Το τρομακτικό ατύχημα του Ρομέν Γκροζάν της Haas στο Γκραν Πριν του Μπαχρέιν την Κυριακή έκανε τον γύρο του κόσμου – και ακόμα και τώρα είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς πως ο Γάλλος πιλότος μπόρεσε να βγει ζωντανός από την πύρινη κόλαση του μονοθεσίου του.
Ο Γκροζάν μίλησε στο Sky Sports F1 για την εμπειρία του, εξιστορώντας όσα ένιωσε και σκέφτηκε, σε μια συνέντευξη – την πρώτη σε αγγλόφωνο μέσο- η οποία θα μεταδοθεί στο σύνολό της στην Κυριακή. Αποσπάσματά της έχουν προβληθεί ήδη- και οι Γάλλος πιλότος της F1 φαίνεται να λέει πως σε κάποια φάση ένιωσε ήρεμος, πιστεύοντας ότι θα πεθάνει μέσα στα 28 δευτερόλεπτα που πέρασε στη φωτιά του μονοθεσίου του.
Ο Γκροζάν αρχίζει μιλώντας για τη στιγμή της τρομακτικής σύγκρουσης στον πρώτο γύρο.
«Αμέσως, όταν η κίνηση σταμάτησε και άνοιξα τα μάτια μου, το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να λύσω τη ζώνη, να προσπαθήσω να βγάλω το τιμόνι- που είχε χαθεί, οπότε τουλάχιστον μια ανησυχία λιγότερη- και μετά να προσπαθήσω να πηδήξω έξω».
«Από εκείνο το σημείο, ήταν 28 δευτερόλεπτα, μα για μένα έμοιαζε σαν ενάμισι λεπτό» πρόσθεσε.
«Σταματάει, ανοίγω τα μάτια μου, λύνω τη ζώνη και θέλω να πηδήξω έξω. Χτυπάω κάτι με το πάνω μέρος του κράνους μου, οπότε κάθομαι πίσω και νομίζω ότι πρέπει να είμαι ανάποδα στη μπαριέρα, οπότε θα περιμένω μέχρι να έρθουν να με βοηθήσουν. Κοιτάω δεξιά, κοιτάω αριστερά, και όλα ήταν πορτοκαλί. Περίεργο, σκέφτομαι. Κάποια πράγματα πέρασαν από το μυαλό μου. Είναι ηλιοβασίλεμα; Όχι. Είναι το φως από την πίστα; Όχι. Τότε κατάλαβα ότι ήταν φωτιά. Οπότε ήξερα ότι δεν είχα χρόνο μέχρι να έρθουν».
«Αυτή τη φορά προσπάθησα να πάω προς τα πάνω, λίγο πιο δεξιά. Δεν δούλεψε. Λίγο στα αριστερά. Δεν δούλεψε. Οπότε κάθομαι πίσω. Μετά αρχίζω να ιδρώνω λίγο. Και σκέφτομαι όχι, δεν μπορεί να τελειώσω έτσι. Σκέφτηκα τον Νίκι Λάουντα- τον οδηγό που αγαπώ περισσότερο στην ιστορία της Formula 1 (σημείωση: Ο Λάουντα είχε βρεθεί επίσης σε ένα τρομακτικό ατύχημα, με το αυτοκίνητό του να πιάνει φωτιά, με αποτέλεσμα να τραυματιστεί σοβαρά). Είπα “δεν μπορώ να τελειώσω σαν τον Νίκι, δεν μπορώ να τελειώσω έτσι. Δεν μπορεί να ειναι ο τελευταίος μου αγώνας”».
«Οπότε δοκίμασα και πάλι. Έχω κολλήσει. Και μετά έρχεται το πιο τρομακτικό σημείο. Κάθομαι πίσω, οι μύες μου χαλαρώνουν, και ήμουν σχεδόν σε ηρεμία, σκεπτόμενος ότι είμαι νεκρός. Θα πεθάνω. Και μετά σκέφτηκα, ποιο μέρος θα καεί πρώτο; Το πόδι; Τα χέρια; Θα πονέσει; Ένα πολύ πολύ περίεργο συναίσθημα. Κάποιες φορές όταν είμαστε κοντά στον θάνατο, φοβόμαστε λίγο. Αυτή τη φορά ο θάνατός μου ήταν εκεί...τον ονόμασα Μπενουά, μη με ρωτάτε γιατί. Απλά έπρεπε να του δώσω όνομα».
«Και μετά, δεν ξέρω αν εκείνη η στιγμή με έκανε να συνέλθω λίγο, να προσπαθήσω να σκεφτώ μια άλλη λύση, αλλά σκέφτηκα τα παιδιά μου (έχει τρία) και είπα όχι, δεν μπορώ να πεθάνω σήμερα. Για τα παιδιά μου, δεν μπορώ να πεθάνω σήμερα. Μετά άρχισα να στρίβω το κεφάλι μου, να πάω προς τα πάνω και να γυρίζω το σώμα μου. Δούλεψε».
Παρόλα αυτά δεν είχε γλιτώσει ακόμα: «Αλλά το πόδι μου είχε κολλήσει στο πεντάλ...τότε χρειάστηκε να πάω πίσω στο μονοθέσιο, να τραβήξω όσο πιο δυνατά μπορούσα το αριστερό μου πόδι. Το παπούτσι έμεινε εκεί που ήταν και το πόδι βγήκε. Μετά πέρασα, ο ώμος πέρασε και ήξερα εκείνη τη στιγμή πως ο ώμος είχε περάσει το halo (όπως λέγεται η ειδική «στεφάνη» προστασίας στο μονοθέσιο). Θα ζούσα. Ήξερα πως είχα τα χέρια μου στη φωτιά, είδα τα γάντια μου- είναι κόκκινα κανονικά και άρχισαν να μαυρίζουν και να νιώθω τον πόνο και το κάψιμο. Αλλά πάω προς τα πάνω. Πηδάω στη μπαριέρα, μετά νιώθω τον Ίαν (Ρόμπερτς, γιατρός της FIA) που μου τραβάει τη φόρμα και αυτό είναι μια φοβερή αίσθηση. Όταν με τραβάει, ξέρω ότι κάποιος είναι εκεί μαζί μου. Είμαι ζωντανός. Νιώθω στην πλάτη μου να με αγγίζουν και σκέφτηκα- έχω πάρει φωτιά; Μετά ο Ίαν μου μιλάει, μου λέει “κάτσε, κάτσε”. Του λέω “μίλα μου κανονικά!”. Νομίζω ότι εκείνη τη στιγμή κατάλαβε πως ήμουν καλά!».
«Ο Ζαν Τοντ (πρόεδρος της FIA) ήρθε στο ιατρικό κέντρο και μου ζήτησε αμέσως τον αριθμό τηλεφώνου της γυναίκας μου» είπε ο Γάλλος πιλότος. «Οπότε του έδωσα τον αριθμό, προσπάθησε να την καλέσει και είχε τηλεφωνητή. Εν τέλει τη βρήκε. “Μάριον, ο Ζαν είμαι. Είμαι με τον Ρομέν” και με βάζει στην ανοιχτή ακρόαση. Λέω “Κουνούπι”- λέω τη γυναίκα μου “Κουνούπι”- “εδώ είμαι, εδώ είμαι”. Αρχίζει να γελάει και να κλαίει. Ήταν με τον πατέρα μου, και κράτησε πέντε δευτερόλεπτα αυτό, αλλά ήξερε πως ήμουν ζωντανός».
Η Μάριο Γκροζάν μετέβη στο Μπαχρέιν για να είναι με τον άνδρα της, ο οποίος πήρε εξιτήριο από το νοσοκομείο την Τετάρτη, και αναρρώνει από τα εγκαύματα- κυρίως στο πίσω μέρος των χεριών του. Στη Haas τον αντικαθιστά ο Πιέτρο Φιτιπάλντι για το Γκραν Πρι του Σαββατοκυριάκου, πάλι στην ίδια πίστα. Ο ίδιος ελπίζει να επανέλθει για το Γκραν Πρι του Άμπου Ντάμπι.