Συζήτηση προκάλεσε (σε περιορισμένο κύκλο είναι η αλήθεια) η απόφαση της διοίκησης της ΕΡΤ να «περιορίσει» (sic) τον ενημερωτικό ρόλο της ΕΡΤ 3. Ως αιτία της ανωτέρω απόφασης φέρεται η έμφαση που δίνει η διοίκηση της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης στην ανάπτυξη του θεματικού τηλεοπτικού καναλιού ERTnews. Ωστόσο, η ανωτέρω απόφαση αφορά μόνον τους δημοσιογράφους της Θεσσαλονίκης (άντε και της ευρύτερης Μακεδονίας); Αφορά μόνον τους τυχόν παραγωγούς τηλεοπτικών ενημερωτικών εκπομπών; Θα έπρεπε να μας απασχολεί όλους; Σε μια κοινωνία που έχει μάθει να λαθροβιεί στο δικό της μικρόκοσμο, να συζητάς τέτοιου είδους θέματα φαντάζει πλεονασμός. Και, όμως, δεν είναι για πολλούς λόγους.
Προσπαθώντας να αποφύγουμε τη συνήθη μανιχαϊστική διαίρεση μεταξύ «κέντρου και περιφέρειας», «Αθήνας και Θεσσαλονίκης», ας σκεφτούμε τι μπορεί να συνεισφέρει σε μια τοπική κοινωνία μια δημόσια ραδιοτηλεόραση, εφόσον βέβαια μπορέσει να αναλάβει σχετικές πρωτοβουλίες, έχοντας διοικητική αυτοτέλεια και επάρκεια οικονομικών πόρων.
Στη Θεσσαλονίκη χαιρόμαστε που γυρίστηκαν ευάριθμες, χουλιγουντιανές, κινηματογραφικές παραγωγές. Ετοιμαζόμαστε, μάλιστα, να εκλέξουμε τον νυν περιφερειάρχη, μολονότι διακρίθηκε την τελευταία τετραετία αποκλειστικά στο ρόλο του αμφιτρύωνα αλλοδαπών καταξιωμένων ηθοποιών και σκηνοθετών.
Μπορούμε να φανταστούμε ποια οφέλη θα είχαμε στην ευρύτερη περιοχή της Μακεδονίας εάν υποστηρίζονταν από την ΕΡΤ 3 νέες τηλεοπτικές παραγωγές; Εάν δινόταν η δυνατότητα να εκφραστούν επαγγελματικά νέοι καλλιτέχνες; Εάν συνδέονταν το τηλεοπτικό προϊόν με τις ποικίλες θεατρικές σκηνές της περιφέρειας αλλά και με τις συναφείς σχολές του ΑΠΘ και του Πανεπιστημίου Μακεδονίας; Μπορούμε να αντιληφθούμε τον οικονομικό και κοινωνικό πολλαπλασιαστή ενός τέτοιου εγχειρήματος;
Κοντολογίς, ένα δημόσιο κανάλι δεν είναι ούτε για βόλεμα ημετέρων ούτε για κυβερνητική προπαγάνδα. Είναι συντονιστής έκφρασης και μέσο ανάδειξης της καλλιτεχνικής δημιουργίας της ελληνικής περιφέρειας.
Ταυτόχρονα, ειδικά για την Ελλάδα, ένα σοβαρό δημόσιο ραδιοτηλεοπτικό μέσο (χρηματοδοτούμενο αναλογικά από το ανταποδοτικό τέλος που ούτως ή άλλως εισπράττει η ΕΡΤ) μπορεί να αποτελέσει αιχμή του δόρατος τόσο για την εξωτερική πολιτική της χώρας όσο και σημείο σύνδεσης και αναφοράς του απόδημου ελληνισμού. Η νέα τεχνολογία προσφέρει τη δυνατότητα δημιουργίας ψηφιακής πλατφόρμας όπου το παραγόμενο τηλεοπτικό προϊόν μπορεί να έχει στοχευμένη αναφορά στον απόδημο Ελληνισμό (παγκόσμια), και στις Ελληνικές μειονότητες που ζουν στα Βαλκάνια (Αλβανία, Τουρκία, Βόρεια Μακεδονία).
Αντί άλλων πολλών που θα μπορούσαν να γραφούν μένουμε σε αυτό που έχει πράξει η γειτονική Τουρκία.
Πρώτα πρώτα φρόντισε να προωθήσει, την τελευταία δεκαετία, τις τηλεοπτικές τουρκικές παραγωγές (είτε συμμετείχε είτε όχι στην παραγωγή τους το TRT) σε όλες τις Βαλκανικές χώρες, όπως και στα τουρκόφωνα ή μουσουλμανικά κράτη της πρώην ΕΣΣΔ.
Στη συνέχεια, τον τελευταίο χρόνο, δημιούργησε ειδικό project, το “TRT Balkan”. Στην ουσία δημιουργεί η τουρκική κρατική τηλεόραση ειδησεογραφικά portals και τηλεοπτικές παραγωγές σε επτά βαλκανικές χώρες. Αλβανία, Βόρεια Μακεδονία, Βοσνία-Ερζεγοβίνη, Σερβία, Κροατία, Μαυροβούνιο και Κόσοβο. Τα προγράμματα και οι ειδήσεις μεταδίδονται τόσο στην Τουρκική όσο και στη μητρική γλώσσα κάθε χώρας, δηλαδή σε πέντε γλώσσες που αποτελούν την καθομιλουμένη σε αυτά τα επτά κράτη.
Η προστιθέμενη αξία του συγκεκριμένου εγχειρήματος είναι πρόδηλη. Αλήθεια ποια ανάγκη καλύπτει η δημιουργία ενός αποκλειστικά ειδησεογραφικού ελληνικού σταθμού (ERTnews) που απευθύνεται μόνον σε ένα μικρό τοπικό τηλεοπτικό κοινό; Για ποιο λόγο προτιμήθηκε η ενίσχυση της Ertnews και η απίσχνανση της ΕΡΤ 3; Σε ποια εθνική πολιτική εντάσσονται τα ανωτέρω; Μην λησμονούμε ότι μιλάμε για τη ΔΗΜΟΣΙΑ ραδιοτηλεόραση.
Του Αργύρη Αργυριάδη
Δικηγόρου