Το Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου της Ελλάδος επιφύλασσε για ακόμα μια χρονιά μια πρωτότυπη και πλούσια θεματολογία στο κοινό. Πέρα από το αφιέρωμα στη μόδα, η 19η διοργάνωση παρουσίασε και νέες συνεργασίες με φορείς από την Ελλάδα και τη Γαλλία, ανάμεσα στις οποίες και το φεστιβάλ γαλλικού κινηματογράφου Premiers Plans που φέτος είχε τη Λευκή Κάρτα.
Το Premiers Plans πρόκειται για ένα από τα πρώτα και μεγαλύτερα Ευρωπαϊκά κινηματογραφικά φεστιβάλ που κάθε χρόνο φιλοξενεί κινηματογραφικές παραγωγές από πολλές χώρες. Γενικός Διευθυντής του Premiers Plans καθώς και του δικτύου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Europa Cinemas είναι ο Claude–Éric Poiroux, o οποίος παραβρέθηκε στην Αθήνα για την παρουσίαση ταινιών από το φεστιβάλ της Ανζέ.
Στην παρακάτω συνέντευξη, ο Poiroux μιλάει στη HuffPost Greece για τη συμμετοχή του Premiers Plans στο Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου, τις ελληνικές παραγωγές και το μέλλον του Ευρωπαικού σινεμά στην εποχή των νέων τεχνολογικών μέσων.
- Αυτή είναι η πρώτη φορά που το Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου της Ελλάδος δίνει τη Λευκή Κάρτα στο φεστιβάλ γαλλικού κινηματογράφου Premiers Plans. Πώς αισθάνεστε με αυτή τη διάκριση και συμμετοχή σας και γιατί επιλέξατε αυτές τις τρεις ταινίες για να προβληθούν στο ελληνικό κοινό;
Είμαι πολύ χαρούμενος που συμμετέχουμε στο Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου της Αθήνας, σε μια διοργάνωση τόσο «ανοιχτή» στο κοινό. Η ιδιαιτερότητα του Premiere Plans είναι ότι παρουσιάζουμε πρώτοι ταινίες μεγάλου μήκους οι οποίες δεν είναι μόνο Γαλλόφωνες αλλά προέρχονται από πολλές Ευρωπαϊκές χώρες. Οι τρεις ταινίες που επιλέχθηκαν και παρουσιάζουμε στο ελληνικό κοινό είναι: η «Après la Guerre», μια ταινία ιταλικής παραγωγής της Annarita Zambrano, η ταινία γαλλικής παραγωγής «Petit Paysan» σε σενάριο του Hubert Charuel και το γαλλοβελγικό ντοκιμαντέρ «Ni Juge ni soumise» των Βέλγων παραγωγών Jean Libon και Yves Hinant. Αυτές οι ταινίες παρουσιάστηκαν πρώτα στην Ανζέ, κατά τη διάρκεια του Premiere Plans.
- Έχουν περάσει 30 χρόνια από τότε που ξεκίνησε το φεστιβάλ Premiers Plans. Ποιες ήταν οι πιο αξέχαστες στιγμές και ποιες οι προκλήσεις που αντιμετωπίσατε όλα αυτά τα χρόνια στη διοργάνωση;
Το Premiers Plans είναι ένα φεστιβάλ στο οποίο έρχονται 80.000 άτομα μόνο μέσα σε μια εβδομάδα. Κάθε χρόνο στο φεστιβάλ, καλωσορίζουμε κόσμο που έρχεται από διαφορετικές χώρες, με διαφορετική κουλτούρα και ο καθένας προσφέρει το πρωτότυπο έργο του. Όμως, αυτό που έχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον είναι ότι ουσιαστικά μέσω του Premiers Plans ανακαλύπτουμε νέους σκηνοθέτες που σήμερα είναι πλέον γνωστοί όπως για παράδειγμα οι Paolo Sorrentino, Fatih Akin κ.α. Όταν ήρθαν στο φεστιβάλ δεν τους γνώριζε κανείς και με την πάροδο του χρόνου εξελίχθηκαν σε ταλέντα και πολύ ικανούς σκηνοθέτες.
Όσον αφορά το περιεχόμενο των ταινιών, επειδή όσες προβάλλουμε προέρχονται από πρωτοεμφανιζόμενους σκηνοθέτες, πολύ συχνά αυτό που συμβαίνει είναι ότι το σενάριο είναι βγαλμένο από την προσωπική ζωή αυτών των δημιουργών. Δεν έχουν γίνει ακόμα γνωστοί, το έργο τους είναι πιο «αθώο» και ταυτόχρονα πιο πλούσιο. Η θεματική των ταινιών συνήθως είναι η παιδική ηλικία ή η εφηβεία.
- Τι έχει αλλάξει στη βιομηχανία του Ευρωπαϊκού κινηματογράφου όλα αυτά τα χρόνια, κυρίως με την εμφάνιση νέων τεχνολογιών που πλέον διευκολύνουν την παραγωγή ταινιών και κατά πόσο αυτές βοηθούν στη δημιουργικότητα;
Σήμερα, και με τη βοήθεια των νέων τεχνολογικών μέσων είναι πιο εύκολο να γυριστεί μια ταινία. Κάθε χρόνο στις αίθουσες του δικτύου Europa Cinema προβάλλονται 2.500 ταινίες μικρού, μεσαίου και μεγάλου μήκους, ένας μεγάλος αριθμός που δεν υπήρχε παλιά. Σήμερα φιλοξενούμε πολλές συμμετοχές από φοιτητές κινηματογραφικών σχολών αλλά και από κόσμο που ασχολείται με τον κινηματογράφο γενικότερα. Με τη βοήθεια αυτών των μέσων δημιουργούν τις ταινίες τους πιο γρήγορα, τις στέλνουν σε εμάς και έπειτα η επιτροπή με ιδιαίτερη προσοχή τις επιλέγει για προβολή.
- Έχετε παρακολουθήσει ελληνικό κινηματογράφο και ποια είναι η άποψή σας γι’αυτόν;
Ναι, έχω παρακολουθήσει. Να σας πω ότι ο πρώτος πρόεδρος της κριτικής επιτροπής του φεστιβάλ Premiers Plans ήταν ο Θοδωρής Αγγελόπουλος, φέτος είναι η Catherine Deneuve. Ο Αγγελόπουλος εκείνη την περίοδο ήταν διανομέας και παραγωγός, θυμάμαι προβάλαμε την ταινία του «Le Pas suspendu de la cigogne» («Το μετέωρο βήμα του πελαργού») από το 1991. Έχουμε παρουσιάσει πολλές ελληνικές ταινίες στο φεστιβάλ και από σκηνοθέτες όπως ο Γιώργος Λάνθιμος, η Αθηνά Τσαγκάρη, η Σοφία Εξάρχου, της οποίας το «Park» η πρώτη ταινία μεγάλου μήκους προβλήθηκε πέρυσι στο Premiers Plans. Φέτος δεν υπήρχε κάποια συμμετοχή από την Ελλάδα αλλά γενικά κάθε χρόνο μας στέλνουν ελληνικές παραγωγές. Μάλιστα πέρυσι, ένα από τα μέλη της κριτικής επιτροπής ήταν ο σκηνοθέτης Πάνος Κούτρας. Επίσης, να αναφέρω ότι επισκέφτηκα την καινούργια αίθουσα Ανδόρα που άνοιξε πάλι πρόσφατα στο κοινό και μου άρεσε πολύ.
- Τι θα συμβουλεύατε κάποιον που αγαπάει τον κινηματογράφο και επιθυμεί να ενταχθεί στη βιομηχανία γενικά ή και να ασχοληθεί με τη σκηνοθεσία ειδικά;
Θα τον συμβούλευα να πραγματοποιήσει κινηματογραφικές σπουδές ή να σπουδάσει σε Σχολή Καλών Τεχνών. Θυμάμαι στο Europa Cinema έναν νεαρό που εργαζόταν στο τμήμα στατιστικών μελετών, έγραψε ένα σενάριο και τελικά αποφάσισε να ασχοληθεί με τη σκηνοθεσία. Ωστόσο, θα έλεγα ότι είναι απαραίτητη η προετοιμασία πριν από οποιοδήποτε βήμα. Μπορεί με τη νέα τεχνολογία να είναι ευκολότερη η παραγωγή ενός κινηματογραφικού πρότζεκτ, αλλά αυτό είναι το λιγότερο. Το πιο δύσκολο αλλά σημαντικό, είναι η σκληρή δουλειά, η καλή προετοιμασία, η σχολαστικότητα και το ταλέντο. Όλα αυτά αφορούν κυρίως για τη δημιουργία ταινιών μικρού μήκους, οι μεγάλου μήκους ταινίες είναι πιο περίπλοκες και δύσκολες ως προς την ολοκλήρωση.
- Ποια είναι τα επόμενα βήματα του Europa Cinema και πώς προβλέπετε την εξέλιξή του στο μέλλον;
Υπάρχουν ήδη 2.684 οθόνες, ένα πολύ μεγάλο δίκτυο αλλά ξέρω ότι και η Αθήνα έχει μεγάλο δίκτυο. Το δίκτυο του Europa Cinema στηρίζεται οικονομικά από τις Βρυξέλλες, με στόχο την προώθηση και προβολή των ταινιών σε αίθουσες της Ευρώπης και τη μετέπειτα εξέλιξή τους. Είδα εδώ στο Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου αφίσες Ευρωπαϊκών ταινιών που καταφέρνουν να διαδοθούν χάρη στο Europa Cinema.
Όσο για το μέλλον, δεν πιστεύω ότι ο κινηματογράφος απειλείται σήμερα παρόλο που υπάρχουν οι νέες πλατφόρμες μέσα από τις οποίες έχουμε άμεση πρόσβαση και μπορούμε να δούμε ταινίες μέσω του υπολογιστή, μέσω του Ίντερνετ. Το σινεμά είναι άλλη εμπειρία και χρειάζεται και την κατάλληλη παιδεία. Η εμπειρία σε μια κινηματογραφική αίθουσα είναι διαφορετική: υπάρχει κόσμος, έχεις μια μεγάλη οθόνη, υπάρχει άλλη ακουστική.