά μου

Σου έδωσα την καρδιά μου

Γιατί ήρθε με τόσα πολλά ακόμα.

 

Επαιξα με ιδρώτα και πόνο

Οχι επειδή με καλούσε η πρόκληση

Αλλά επειδή εσύ με κάλεσες

Εκανα τα πάντα για σένα

Επειδή αυτό κάνεις

Οταν κάποιος σε κάνει να αισθάνεσαι 

Τόσο ζωντανός όσο εσύ με έκανες να αισθανθώ

 

Εδωσες σε ένα εξάχρονο αγόρι το Laker όνειρό του 

Και πάντα θα σε αγαπάω γι’αυτό

Αλλά δεν μπορώ να σε αγαπήσω εμμονικά

Αυτή η σεζόν είναι όλα όσα έχω να δώσω

Η καρδιά μου μπορεί να αντέξει το χτύπημα

Το μυαλό μου μπορεί να διαχειριστεί την τριβή 

Αλλά το σώμα μου ξέρει ότι πρέπει να πω αντίο

 

Και αυτό είναι εντάξει

Είμαι έτοιμος να σε αφήσω

Θέλω να το γνωρίζεις τώρα

Ωστε και οι δυο να κρατήσουμε κάθε στιγμή μαζί

Τις καλές και τις άσχημες

Που έχουμε δώσει ο ένας στον άλλον

 

Και γνωρίζουμε και οι δυο, άσχετα από το τι θα κάνω μετά

Οτι θα είμαι πάντα το παιδί

Με τις γυρισμένες κάλτσες

Τον κάδο σκουπιδιών στη γωνία

Πέντε δευτερόλεπτα στο ρολόι

Η μπάλα στα χέρια

5,4,3,2,1

 

Σ’αγαπώ πάντα

Κόμπι»

 

Dear Basketball,                                

From the moment
I started rolling my dad’s tube socks
And shooting imaginary
Game-winning shots
In the Great Western Forum
I knew one thing was real:

I fell in love with you.

A love so deep I gave you my all —
From my mind & body
To my spirit & soul.

As a six-year-old boy
Deeply in love with you
I never saw the end of the tunnel.
I only saw myself
Running out of one.

And so I ran.
I ran up and down every court
After every loose ball for you.
You asked for my hustle
I gave you my heart
Because it came with so much more.

I played through the sweat and hurt
Not because challenge called me
But because YOU called me.
I did everything for YOU
Because that’s what you do
When someone makes you feel as
Alive as you’ve made me feel.

You gave a six-year-old boy his Laker dream
And I’ll always love you for it.
But I can’t love you obsessively for much longer.
This season is all I have left to give.
My heart can take the pounding
My mind can handle the grind
But my body knows it’s time to say goodbye.

And that’s OK.
I’m ready to let you go.
I want you to know now
So we both can savor every moment we have left together.
The good and the bad.
We have given each other
All that we have. 

And we both know, no matter what I do next
I’ll always be that kid
With the rolled up socks
Garbage can in the corner
:05 seconds on the clock
Ball in my hands.
5 … 4 … 3 … 2 … 1

Love you always,
Kobe”

Πηγή: NME