Άφησα να περάσει η χθεσινή μέρα, επειδή όλοι θα έγραφαν για τον Μίκαελ Σουμάχερ. Προτίμησα να το κάνω μια μέρα μετά, να καθίσει λίγο η σκόνη από όσα θα γράφονταν.
Σαν χθες, λοιπόν, στις 29 Δεκεμβρίου, ακριβώς πριν 10 χρόνια, η είδηση του ατυχήματος του Μίκαελ Σουμάχερ με συντάραξε. Βλέποντας στο χωριό μου από την τηλεόραση τις εικόνες με το ελικόπτερο να είναι έτοιμο να μεταφέρει τον τραυματισμένο Σούμι από τα χιονισμένα βουνά του Μεριμπέλ στις Γαλλικές Άλπεις, ένιωσα ένα γερό σφίξιμο. Κατάλαβα ότι η κατάσταση ήταν πολύ δύσκολη και το ιατρικό ανακοινωθέν το επιβεβαίωσε.
Ο Μίκαελ Σουμάχερ, δεινός σκιέρ, κάνοντας το χόμπι του, είχε τραυματιστεί πολύ σοβαρά στο κεφάλι. Αυτό που δεν έπαθε οδηγώντας μονοθέσια ο 7 φορές παγκόσμιος πρωταθλητής F1, το έπαθε διασκεδάζοντας με τον γιό του στα χιόνια.
Το σκι δεν ήταν το μόνο του χόμπι. Είχε και το ποδόσφαιρο και ήταν μεγάλη μου χαρά και τιμή που είχα αγωνιστεί ως αντίπαλος μαζί του. Ηταν ένας Νοέμβριος με ψιλόβροχο, πριν 12-13 χρόνια στο γήπεδο του Ατρομήτου, βραδάκι. Η ομάδα Nationale Piloti που είχε δημιουργηθεί για φιλανθρωπικούς σκοπούς, είχε έρθει για δεύτερη φορά στην Ελλάδα και εγώ έπαιξα με την ομάδα των επίλεκτων Ελλήνων, με δημοσιογράφους, ηθοποιούς και άλλους. Κοντραριστήκαμε μια δύο φορές από όσο θυμάμαι και μολονότι πρόσεχα τις κινήσεις μου, ο Μίκαελ τα «έδινε όλα».
Έτσι θέλω να θυμάμαι τον Μίκαελ Σουμάχερ, να παίζει, να αγωνίζεται, να λερώνεται όπως βλέπετε και στην φωτογραφία να είναι λασπωμένος. Εγώ είχα γίνει αλλαγή στο ημίχρονο και γι αυτό είμαι με τη φόρμα. Όμως ο Σούμι έπαιξε σε όλο τον αγώνα και λόγω της εξαιρετικής του φυσικής κατάστασης.
Σε αυτά τα 10 χρόνια που ο Μίκαελ Σουμάχερ ζει τον δικό του Γολγοθά και μαζί του όλη η οικογένεια, έχουν διαρρεύσει ελάχιστα για την κατάσταση της υγείας του. Είναι περίκλειστος με στόματα ερμητικά κλειστά, από τους γιατρούς έως και τους επιστήθιους φίλους του. Το μόνο που λένε ότι η σύγχρονη ιατρική έχει βοηθήσει τον 54χρονο πρώην οδηγό αγώνων να παραμένει σε μια κατάσταση που να δίνει ελπίδες βελτίωσης. Τίποτα άλλο.
Η θεραπεία που υποβάλλεται έχει πολλές πτυχές και το τελευταίο που μάθαμε είναι ότι προσπαθούν να τους διεγείρουν ακόμα περισσότερο τις αισθήσεις βάζοντάς τον σε αγωνιστικό αυτοκίνητο να ακούει τους δυνατούς ήχους του μοτέρ.
Στις 3 Ιανουαρίου ο Μίκαελ Σουμάχερ θα γίνει 55 ετών και μακάρι να το υπόλοιπο της ζωή του να είναι καλύτερο από σήμερα.