Στις μέρες μας, την περίοδο της βαθιάς αμφισβήτησης στο πολιτικό κατεστημένο ή σύστημα- όπως θέλετε πείτε το, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο- είναι εξαιρετικά δύσκολο να βρει κανείς πολίτες που θα πουν με το...χέρι στην καρδιά πως εμπιστεύονται το πολιτικό προσωπικό της χώρας τους ή και συνολικά της ΕΕ. Η γενίκευση και ο αφορισμός μπορεί να ωφελεί κανέναν...αλλά, έτσι έχουν τα πράγματα είτε μας αρέσει, είτε όχι. Το σημαντικό ίσως είναι να μην ξεχνάμε πως δεν είναι πάντα και παντού όλοι το ίδιο και να μπορούμε να ξεχωρίζουμε αυτούς που αξίζει.
Αν κάτι μας τράβηξε την προσοχή λοιπόν αυτές τις μέρες παρακολουθώντας τις εξελίξεις στη Μεγάλη Βρετανία δεν είναι μόνο οι καταιγιστικές εξελίξεις του Brexit αλλά το πως ίσως τελικά υπάρχει και ένας πολιτικός για τον οποίο τα κίνητρα των αποφάσεων του φαίνεται να είναι οι αρχές βάσει των οποίων πορεύθηκε όλη του ζωή και πως ξέρει να τηρεί το λόγο του.
Και αυτός είναι ο επικεφαλής των Εργατικών, Τζέρεμι Κόρμπιν, για λόγους που ξεπερνούν το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος και τη στάση του σε αυτό. Και υπάρχει μια ιστορία από το παρελθόν του που αντανακλά στο παρόν του και αποδεικνύει καλύτερα απ' οτιδήποτε άλλο πως «αυτός ο πολιτικός είναι διαφορετικός από τους άλλους» ακριβώς επειδή είναι ένας «man of principle».
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Για το πόσο «αριστερός», «επαναστάτης», «αφοσιωμένος ακτιβιστής» κλπ κλπ είναι ο «κόκκινος Κόρμπιν» που ποτέ δεν συμβιβάστηκε με τη συχνά φιλελεύθερη «γραμμή» του κόμματος του, έχουμε διαβάσει πολλά. Επίσης τις τελευταίες ημέρες τα πληκτρολόγια έχουν «πάρει φωτιά» - και όχι μόνο στο Ηνωμένο Βασίλειο- για το εν εξελίξει πραξικόπημα σε βάρος του από μέλη της ΚΟ του κόμματος του ενώ η ευρεία βάση των Εργατικών δίνει μάχη για μην παραιτηθεί και όλα φαίνεται να κρέμονται από μια κλωστή.
Διαβάστε επίσης: Δημοσιογράφος αφήνει άφωνο τον Μπλερ θέτοντας την ερώτηση που όλοι θέλουμε να κάνουμε σε έναν πολιτικό
Ο Kόρμπιν δηλώνει πως δεν πρόκειται να παραιτηθεί. Υπάρχου όμως και αυτή που υποστηρίζουν πως ο Κόρμπιν θέλει να παραμείνει στην ηγεσία των Εργατικών για έναν και μόνο λόγο: για να τηρήσει την «υπόσχεση» που έδωσε στον πρώην πρωθυπουργό της Βρετανίας και πρώην ηγέτη των εργατικών, Τόνι Μπλερ ο οποίος δίνει λυσσαλέε μάχη για την απομάκρυνση του Κόρμπιν ακριβώς για να μην μπορέσει ο διάδοχός του να τηρήσει την υπόσχεση του...Μπερδευτήκατε;
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή...
Ποια ήταν η υπόσχεση;
Ήταν 13 Φεβρουαρίου 2003 και ο Κόρμπιν μιλούσε στο Hyde Park. Τα λόγια της παθιασμένης ομιλίας του προς τους συμμετέχοντες της μεγαλύτερης συγκέντρωσης των τελευταίων 10ετιών στη Μεγάλη Βρετανία, μεταξύ άλλων, ήταν τα εξής:
«Δεν υπάρχει απολύτως τίποτε το δίκαιο στον πόλεμο που ετοιμάζεται κατά του Ιράκ. Για όσους λένε πως είναι μια απαραίτητη και δίκαιη (σ.σ. πολεμική) σύγκρουση επειδή δήθεν θα φέρει ξανά την ειρήνη και την ασφάλεια μετά τα φρικτά γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου. Οι 8.000 θάνατοι στο Αφγανιστάν δεν έφεραν πίσω κανέναν από όσους έχασαν τη ζωής του World Trade Center.
Χιλιάδες ακόμη θάνατοι στο Ιράκ δεν θα επανορθώσουν τίποτα. Θα προκαλέσουν έναν ντόμινο συγκρούσεων, μιζέριας, μίσους, απελπισίας που θα τροφοδοτήσουν νέους πολέμους και συγκρούσεις, τρομοκρατικές επιθέσεις, ύφεση και θα προκαλέσουν δυστυχία στις μελλοντικές γενιές.
Αυτό το κίνημα στέλνει αυτό το μήνυμα στο βρετανικό κοινοβούλιο: Σταματήστε τώρα ή πληρώστε το πολιτικό τίμημα αργότερα».
Η υπόσχεση του Κόρμπιν περί «πληρωμής» απευθυνόταν πρωτίστως στον Τόνι Μπλερκ, ο οποίος έχει κατηγορηθεί πως «έσυρε» τη χώρα σε πόλεμο κατά του Ιράκ – δεύτερος πόλεμος του 2003-κάνοντας μυστική συμφωνία με τον τότε πρόεδρο των ΗΠΑ, Τζορτζ Μπους και παρουσιάζοντας παραποιημένα στοιχεία τόσο στο βρετανικό κοινοβούλιο όσο και στον ΟΗΕ.
Εάν οι κατηγορίες σε βάρος του είναι αληθείς θα το γνωρίζουμε την Τετάρτη 6 Ιουνίου οπότε και δημοσιεύεται η αποκαλούμενη ως «Chilcot Report». Και είναι η έκθεση αυτή που μπορεί ακόμη και να οδηγήσει την Μπλερ στο εδώλιο του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου...
Όπως πλέον γνωρίζουμε βέβαια, όπλα μαζικής καταστροφής ουδέποτε βρέθηκαν στο Ιράκ ενώ ακόμη και ο ίδιος ο Μπλερ αναγκάστηκε πρόσφατα να παραδεχθεί πως ο πόλεμος του 2003 ίσως ήταν λάθος αλλά και πως σε αυτόν οφείλετε κατά ένα σημαντικό μέρος η ανάδυση του Ισλαμικού Κράτους που σήμερα έχει καταλάβει σχεδόν τη μισή χώρα, επιτίθεται στη Συρία και σπέρνει τον τρόμο στις χώρες της Δύσης.
Το κατά πόσο τελικά η Δικαιοσύνη είναι τυφλή, θα το γνωρίζουμε την Τετάρτη με την ανακοίνωση της επίμαχης έκθεσης και τότε ίσως πολλοί να δουν ένα Κόρμπιν που δεν έχουν δει μέχρι σήμερα...