Αποφασιστικής σημασίας για το μέλλον και την ύπαρξη του Ισλάμ ήταν η μάχη του Μπαντρ, που θεωρείται ότι έλαβε χώρα στις 13 Μαρτίου 624: Μια μάχη η οποία μπορεί να περιελάμβανε μικρούς αριθμούς (1.000 Κουραϊσίτες, 300 Μουσουλμάνοι υπό τον Μωάμεθ), ωστόσο αποτέλεσε μια σημαντική στρατιωτική νίκη για τον προφήτη – το σημαντικότερο στρατιωτικό γεγονός στη μουσουλμανική ιστορία- εδραιώνοντας τη θέση του ίδιου και των ακολούθων του.
Οι Κουραϊσίτες (ή Κορεϊχίτες) ήταν μια ισχυρή αραβική φυλή εμπόρων που είχε υπό τον έλεγχό της τη Μέκκα και το ιερό της Κάαμπα κατά την περίοδο της αρχής του Ισλάμ. Από τη φυλή αυτή προερχόταν και ο Μωάμεθ, ο οποίος υπαγόταν στη φατριά αλ Μουταλίμπ.
Ο Μωάμεθ είχε διαφύγει από τη Μέκκα, καθώς οι Κουραϊσίτες είχαν αποφασίσει να τον εξοντώσουν (Εγίρα ή Χιτζρά) και κατέφυγε στη Μεδίνα (ή Γιαθρίμπ). Εκεί ενίσχυσε τη θέση του, κατέστη απόλυτος άρχων και έθεσε τα θεμέλια του συστήματος του Ισλάμ και της πρώτης ισλαμικής κοινωνίας. Η αντιπαράθεση με τους Κουραϊσίτες ωστόσο παρέμενε έντονη, και οι μουσουλμανικές επιδρομές σε καραβάνια ήταν συχνές- μέχρι την κήρυξη πολέμου από τον Μωάμεθ κατόπιν «θεϊκής εντολής».
Μία από αυτές είχε ως αποτέλεσμα τη μάχη του Μπαντρ (Σαουδική Αραβία): 300 μουσουλμάνοι έστησαν ενέδρα σε ένα πλούσιο καραβάνι από τη Μέκκα που ήταν να σταθμεύσει στο Μπαντρ. Ωστόσο, ο διοικητής του, Αμπού Σουφιάν, είχε αντιληφθεί το σχέδιο και είχε ζητήσει ενισχύσεις από τη Μέκκα, που κατέφθασαν στην περιοχή. Το καραβάνι έφτασε τελικά στη Μέκκα και αντ'αυτού οι δυνάμεις του Μωάμεθ βρήκαν απέναντί τους το σώμα των Κουραϊσιτών. Ακολούθησε μάχη, με μικρές απώλειες (14 άνδρες) για τους μουσουλμάνους, και 49-70 νεκρούς μεταξύ των Κουραϊσιτών, καθώς και άλλους τόσους αιχμαλώτους- μεταξύ των οποίων επιφανή μέλη της κοινότητας της Μέκκας. Σημειώνεται πως, ανάμεσα στους νεκρούς βρισκόταν και ο Αμπού Τζαλ, ένας από τους κύριους πολεμίους των μουσουλμάνων Παρά τα μικρά μεγέθη, το αποτέλεσμα της μάχης θεωρήθηκε ιδιαίτερα σημαντικό, καθώς θεωρήθηκε αποτέλεσμα θεϊκής παρέμβασης, ενίσχυσε τη θέση του Μωάμεθ και εδραίωσε την πρώτη μουσουλμανική κοινότητα.
Από στρατιωτικής και στρατηγικής άποψης η νίκη των μουσουλμάνων οφείλεται στην ισχυρή αμυντική θέση τους, το υψηλότερο ηθικό και την πειθαρχία τους υπό τον Μωάμεθ, που έδωσαν τη νίκη απέναντι σε έναν τριπλάσιο εχθρό- στις τάξεις του οποίου, σημειωτέον, υπήρχαν πολλοί πολεμιστές που ήταν διστακτικοί να πολεμήσουν, καθώς είχαν απέναντι συγγενείς ή μέλη της ίδιας φατρίας. Η νίκη αυτή επίσης έδειξε ότι ήταν δυνατή η επιστροφή στη Μέκκα, μια από τις πιο ισχυρές πόλεις της Αραβίας εκείνη την εποχή, ενώ έδειξε και στις άλλες φυλές ότι υπήρχε μια νέα, ανερχόμενη δύναμη στην περιοχή.
Αυτοί που πολέμησαν στο Μπαντρ έγιναν γνωστοί ως «badrīyūn» και αποτελούν μία από τις ομάδες των συντρόφων του προφήτη.
Πηγές: