Με τον έναν εκ των υπόπτων της αιματηρής επίθεσης στα γραφεία του Charlie Hebdo να έχει παραδοθεί και το ανθρωποκυνηγητό να βρίσκεται σε εξέλιξη για τους άλλους δύο, παραμένουν κάποια ερωτηματικά σχετικά με το υπόβαθρο και την εκπαίδευσή τους.
Οι ύποπτοι έχουν κατονομαστεί από τη γαλλική αστυνομία και θεωρείται ότι επρόκειτο για ενέργεια ισλαμιστικής τρομοκρατίας, καθώς, όπως έχει αναφερθεί από πολλά ΜΜΕ, φώναζαν «Αλλάχ Ακμπάρ». Μετά την επίθεση, οι ένοπλοι διέφυγαν από το σημείο, έχοντας όμως καταγραφεί σε σοκαριστικά βίντεο τα οποία έκαναν τον γύρο του κόσμου, λόγω της βιαιότητάς του.
Υπενθυμίζεται ότι ως οι τρεις δράστες έχουν κατονομαστεί οι Σαΐντ Κουατσί (35 ετών) και Σαρίφ Κουατσί (33 ετών), αδελφοί γύρω στα 30 τους και ο 18χρονος Χαμίντ Μουράντ.
Οι δράστες φορούσαν μαύρες κουκούλες και ήταν οπλισμένοι με καλάσνικοφ, ενώ όλη η επίθεση (η οποία έλαβε χώρα εν μέσω σύσκεψης στο περιοδικό) διήρκεσε λίγα λεπτά. Όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα του Foreign Policy που επικαλείται το Associated Press, στέλεχος της αστυνομίας ανέφερε ότι υπάρχει σύνδεση μεταξύ των δραστών και ένα υεμενίτικο τρομοκρατικό δίκτυο, ωστόσο δεν έχει διαπιστωθεί εάν εντάσσονται σε κάποια τρομοκρατική οργάνωση. Μία μάρτυρας της επίθεσης, η σκιτσογράφος Κορίν Ρέι, δήλωσε στη L'Humanite ότι οι δράστες την ανάγκασαν να τους επιτρέψει την είσοδο στο κτήριο, ότι μιλούσαν τέλεια γαλλικά και ότι ισχυρίστηκαν ότι είναι μέλη της Αλ Κάιντα. Άλλος ένας μάρτυρας, ο οποίος τους είδε να κλέβουν ένα αυτοκίνητο μετά την επίθεση έγραψε στο Facebook πως ο ένας είπε σε περαστικούς «να πείτε στα ΜΜΕ ότι είναι η Αλ Κάιντα στην Υεμένη».
Ο Σαρίφ Κουατσί ήταν γνωστός στις αρχές, καθώς είχε καταδικαστεί το 2008 από γαλλικό δικαστήριο επειδή είχε προσπαθήσει να ταξιδέψει στο Ιράκ για να πολεμήσει στο αντάρτικο που ήταν σε εξέλιξη στη χώρα. Ο Κουατσί είχε πει στο δικαστήριο πως θέλησε να πολεμήσει τις αμερικανικές δυνάμεις αφού είδε εικόνες από βασανιστήρια κρατουμένων στις φυλακές του Αμπού Γκράιμπ. Σύμφωνα με το Bloomberg, ο Κουάτσι είχε περάσει κατά καιρούς περιόδους που κάπνιζε μαριχουάνα και παρακολουθούσε τα κηρύγματα ενός ιεροκήρυκα και στρατολόγου τζιχαντιστών ο οποίος είχε καταδικαστεί επίσης στο πλαίσιο της ίδιας υπόθεσης, για οργάνωση κυκλώματος στρατολόγησης τρομοκρατών. Ο Κουατσί τότε είχε πει στο δικαστήριο ότι είχε «ανακουφιστεί» που δεν τα κατάφερε να ταξιδέψει στο Ιράκ, ότι είχε αρχίσει να δουλεύει σε ένα σουπερμάρκετ και ότι το κύριο ενδιαφέρον του ήταν η ραπ μουσική.
Όπως αναφέρεται σε ανάλυση του The Long War Journal, το περιοδικό είχε απειληθεί στο παρελθόν από την Αλ Κάιντα και τζιχαντιστές εν γένει. Για παράδειγμα, σε τεύχος περιοδικού της Αλ Κάιντα στην Αραβική Χερσόνησο είχε δημοσιευτεί εικόνα με την επικεφαλίδα «καταζητούνται», «νεκροί ή ζωντανοί για εγκλήματα κατά του Ισλάμ» έντεκα άνθρωποι. Ένας εξ αυτών ήταν ο Στεφάν Σαρμπονιέ, αρχισυντάκτης του Charlie Hebdo, ο οποίος και σκοτώθηκε κατά την επίθεση. Επίσης, το SITE Intelligence Group υποδεικνύει ότι τζιχαντιστές και από άλλες οργανώσεις, όπως το Ansar Bayt al Maqdis (ABM) και η Tehrik-e-Taliban Punjab είχαν επίσης στοχοποιήσει το περιοδικό, με μία φράξια του ΑΒΜ στο Σινά να έχει ορκιστεί πίστη στο Ισλαμικό Κράτος του Αμπού Μπακρ αλ Μπαγκντάντι, ενώ άλλες δηλώνουν πίστη στην Αλ Κάιντα.
Τον Οκτώβριο του 2012, εκπρόσωπος της Αλ Κάιντα είχε αναφερθεί στο περιοδικό σε ηχητικό μήνυμά, χαρακτηρίζοντάς το «ανήθικο». Επίσης, σημειώνεται ότι το περιοδικό είχε αναφερθεί κοροϊδευτικά και στο Ισλαμικό Κράτος.
Όπως σημειώνεται σε δεύτερη ανάλυση, η επίθεση φαίνεται να διεξήχθη από άτομα εμπειροπόλεμα και καλά εκπαιδευμένα, που μπορεί να εκπαιδεύτηκαν στο εξωτερικό της Γαλλίας ή μέσα στη χώρα. Σε βίντεο φαίνονται να κινούνται σε σχηματισμό και να ανοίγουν «συγκροτημένα» πυρ εναντίον Γάλλου αστυνομικού, τον οποίο και εκτελούν. Στη συνέχεια ελέγχουν τον δρόμο για περαιτέρω στόχους, απεμπλέκονται και πηγαίνουν προς το αυτοκίνητο για να εγκαταλείψουν το σημείο της επίθεσης.
Η τακτική της χρήσης βαριά οπλισμένων ανδρών εναντίον καλά προστατευμένων στρατιωτικών στόχων ή ελαφρά προστατευμένων πολιτικών στόχων χρησιμοποιείται ευρέως από τζιχαντιστικές οργανώσεις, από την Αλ Κάιντα μέχρι το Ισλαμικό Κράτος και τους Ταλιμπάν, καθώς και από άλλες οργανώσεις σε χώρες όπου μαίνονται πολεμικές συγκρούσεις, όπως το Ιράκ, η Συρία, η Υεμένη, το Αφγανιστάν, η Σομαλία και η Νιγηρία. Ωστόσο αντίστοιχες επιθέσεις έχουν πραγματοποιηθεί και εκτός εμπολέμων ζωνών, με παραδείγματα όπως το Μουμπάι στην Ινδία το 2008 και το Ναϊρόμπι στην Κένυα το 2013.