Σπάνια μια πρόταση περιλαμβάνει όλες τις πληροφορίες ώστε (χωρίς ανάλυση) να βγάζει προς τα έξω την πληρότητα και τη σαφήνεια όλων εκείνων που «πράγματι» υπάρχουν σε αυτό που εκφράζει. Συνήθως χρειάζεται είτε μια «πραγματική» ερμηνεία των «τυπικών» λέξεων, είτε η υιοθέτηση της «σύγκρισης» αυτού που αναλύεται με κάποιο σημείο αναφοράς.
Για παράδειγμα όταν λέμε «πήγα σε ένα καταπληκτικό εστιατόριο» το «καταπληκτικό» προέκυψε χωρίς αναφορά στα «άλλα» που υπάρχουν αλλά συγχρόνως συγκρίνοντας το συγκεκριμένο εστιατόριο με άλλα που έχω πάει ή θα μπορούσα να φανταστώ ότι υπάρχουν.
Κοινωνικό μέρισμα
Ανακοινώθηκε λοιπόν στα πλαίσια της κοινωνικής μέριμνας η διανομή 720 εκατ. ευρώ ως έκτακτη οικονομική ενίσχυση (κοινωνικό μέρισμα) σε νοικοκυριά που τηρούν συγκεκριμένα κριτήρια.
Τα 315 εκατ. ευρώ που θα «επιστραφούν» σε συνταξιούχους λόγω «λανθασμένης» παρακράτησης εισφορών υγείας - σαν κίνηση - δεν θα τη χαρακτηρίζαμε «επιλογή» αλλά μάλλον «αναγκαστική» εκτέλεση (εφαρμογή) δικαστικής απόφασης.
Αναμφίβολα τα κατά μέσο όρο 700 ευρώ που θα δοθούν σε μια οικογένεια με 2 παιδιά είναι (ειδικά στη δύσκολη σημερινή εποχή) ένα καλοδεχούμενο οικονομικό βοήθημα για την αντιμετώπιση των αυξημένων εξόδων της περιόδου των Χριστουγέννων.
Βεβαίως η πρώτη «συνειδητοποίηση» της σκέψης είναι ότι αυτό το ποσό, η μέση Ελληνική οικογένεια, δεν θα το διαθέσει για τις Χριστουγεννιάτικες διακοπές της στην Αυστρία!.αλλά μάλλον το μεγαλύτερο μέρος του θα επιστραφεί με τη μορφή φόρων στην πηγή που το έστειλε..
Μοιάζει με λογοπαίγνιο, αλλά φαντάζει κάτι σαν να εισπράττεις ένα ποσό που το έχεις πληρώσει πολύ πάνω από την αξία του και το οποίο θα επιστρέψεις σε αυτόν που στο έδωσε!
Πώς βρέθηκε το ποσό που θα δοθεί
Το συνολικό πόσο που θα διατεθεί είναι αποτέλεσμα της υπέρβασης του στόχου για πρωτογενές πλεόνασμα 1,75% του ΑΕΠ για το τρέχον έτος. Δηλαδή πετύχαμε μια δημοσιονομική υπέρ απόδοση.
Στο σημείο αυτό «απαιτείται» η δεύτερη στάση της σκέψης μας. Με ποιο τρόπο - μέσα στην 9ετη κρίση - δημιουργήσαμε πρωτογενή πλεονάσματα και μάλιστα υπερβαίνοντας τους στόχους;
Επειδή «δυσκολευόμαστε» να αποδεχτούμε το σενάριο ότι αλλάξαμε τόσο πολύ την κρατική μηχανή ώστε να παράγει περισσότερα απ' όσα εισπράττει θα πρέπει να καταλήξουμε σε κάτι γνωστό βιωματικά σε όλους μας. Και αυτή η κατάληξη έχει το όνομα υπέρ φορολόγηση. Οι πανηγυρισμοί σε αυτή την περίπτωση «ακούγονται» αρκετά παράλογοι.
Δεν περιμέναμε να πληροφορηθούμε από επίσημα κυβερνητικά χείλη τα περί δυσανάλογης φορολογικής επιβάρυνσης των μεσαίων στρωμάτων της κοινωνίας μας. Η εξωπραγματική φορολόγηση των νόμιμων εισοδημάτων και γνωστή μας είναι και έχουμε αναφερθεί πολλές φορές στο παρελθόν. Συγχρόνως θεωρούμε κοινωνικά απαράδεκτο να εξουθενώνεις οικονομικά την πλειοψηφία της νομιμότητας επειδή δεν μπορείς να «προσεγγίσεις» την μειοψηφία της παρανομίας.
Τι θα περιμέναμε
Χωρίς να αμφισβητούμε την «οικονομική» ανάσα που θα προσφέρει το κοινωνικό μέρισμα σε όλα τα άτομα που τηρούν τα κριτήρια για να το εισπράξουν θα θέλαμε η «επιστροφή» της οικονομίας στην κανονικότητα να είναι να είναι λίγο διαφορετική. Και βέβαια σαν κανονικότητα δεν εννοούμε την ατμόσφαιρα λαθών των προηγούμενων 10ετιών.
Αυτή η «εφάπαξ παροχή κοινωνικού χαρακτήρα» ενοχλεί τηναξιοπρέπειά μας και δεν θα θέλαμε να χαθεί και αυτή. Μας παραπέμπει στα συσσίτια με τις ατέλειωτες ουρές για ένα κομμάτι ψωμί. Βεβαίως η προσφορά συσσιτίων χαίρει της πλήρους εκτίμησής μας όταν παρέχεται από ομάδες κοινωφελούς χαρακτήρα προς τους άστεγους ή οικονομικά ασθενείς.
Δεν πιστεύουμε ότι ο μέσος Έλληνας χρειάζεται μετά από 10 χρόνια οικονομικής ασφυξίας επιδόματα, βοηθήματα και κοινωνικά μερίσματα. Είμαστε της άποψης ότι θέλει να μπορεί να βρει δουλειά που θα του προσφέρει εισόδημα για να καλύπτει τις ανάγκες του.
Και βέβαια αναφερόμαστε σε έναν «νέο» από άποψη μυαλού Έλληνα. Δηλαδή εκείνον που έζησε και κυρίως αποκωδικοποίησε την κρίση μετά το 2008.
Αυτός λοιπόν που περιγράφουμε περιμένει να βρει μια θέση εργασίας στα έργα που θα συνοδεύουν την επένδυση στο Ελληνικό (όταν αποφασίσουμε να αρχίσει). Είναι αυτός που θέλει να απορροφηθεί όταν ασχοληθούμε σοβαρά με τις μεγάλες δυνάμεις μας - τον τουρισμό και τη ναυτιλία. Είναι ο διπλανός του που πρόθυμα θα υλοποιήσει την επιχειρηματική του ιδέα (μικρή ή μεγάλη) αν σταματήσει να σκέφτεται ότι κάτι τέτοιο τώρα είναι απαγορευτικό δεδομένου ότι με το καλημέρα το περίπου 70% του τζίρου του δεν θα του ανήκει. Και βέβαια είναι ο νέος επιστήμονας που δεν θα θεωρείται over qualified για την Ελληνική επιχείρηση.
Η οικονομία δεν ενεργοποιείται με κοινωνικά μερίσματα αλλά με υιοθέτηση μέτρων - κινήτρων που οδηγούν στην δημιουργία θέσεων εργασίας. Και αυτά τα κίνητρα είναι που χρειάζεται ο «νέος» Έλληνας για να ζήσει την καινούρια εποχή. Δεν ζητά συσσίτια για να επιβιώνει στην κατεστραμμένη παλιά.