Με το δεύτερο lockdown να μπαίνει στην ζωή μας από το πρωί του Σαββάτου, κι η Ευρώπη να ζει ήδη στο ίδιο μοτίβο, οι περισσότεροι από εμάς αρχίζουμε να νιώθουμε ότι λέξεις όπως «χαρά» και «θετική σκέψη» αρχίζουν να χάνονται από το λεξιλόγιο μας.
Θέλοντας και μη θα πρέπει όλοι μας να ψάξουμε να βρούμε αυτές τις έννοιες σε μικρές καθημερινές απολαύσεις, όποιες είναι αυτές.
Η συντακτική ομάδα της βρετανικής HuffPost μας προτείνει ιδέες για να κάνουμε την ζωή μας μέσα στο δεύτερο lockdown λίγο καλύτερη και όσο το δυνατόν πιο ευχάριστη.
Βάζω δίσκους στο πικάπ
Ράμζι Αλουακίλ, διευθυντής ειδήσεων:
«Συλλέγω δίσκους από τότε που ήμουν παιδί κι αυτό αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες χαρές που έχω βρει κατά τη διάρκεια του lockdown αφού μου δίνεται η ευκαιρία να τους ακούσω ξανά. Στο παρελθόν είχα παίξει κάποιους στο πικάπ, άλλους όμως δεν τους έχω πιάσει στα χέρια μου εδώ και χρόνια. Αποφάσισα, λοιπόν, πως τώρα είναι η ευκαιρία να τους ακούσω όλους με αλφαβητική σειρά».
Βάφω τα νύχια μου
Άντζελα Χούι, συντάκτης Life:
«Κάνω τα νύχια μου μόνη μου εδώ και χρόνια. Η επιβολή του lockdown, ωστόσο, με υποχρέωσε να αγοράσω όλα τα υλικά που απαιτούνται για μια άκρως επαγγελματική δουλειά. Αφήνω την τηλεόραση να παίζει κάποιο αδιάφορο πρόγραμμα έτσι ώστε να μην μου αποσπά την προσοχή και αφοσιώνομαι στην τέλεια περιποίηση τους».
Βάζω τα καλά μου κάθε Σαββατοκύριακο
Άσμα Ντέι, ανταποκρίτρια στην Βόρεια Αγγλία:
«Κατά το πρώτο lockdown, λίγο με ένοιαζε η εμφάνιση μου. Φορούσα ότι έβρισκα μπροστά μου. Μακιγιάζ και χτένισμα μαλλιών ερχόντουσαν σε δεύτερη μοίρα. Ελάχιστες ήταν οι φορές που φρόντιζα τον εαυτό μου. Όμως όταν το έκανα συνειδητοποιούσα πόσο πολύ ανέβαζε την ψυχολογία μου. Αποφάσισα, λοιπόν, σε αυτό το δεύτερο lockdown, να φοράω ότι καλύτερο έχω στην γκαρνταρόμπα μου κάθε Σαββατοκύριακο, να ασχολούμαι με το μακιγιάζ μου και να χτενίζω τα μαλλιά μου λες και βγήκα από το κομμωτήριο. Αν είναι κάτι που μας έμαθε η πανδημία είναι πως η ζωή είναι πολύ μικρή και πρέπει να την απολαμβάνουμε στο μέγιστο και να την ζούμε στο έπακρο».
Εκφράζω τα συναισθήματα μου
Άνταμ Μπλάντγουορθ, συντάκτης Life και entertainment:
«Πριν την πανδημία, η απάντηση «μια χαρά» έβγαινε αυτόματα από το στόμα μας κάθε φορά που κάποιος ρώταγε πως είσαι. Ύστερα ήρθε η πανδημία και κανείς μας δεν είναι καλά. Έτσι έμαθα να ακούω και να λέω πως αισθάνομαι. Το να λέω σε κάποιον ότι νιώθω χάλια και να το ακούω αυτό και από τον συνομιλητή μου είναι αναζωογονητικό. Βιώνουμε όλοι την ίδια κατάσταση και με το να είμαστε ειλικρινείς με τα συναισθήματα μας όσο πιο συχνά μπορούμε με τους άλλους είναι μια καλή καθημερινή συνήθεια».
Καθημερινό διάβασμα
Κρις Γιόρκ, συντάκτης:
«Έχω αγοράσει μια σειρά από βιβλία και φροντίζω να διαβάζω τουλάχιστον μια ώρα την ημέρα πριν πάω για ύπνο το βράδυ».
Πλέξιμο
Λώρεν Γκόσλινγκ-Πάουελ, παραγωγός εικόνας:
«Κατά την διάρκεια του πρώτου lockdown ανακάλυψα το πλέξιμο. Έπλεξα πέντε τεραστίων διαστάσεων ζακέτες και καπέλα για το παιδί μου. Μάλιστα αγόρασα περισσότερα κουβάρια απ′ όσα χρειαζόμουν λες και έστηνα την δική μου επιχείρηση. Μπορεί να μην τα χρειάζομαι και το παιδί μου να πηγαίνει στο νηπιαγωγείο λες και είναι ο Παφ Ντάντι, αλλά δεν με νοιάζει. Αγαπάω το πλέξιμο και με ξεκουράζει, ενώ θα έχουμε αποκομίσει σειρά φωτογραφιών όλο αυτό το διάστημα, αρκετές για να μας κάνουν να γελάμε ύστερα από είκοσι χρόνια».
Θα πετυχαίνω μικρούς στόχους
Μπέκι Μπαρνς, ηχολήπτης:
«Ξέρω ότι ακούγεται πολύ απλό, αλλά θα προσπαθήσω να κάνω μικρά πράγματα που θα μου δίνουν μια αίσθηση ικανοποίησης, όπως να φτιάχνω το κρεβάτι μου και να ανοίγω τα παράθυρα του σπιτιού. Το πιο σημαντικό, θα φροντίζω να βγαίνω από το σπίτι κάθε μέρα και να γυμνάζομαι παρά το γεγονός πώς η μέρα τώρα έχει μικρότερη διάρκεια. Η καλύτερη μου συμβουλή για οποιαδήποτε δύσκολη στιγμή στην ζωή είναι να είσαι ευγενικός με τον εαυτό σου και να φέρεσαι στον εαυτό σου σαν να ήταν ο καλύτερος σου φίλος».
Άλλαξα την διαρρύθμιση του γραφείου μου
Ρέιτσελ Μος, συντάκτης Life:
«Άλλαξα την θέση του γραφείου στο σπίτι για να δώσω στον εαυτό μου περισσότερη ενέργεια. Αντί να κάθομαι στην τραπεζαρία αγόρασα ένα μικρό πτυσσόμενο τραπέζι και το τοποθέτησα δίπλα στην μπαλκονόπορτα που οδηγεί στον κήπο για να απολαμβάνω περισσότερο φως, και να μπορώ να χαιρετάω τους γείτονες. Έτσι μπορώ να απολαμβάνω το καναρίνι μου ενώ βάζω και φρέσκα λουλούδια στο βάζο που έχω πάνω στο γραφείο. Όλα μας φαίνονται πιο όμορφα όταν ερχόμαστε σε επαφή με την φύση».
Χορεύοντας στο καθιστικό
Μπρόγκαν Ντρίσκολ, συντάκτης Life:
«Πριν το lockdown xόρευα γιατί ήθελα, τώρα γιατί το έχω ανάγκη. Χορεύω σε πάρτι, σε κουζίνες φίλων, στα λασπωμένα χωράφια των φεστιβάλ. Τώρα έχω μετατρέψει σε πίστα χορού το μικροσκοπικό σαλόνι του σπιτιού μας. Πρόκειται για τον ίδιο χώρο όπου δουλεύουμε και τρώμε. Ο χορός ήταν ο σωτηρία μου κατά την διάρκεια του πρώτου lockdown. Όποτε εγώ η ο φίλος μου νιώθουμε άγχος ή είμαστε πεσμένοι ψυχολογικά ανεβάζουμε την ένταση της μουσικής και χορεύουμε σαν ηλίθιοι για λίγο. Όσο περισσότερο χορεύουμε, τόσο μεγαλύτερη ανακούφιση νιώθουμε και πάντα μας κάνει να γελάμε. Είτε πρωί είναι είτε βράδυ μικρή σημασία έχει. Απλώς αναρωτιέμαι τι πρέπει να σκέφτονται οι γείτονες - ίσως να τους προσκαλέσω σπίτι μόλις τελειώσει το lockdown».
Περί ανέμων και υδάτων με την μητέρα μου
Νατάσα Χιντ, συντάκτης Life:
«Μιλάω με την μητέρα μου στο τηλέφωνο μέρα παρά μέρα. Είναι απίστευτο ότι βρίσκουμε καινούργια θέματα για συζήτηση. Το σίγουρο είναι πως όταν κλείσουμε το τηλέφωνο νιώθω πολύ καλύτερα. Το να γράφω σε καθημερινή βάση άρθρα για την πανδημία είναι εξοντωτικό, αλλά τα ξεχνάω όλα όταν συζητάμε με την μητέρα μου περί ανέμων και υδάτων».