Το παρόν κλίμα αβεβαιότητας προκαλεί οικονομικές αναταράξεις στην Ευρώπη και εγκυμονεί κινδύνους για τη θέση της στην πολιτική για την κλιματική αλλαγή. Καθώς αναδύεται η αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου από την ΕΕ, το άγχος για μια χαοτική έξοδο είχε ψυχρό αποτέλεσμα, καθώς μετά το δημοψήφισμα, οι επενδυτές εγκατέλειψαν τα ευρωπαϊκά αποθέματα για επενδύσεις πράσινης ανάπτυξης. Και ενώ η Γερμανία βρίσκεται στο χείλος μιας ύφεσης, η Ιταλία αντιμετωπίζει μια αυξανόμενη κρίση χρέους και οι ευρωπαϊκές εκλογές πλησιάζουν, μπαίνουμε σε μια κρίσιμη περίοδο για τη μακροπρόθεσμη ευημερία και τη διασφάλιση της ενιαίας αγοράς. Ωστόσο, σε ετούτο το ασταθές περιβάλλον, οι ευρωπαίοι ηγέτες πρέπει να αντιμετωπίσουν την πρόκληση και να αναλάβουν δράση για να ακολουθήσουν πορεία προς ένα μέλλον με βελτιωμένη παγκόσμια ανταγωνιστικότητα.
Και αυτό δεν σημαίνει απλώς τη χάραξη ενός μονοπατιού για τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας μέσα από τις πολιτικές και οικονομικές αναταραχές. Σημαίνει επίσης να αναγνωριστεί το γεγονός ότι η μεσομακροπρόθεσμη επιτυχία εξαρτάται από τις δυνατότητες των αγορών να περιορίσουν και να επιβιώσουν στις περιβαλλοντικές αλλαγές και προκλήσεις που αντιμετωπίζει ο πλανήτης.
Οι κλιματικές ζημιές εκτιμώνται ότι θα στοιχίσουν από δισεκατομμύρια έως και τρισεκατομμύρια ευρώ κατά τις επόμενες δεκαετίες αν δεν επιτευχθεί περαιτέρω μείωση των εκπομπών άνθρακα, ενώ την ίδια στιγμή τα μέλη της Επιτροπής της Κλιματικής Αλλαγής ισχυρίζονται ότι είναι υπερβολικά απρόβλεπτες αυτές οι ζημιές. Θα είναι απρόβλεπτες διότι η αλλαγή του κλίματος δεν σέβεται τα εθνικά σύνορα, και ένας περιορισμός της ΕΕ να μην έχει άμεσο έλεγχο στη διαχείριση της κλιματικής αλλαγής πέρα από τα σύνορά της δεν θα ήταν ούτε πολιτικά βιώσιμο ούτε στρατηγικά εφικτό.
Η πρόκληση των κυβερνήσεων, των επενδυτών και επιχειρήσεων για τη μετάβαση σε μηδενικές εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, οδηγεί σε πολλαπλές αναταραχές και ορισμένες έρχονται πολύ ταχύτερα από το αναμενόμενο. Ωστόσο, η κατάλληλη διαχείριση της μετάβασης αυτής δε θα συμβάλει μόνο στην επίτευξη ενός μέλλοντος μηδενικού άνθρακα, αλλά θα ξεκλειδώσει νέες ευκαιρίες και θα διασφαλίσει μια ταχύτερη ανάπτυξη. Ορίζοντας σαφείς δεσμεύσεις και δράσεις για το κλίμα, η ΕΕ μπορεί να δώσει στις επιχειρήσεις τη βεβαιότητα και εμπιστοσύνη που απαιτούνται για την προετοιμασία τους για τις επόμενες τρεις δεκαετίες μέχρι το 2050 και το Στόχο των Ηνωμένων Εθνών για μηδενικό άνθρακα.
Μετά την Υπουργική συνάντηση στα Ευρωπαϊκά Συμβούλια Περιβάλλοντος και Ενέργειας, το νέο όραμα για έναν βιώσιμο πλανήτη έχει τη δυνατότητα να αλλάξει το παιχνίδι σε στρατηγικό επίπεδο. Οι κορυφαίοι επιχειρηματικοί ηγέτες πιστεύουν ότι ο κίνδυνος του κλίματος μπορεί να αντιμετωπιστεί με επιτυχία και ότι η μετάβαση σε μια οικονομία ουδέτερη για το κλίμα θα δημιουργήσει νέες ευκαιρίες. Σε παγκόσμια κλίμακα, οι κυβερνήσεις θα πρέπει να συνεχίσουν τις πολιτικές προώθησης των τεράστιων επενδύσεων που απαιτούνται για μια οικονομία με μηδενικό αποτύπωμα άνθρακα και οι επιχειρήσεις θα είναι πρόθυμες να βοηθήσουν το Κράτος να τηρήσει τις υποσχέσεις του και να παραδώσει ένα καλύτερο μέλλον.
Με τις τολμηρές και οριστικές δεσμεύσεις της ΕΕ να μειωθούν οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα στο μηδέν πριν από το 2050, οι επιχειρήσεις θα έχουν ένα διαφανές περιβάλλον για να λειτουργούν. Αυτό θα εμπνεύσει ένα κύμα νέων επενδύσεων για την ανάπτυξη εργαλείων και τεχνολογιών με σκοπό την επίτευξη του Στόχου του ΟΗΕ έως το 2050. Παράλληλα με την ανάπτυξη της βιομηχανικής καινοτομίας, θα ακολουθήσει οικονομική ανάπτυξη και νέες θέσεις εργασίας κάνοντας τις επιχειρήσεις όλο και πιο αποδοτικές. Αλλά όλα αυτά απαιτούν δέσμευση. Πολιτική δέσμευση και κανονιστική συμμόρφωση.
Η ΕΕ είναι σε θέση να οδηγήσει τον πλανήτη στη μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, έχοντας παίξει καθοριστικό ρόλο στη συμφωνία του Παρισιού. Ωστόσο, χωρίς αποφασιστική δράση, η ΕΕ κινδυνεύει να χάσει το ανταγωνιστικό της πλεονέκτημα ως μια καλά οργανωμένη αγορά επικεντρωμένη στις καινοτόμες νέες προσεγγίσεις για την κλιματική αλλαγή που θα πρέπει να κυριαρχήσουν στην παγκόσμια οικονομία.
Για να διατηρηθεί η θέση της ΕΕ ως πρωτοπόρος στην καινοτομία στον τομέα της πολιτικής για το Κλίμα, με όλα τα συναφή οικονομικά πλεονεκτήματά της, πρέπει να εκμεταλλευτεί την ευκαιρία αυτή τη χρονιά, να δεσμευθεί για το Στόχο μηδενικού άνθρακα πριν το 2050 και να επικαιροποιήσει τους κλιματικούς στόχους του 2030 σύμφωνα με του όρους του Παρισιού.