Το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, μετά από καθυστερήσεις χρόνων, ανοίγει επιτέλους τις πόρτες του, με ελεύθερη είσοδο, στις 19 Μαΐου (Διεθνής Ημέρα Μουσείων). Το ΕΜΣΤ θα μπει στη νέα φάση λειτουργίας του με τη στέγαση όλων των δραστηριοτήτων και των συλλογών του στο κτίριο Φιξ.
Οι εκδηλώσεις έχουν ως εξής:
ΕΜΣΤ – Fluxum Foundation και Flux Laboratory
Διεθνής Ημέρα Μουσείων | 19 Μαΐου 2016 - 20.30
Το Μουσείο θα συμμετάσχει στον εορτασμό της Διεθνούς Ημέρας Μουσείων με την performance "Lagune" του Ελβετού καλλιτέχνη Denis Savary. Πρόκειται για μία παράσταση με ιδιαίτερο συμβολισμό, αφενός διότι αναφέρεται στη Μεσόγειο και αφετέρου διότι συνδέεται με τον εορτασμό των 100 χρόνων του κινήματος DADA, που ξεκίνησε στη Ζυρίχη το 1916. Ο Denis Savary θα συνεργαστεί με την χορογράφο Μαρκέλλα Μανωλιάδη, υπεύθυνη σπουδών στα Προ-επαγγελματικά Τμήματα και καθηγήτρια στην Κρατική Σχολή Ορχηστρικής Τέχνης (ΚΣΟΤ). Στην παράσταση που θα πραγματοποιηθεί στο δώμα του Μουσείου θα χορέψουν Έλληνες χορευτές.
Η είσοδος θα είναι δωρεάν και θα γίνει με δελτία εισόδου που θα διανεμηθούν με αυστηρή σειρά προτεραιότητας για συγκεκριμένο αριθμό θεατών.
Περισσότερες πληροφορίες θα ανακοινωθούν σύντομα.
Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί με την συνεργασία της Πρεσβείας της Ελβετίας στην Ελλάδα και του metamatic:taf.
ΕΜΣΤ – Εθνική Λυρική Σκηνή (ΕΛΣ)
Ευρωπαϊκή Ημέρα Μουσικής | 21 Ιουνίου 2016
Με αφορμή την Ευρωπαϊκή Ημέρα Μουσικής και τις παράλληλες εκδηλώσεις της ΕΛΣ στην ευρύτερη περιοχή και τον περιβάλλοντα χώρο του Μουσείου, που θα περιλαμβάνουν συναυλία στη στάση του μετρό Συγγρού - Φιξ, από τους σπουδαστές του Όπερα Στούντιο της ΕΛΣ, με έργα σύγχρονης μουσικής καθώς και παράσταση σύγχρονου χορού στον υπαίθριο χώρο ανάμεσα στις οδούς Συγγρού και Καλλιρρόης, από τους σπουδαστές της Σχολής Χορού της ΕΛΣ, θα πραγματοποιηθεί συναυλία αφιερωμένη στη σύγχρονη μουσική δημιουργία στο δώμα του ΕΜΣΤ. Η συναυλία θα περιλαμβάνει αποσπάσματα από σύγχρονες όπερες του 20ου και του 21ου αιώνα (Σοστακόβιτς, Προκόφιεφ, Κουμεντάκη, Θεοδωράκη κ.α.) που θα ερμηνεύουν μονωδοί της ΕΛΣ συνοδεία πιάνου ή μικρού μουσικού συνόλου.
Η είσοδος θα είναι δωρεάν και θα γίνει με δελτία εισόδου που θα διανεμηθούν με αυστηρή σειρά προτεραιότητας για συγκεκριμένο αριθμό θεατών.
Περισσότερες πληροφορίες θα ανακοινωθούν σύντομα.
Έκθεση σε συνεργασία με το Μ ΗΚΑ (Φλαμανδικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Αμβέρσα) Οκτώβριος 2016 – Ιανουάριος 2017
Η έκθεση αυτή αποτελεί την πρώτη από μια σειρά εκθέσεων που ετοιμάζει το Μουσείο με τίτλο "Το ΕΜΣΤ στον κόσμο", των οποίων ο σχεδιασμός ξεκίνησε το 2015 με σκοπό να συνδέσουν το ΕΜΣΤ με άλλα Μουσεία και Ιδρύματα Σύγχρονης και Μοντέρνας Τέχνης ανά τον κόσμο. Σε αυτήν τη σειρά, έργα της συλλογής του ΕΜΣΤ θα "συνομιλούν" με έργα από τις συλλογές των άλλων Μουσείων, αναδεικνύοντας συγγένειες, διαφορετικές προσεγγίσεις, ρεύματα και δυναμικές της σύγχρονης καλλιτεχνικής δημιουργίας. Στόχος είναι η μελέτη και η συμβολή της σύγχρονης τέχνης στον προβληματισμό και τις αντιδράσεις επί των καίριων ζητημάτων τοπικών και παγκόσμιων. Επιπλέον, με αυτό τον τρόπο θα εδραιωθεί η σύμπραξη σε επίπεδο καλλιτεχνικό, εκπαιδευτικό, πολιτικό, αλλά και ερευνητικό με άλλους οργανισμούς που έχουν τις ίδιες αρχές και τον ίδιο προσανατολισμό.
Οι ακριβείς ημερομηνίες θα ανακοινωθούν αργότερα.
Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα | Η μικρή Σάρλοτ σκηνοθέτις. Συνεργασία ΕΜΣΤ-Εκδοτικός Οίκος ΜΕΛΙΣΣΑ. Νοέμβριος 2016
Η έκδοση του ΜοΜΑ "Η μικρή Σάρλοτ σκηνοθέτις" (του Φρανκ Βίβα, σε απόδοση του Βαγγέλη Ηλιόπουλου από τον εκδοτικό οίκο ΜΕΛΙΣΣΑ) θα αποτελέσει την έμπνευση για μικρούς σκηνοθέτες σε ένα διαγωνισμό κινηματογράφου για παιδιά. Πρόκειται για ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα που θα κινηθεί σε πανελλήνια κλίμακα από τον εκδοτικό οίκο ΜΕΛΙΣΣΑ, κατά το οποίο τα παιδιά θα προσκληθούν να δημιουργήσουν ταινίες μικρού μήκους, διάρκειας 3 - 5 λεπτών, καταλήγοντας σε μία βραδιά απονομής βραβείων για τις καλύτερες από αυτές.
Οργάνωση Συνεδρίου σε συνεργασία με το Ελληνικό Τμήμα της Διεθνούς Ένωσης Κριτικών Τέχνης AICA HELLAS.
Περισσότερες πληροφορίες θα ανακοινωθούν σύντομα.
Το Πρόγραμμα ενδέχεται να εμπλουτιστεί.
Γιατί το Φιξ
Το 2000 επιλέγεται ως μόνιμη στέγη του νεοσύστατου ΕΜΣΤ το εγκαταλειμμένο από δεκαετίες εργοστάσιο ζυθοποιίας Φιξ, ένα αξιόλογο βιομηχανικό κτίριο στο κέντρο της Αθήνας του αρχιτέκτονα Τάκη Ζενέτου και του συνεργάτη του Μαργαρίτη Αποστολίδη, με την προοπτική να μετασκευαστεί προκειμένου να εξυπηρετήσει τις κτιριολογικές και λειτουργικές ανάγκες του Μουσείου.
Παρά τη μερική κατεδάφιση τμήματός του, το κτίριο εξακολουθούσε να διαθέτει σημαντικούς ενιαίους χώρους συνολικής επιφάνειας 20.000 τ.μ. και συνολικού όγκου 90.000 κ.μ. , που επέτρεπαν τη συγκέντρωση των κύριων λειτουργιών του Μουσείου, όπως μόνιμες και περιοδικές εκθέσεις, διοίκηση, αρχεία, βιβλιοθήκη, auditorium, εργαστήρια, πωλητήριο, καφενείο και εστιατόριο κ.ά
Ως μοναδικό πλεονέκτημα κρίθηκε η θέση του, που βρίσκεται σε μικρή απόσταση από το ιστορικό και εμπορικό κέντρο της Αθήνας. Ιδιαίτερα, η γειτνίασή του με τον αρχαιολογικό χώρο και το Νέο Μουσείο της Ακρόπολης, ευνοεί την προσέλκυση ενός μεγάλου αριθμού Ελλήνων και ξένων επισκεπτών της πρωτεύουσας, καθώς και τη δημιουργία ενός γοητευτικού περιπάτου, στον οποίο η κλασική αρχαιότητα θα διασταυρώνεται με τη σύγχρονη τέχνη.
Η ιστορία του κτιρίου
Το 1864 ο Ιωάννης Φιξ κατασκευάζει το πρώτο του εργοστάσιο παραγωγής μπύρας στην περιοχή του Κολωνακίου. Μετά το θάνατό του ο γιος του Κάρολος Φιξ, επεκτείνοντας την επιχείρησή του, κατασκευάζει το 1893 ένα νέο και μεγάλο για τα δεδομένα της εποχής εργοστάσιο στον ίδιο χώρο όπου σήμερα βρίσκεται το υφιστάμενο κτίριο, στη δυτική όχθη του Ιλισού και νότια, σε μικρή απόσταση, από τους στύλους του Ολυμπίου Διός. Την εποχή εκείνη η περιοχή αυτή ήταν αδόμητη. Οι συνοικίες νότια της Ακρόπολης, στις οποίες περιλαμβάνεται και η συγκεκριμένη περιοχή, άρχισαν να αναπτύσσονται μετά το 1900 - 1910.
Η επιτυχημένη πορεία της επιχείρησης του Καρόλου Φιξ κατά τις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα, είχε ως αποτέλεσμα την συνεχή επέκταση των εγκαταστάσεων του εργοστασίου μέχρι το 1920 στην ίδια πάντα θέση. Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1950, ο οικιστικός ιστός της πόλης εξαπλώθηκε βαθμιαία και κάλυψε την περιοχή γύρω από το εργοστάσιο. Ωστόσο η περιοχή εξακολουθούσε να διατηρεί χαμηλές πυκνότητες με μονώροφες και διώροφες κατοικίες, λίγο πριν από τη μαζική εφαρμογή του συστήματος της αντιπαροχής, το οποίο τις επόμενες δεκαετίες μετέβαλε τελείως την φυσιογνωμία της περιοχής.