Η διαπραγμάτευση που έκανε ο πρωθυπουργός κ. Τσίπρας στη διάρκεια της ρήξης με την Ευρωζώνη το 2015 θεωρήθηκε από ερευνητική ομάδα του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ σαν η χειρότερη δυνατή και παράδειγμα προς αποφυγή. Θύμιζε τα αρνητικά βραβεία «Χρυσό Βατόμουρο» που δίνονται στις χειρότερες κινηματογραφικές παραγωγές και ερμηνείες, με αυτές που αξιολογούνται σαν καλύτερες να παίρνουν τα Όσκαρ.
Κατά την άποψή μου η κυβέρνηση Τσίπρα πηγαίνει πάλι για το αντιβραβείο «Χρυσό Βατόμουρο» σε ό,τι αφορά τη διαπραγμάτευση με τα Σκόπια.
Πρώτον, δεν προετοίμασε την ελληνική κοινή γνώμη για να εξασφαλίσει ένα είδος συναίνεσης στους χειρισμούς, ούτε ενημέρωσε έγκαιρα τα κόμματα της αντιπολίτευσης για να δημιουργήσει το λεγόμενο εθνικό μέτωπο.
Δεύτερον, ενώ είναι φανερό ότι η ΠΓΔΜ επείγεται να μπει στο ΝΑΤΟ και στην Ε.Ε. για να σταθεροποιηθεί και να αντλήσει οικονομικά οφέλη, η κυβέρνηση Τσίπρα έδειξε μεγαλύτερη βιασύνη να διευκολύνει τους βιαστικούς, χάνοντας έτσι το διαπραγματευτικό πλεονέκτημα.
Τρίτον, η κυβέρνηση περιόρισε τη διαπραγμάτευση στη λεγόμενη ονοματολογία ενώ είναι φανερό ότι αν δεν προηγηθεί η αναθεώρηση του αλυτρωτικού Συντάγματος των Σκοπίων, ο επαναπροσδιορισμός της λεγόμενης Μακεδονικής εθνότητας και η πλήρης εγκατάλειψη του αλυτρωτισμού από τα Σκόπια, δεν έχει κανένα νόημα, σε ό,τι αφορά τα καλώς εννοούμενα εθνικά μας συμφέροντα, η ονοματολογία.
Τέταρτον, η κυβέρνηση προσπάθησε να εντάξει τη διαπραγμάτευση με τα Σκόπια στον πολιτικό της σχεδιασμό, ελπίζοντας ότι θα διασπάσει ή ότι θα φθείρει τη ΝΔ και μόλις διαπίστωσε ότι το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης αντιμετώπισε με χαρακτηριστική ευκολία την πρόκληση, στράφηκε εναντίον όλων όσοι εκφράζουν τον προβληματισμό τους για τους κυβερνητικούς χειρισμούς. Το Μαξίμου προσπαθεί να τους εμφανίσει όλους σαν φασίστες και αντιδραστικούς ενώ σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις το 70%-75% του ελληνικού λαού έχει υιοθετήσει μία πολύ αυστηρή θέση λέγοντας όχι στη σύνθετη ονομασία που περιλαμβάνει τον όρο Μακεδονία και ένα ανάλογο ποσοστό λέει ναι στα συλλαλητήρια, συμπεριλαμβανόμενων των περισσότερων πολιτών που ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ τον Σεπτέμβριο του 2015. Η πολιτική απομόνωση της κυβέρνησης είναι ήδη εμφανής και δείχνει να μεγαλώνει με το πέρασμα του χρόνου.
Πέμπτο, οι τακτικοί ελιγμοί του πρωθυπουργού κ. Τσίπρα έφεραν στο προσκήνιο τις βασικές διαφορές μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ, με τους δύο κυβερνητικούς εταίρους να τις υποβαθμίζουν όταν τίθεται ζήτημα παραμονής στην καρέκλα της εξουσίας. Ενισχύεται έτσι στην αντίληψη της κοινής γνώμης η εντύπωση ότι η κυβέρνηση δεν έχει πολιτικό περιεχόμενο και πως έχει τα χαρακτηριστικά εταιρίας νομής της εξουσίας.
Έτσι όπως πάνε στο Μαξίμου διεκδικούν με αξιώσεις το «Χρυσό Βατόμουρο» και στην περίπτωση του «Μακεδονικού».