Μέχρι τη δεκαετία του 1950, το Ποζιτάνο στη νότια Ιταλία ήταν ένα φτωχικό ψαροχώρι. Η φήμη του εκτοξεύθηκε από ένα άρθρο του Τζον Στάινμπεκ (συγγραφέα του μυθιστορήματος «Τα Σταφύλια της Οργής»), με τίτλο «Positano bites deep», που δημοσιεύθηκε το 1953 στο Harper’s Bazaar. Έγινε αγαπημένος προορισμός του τζετ σετ στα 60s, ενέπνευσε στην Πατρίσια Χάισμιθ τον «Ταλαντούχο κύριο Ρίπλεϊ» (1955), ο Μικ Τζάγκερ και ο Κιθ Ρίτσαρντς έγραψαν το τραγούδι «Midnight Rambler» στα καφέ του Ποζιτάνο, ενώ ο Φράνκο Τζεφιρέλι απολάμβανε τα καλοκαίρια στο υπέροχο αυτό θέρετρο -ήταν επί 35 χρόνια ιδιοκτήτης της Villa Treville, που αργότερα έγινε ξενοδοχείο.
Η Τζούλια Ρόμπερτς, η Τζένιφερ Λόπεζ, η Μπέλα Χαντίντ είναι μόνο μερικές από τις σταρ που το λατρεύουν. Όπως και το πολυτελές boutique ξενοδοχείο «Le Sirenuse», σύμβολο ιταλικής κομψότητας, το οποίο ήταν στη λίστα με τα 50 καλύτερα ξενοδοχεία του 2023.
Κάπως έτσι, με νύξεις και μικρές ιστορίες, αρχίζει να διαμορφώνεται η λίστα με τα ταξίδια που ονειρευόμαστε να κάνουμε τουλάχιστον μία φορά στη ζωή μας.
Οι συντάκτες του ταξιδιωτικού περιοδικού Condé Nast Traveller, έδωσαν τη δική τους «bucket list» με τις διακοπές που ονειρεύονται να κάνουν οι ίδιοι στην Ευρώπη.
Πολυτελή, χαλαρά, περιπετειώδη, σε κάθε περίπτωση, η λίστα αφορά τα ταξίδια ως εμπειρία ζωής.
Εξερευνώντας το Πόρτο
«Σχεδόν ντρέπομαι να πω ότι δεν έχω επισκεφτεί την Πορτογαλία, παρά το γεγονός ότι διαισθάνομαι πόσο βαθιά θα αγαπήσω αυτή τη χώρα με τη ζωντάνια και την ακμάζουσα γαστρονομία. Και ενώ η Πορτογαλία στο σύνολό της βρίσκεται στην κορυφή της ευρωπαϊκής μου λίστας, η απόλυτη κορυφή αυτής της λίστας είναι η παράκτια πόλη του Πόρτο. Μπορεί να προκαλεί έκπληξη ως πρώτη επιλογή, καθώς δεν έχει φτάσει ποτέ την όλο και πιο δημοφιλή Λισαβόνα, ωστόσο, υπάρχει κάτι στη μικρότερη, ελαφρώς πιο άγρια φύση του Πόρτο που με καλεί. Το Πόρτο μπορεί να είναι η δεύτερη πόλη της Πορτογαλίας, αλλά (από ό,τι έχω ακούσει) τερματίζει πρώτο όσον αφορά την αυθεντική γοητεία ενός παλιού κόσμου. Επιπλέον είναι και το κρασί. Τι καλύτερο μετά από ένα χαλαρό απόγευμα περιπλάνησης στους δρόμους από μία στάση σε κάποιο μπαρ για ένα ποτήρι γλυκό πόρτο; Μάλλον θα πρέπει να μάθω». Lucy Bruton.
Στα art deco βαγόνια του Venice Simplon-Orient-Express
«Υπάρχει πιο δημοφιλής ταξιδιωτική περιπέτεια στην Ευρώπη από το Venice Simplon-Orient-Express στις λίστες επιθυμιών; Μπορεί η πτήση Κωνσταντινούπολη - Παρίσι να διαρκεί λιγότερο από τέσσερις ώρες, αλλά η ιδέα ενός εξαήμερου ταξιδιού που διασχίζει την ήπειρο είναι ο ορισμός της εξόρμησης. Η Κωνσταντινούπολη είναι μια από τις αγαπημένες μου πόλεις, μια διηπειρωτική μητρόπολη όπου οι πολιτισμοί διασταυρώνονται σε κάθε στροφή, με τα καυτερά μπαχαρικά και τα λαμπερά κοσμήματα να γεμίζουν τα υπέροχα χαοτικά παζάρια.
Από εδώ, τα vintage βαγόνια διασχίζουν τοπία που αλλάζουν συνεχώς, περνώντας μέσα από τις κοιλάδες της Ρουμανίας προτού κάνουν στάση στο κόσμημα του Δούναβη, τη Βουδαπέστη -μια ευρωπαϊκή πόλη που δεν έχω ακόμη ανακαλύψει. Μετά από βραδιές χορού γύρω από το πιάνο και εξαιρετικό fine dining, θα ήταν εγκληματικό να μην απολαύσετε την Πόλη του Φωτός πριν επιστρέψετε στην πατρίδα σας διασχίζοντας τη Μάγχη -ιδιαίτερα εφέτος όπου όλα τα βλέμματα ήταν στραμμένα στο Παρίσι για τους Ολυμπιακούς Αγώνες 2024». Connor Sturges.
Slow travel στη Λίμνη Γκάρντα
«Λαχταρώ ένα ‘αργό’ ταξίδι -έναν μήνα που θα συνδεθώ με την κουλτούρα, τους ανθρώπους και το φαγητό ενός προορισμού. Πιο συγκεκριμένα, ένα μήνα στη Βόρεια Ιταλία, στη λίμνη Γκάρντα, τη μεγαλύτερη λίμνη της Ιταλίας και αδελφή της λίμνη Κόμο. Ονειρεύομαι να νοικιάσω ένα μικρό διαμέρισμα ή μία εξοχική κατοικία όπου θα μπορέσω να ζήσω τι σημαίνει σπίτι στην εξοχή -ήσυχα πρωινά με ένα βιβλίο, φρέσκα φρούτα για πρόγευμα, απογεύματα στην όχθη της λίμνης και στους λόφους της ιταλικής υπαίθρου. Και τα βράδια, σε μια γοητευτική trattoria να απολαμβάνω σπιτικό ιταλικό φαγητό με ένα μπουκάλι σπιτικό κρασί». Amber Port.
Ταξιδεύοντας στα ελληνικά νησιά
«Έχω πάει στα ελληνικά νησιά κάποιες φορές. Αλλά αντί να νιώθω ότι μπορώ να σβήσω τον προορισμό από τη λίστα μου, κάθε επίσκεψη με κάνει να θέλω να επιστρέψω. Ένα ολοκληρωμένο ταξίδι περιήγησης σε μερικά από τα 200 κατοικημένα νησιά είναι μια ονειρεμένη απόδραση. Θα επισκεπτόμουν τη Σίφνο για τα μεγάλα πανηγύρια, την Ύδρα για την καλλιτεχνική σκηνή, τη Μήλο για τις παραλίες και τη Σκόπελο για να πάρω μια γεύση από την εκκλησία της ταινίας Mamma Mia! που αγναντεύει τη θάλασσα. Από τότε που διάβασα ένα άρθρο για την Αμοργό στο Condé Nast Traveller έβαλα bookmark τα δρομολόγια των πλοίων στον υπολογιστή μου κι ενώ είχα ήδη την τύχη να επισκεφθώ τη Σαντορίνη, είμαι έτοιμη να επιστρέψω για να δοκιμάσω το κρασί του νησιού και να βουτήξω από τα βράχια στο βαθύ μπλε του Αιγαίου». Sarah James.
Σε μία θρυλική βίλα στο Ποζιτάνο
«Η θρυλική αυτή παραμυθένια βίλα βρίσκεται στην κορυφή της λίστας επιθυμιών μου εξαιτίας του Instagram. Κάθε γωνιά του Le Sirenuse στο Ποζιτάνο αντικατοπτρίζει τις σαγηνευτικές ρωγμές και τις αποχρώσεις της ακτής Αμάλφι, μακριά από τις ορδές των τουριστών και των influencer. Διαθέτει την καλύτερη θέα στα περίφημα πολύχρωμα σπίτια που απλώνονται στον βράχο με θέα το Τυρρηνικό Πέλαγος, ανήκει στην αριστοκρατική οικογένεια Sersale και μετατράπηκε σε ξενοδοχείο το 1951. Θα ξεκινούσα τη μέρα μου απολαμβάνοντας καπουτσίνο με κορνέτο στο μπαλκόνι (πιθανότατα σε σερβίτσια τόσο εντυπωσιακά που θα έμπαινα στον πειρασμό να τα βάλω στη βαλίτσα μου) και μετά βουτιά στην εμβληματική του πισίνα. Χωρίς να ξεχνώ ότι το Ποζιτάνο είναι χτισμένο κάθετα στην πλαγιά, θα έτρεχα στην πόλη για μερικά ψώνια και περιήγηση στα αξιοθέατα για να απολαύσω στη συνέχεια ένα πιάτο ραβιόλι με τρούφα στη μαγική του βεράντα όπου σερβίρεται το δείπνο». Jessica Rach.
Road trip στην Ιρλανδία
«Δεν υπάρχει τίποτα που να συγκρίνεται με μια περιπέτεια on the road, και στη λίστα με τα ταξίδια μου είναι η Ιρλανδία -ένας από τους καλύτερους προορισμούς οδικών ταξιδιών στον κόσμο. Θα ξεκινούσα από το Δουβλίνο με τη δέουσα τουριστική στάση στο Guinness Factory […] και θα κατευθυνόμουν νότια διασχίζοντας τα πιο όμορφα χωριά της χώρας, από το Kilkenny στο Killarney και το Kinsale, και τα επικά τοπόσημα, όπως ο Βράχος του Κάσελ, το Blarney Stone και οι απόκρημνοι βράχοι του Μοχέρ. Στη συνέχεια, θα πήγαινα βόρεια οδηγώντας μέσα από το Limerick, το Galway και το Mayo, κάνοντας μία στάση στο νησί Άκιλ για τις παραλίες με τη λευκή άμμο, τις ορεινές λίμνες και τις παραμυθένιες πόλεις του. Στη Βόρεια Ιρλανδία, θα ακολουθούσα τη διαδρομή που περνάει από το Μονοπάτι του Γίγαντα και στην ενδοχώρα θα πήγαινα προς τα Dark Hedges (σ.σ. όπου γυρίστηκε μέρος του Game Of Thrones), πριν φτάσω στην παραλιακή διαδρομή του Antrim και ανακαλύψω ξανά τις ρίζες μου στο Μπέλφαστ...». Sophie Knight.
Εξερευνώντας τη Νορβηγία
«Επισκέφθηκα το Τρόμσο το 2015 και από τότε θέλω οπωσδήποτε να επιστρέψω στη Νορβηγία. Η χώρα έχει μια διάχυτη αίσθηση γαλήνης και ηρεμίας που μοιάζει να απλώνεται από τα απέραντα φιόρδ μέχρι τις απόκρημνες βουνοκορφές. Θα ήθελα πολύ να κάνω ένα οδοιπορικό από κάτω προς τα πάνω, ξεκινώντας από το Όσλο για το φαγητό και την οικολογική αρχιτεκτονική και επισκεπτόμενη το νησί Χοβεντόγια - έχω ακούσει ότι έχει απίστευτα κατάλοιπα μοναστηριών που χρονολογούνται από τον Μεσαίωνα και όμορφες, ήσυχες παραλίες. Στη συνέχεια θα πήγαινα στο Τρόντχαϊμ για τις χαριτωμένες, πολύχρωμες παραθαλάσσιες καμπίνες, μέχρι τα νησιά Λοφότεν, όπου τα επιβλητικά βουνά ρίχνουν τη σκιά τους πάνω στα μικροσκοπικά ψαροχώρια και την ατελείωτη, παγωμένη Αρκτική, προτού ολοκληρώσω το ταξίδι επιστρέφοντας στο Τρόμσο για μια ακόμη ευκαιρία να απολαύσω το Βόρειο Σέλας να χορεύει στον ουρανό - σίγουρα ό,τι πιο μαγικό έχω δει ποτέ». Olivia Morelli.
Στην ακτογραμμή της Ιταλίας με αυτοκίνητο
«Από όσο θυμάμαι τον εαυτό μου, ονειρευόμουν ένα ταξίδι οδικώς στην Ιταλία με το στυλ των σταρ του σινεμά της δεκαετίας του ’50, το μαντήλι και τα γυαλιά ηλίου των οποίων παρέμεναν άψογα στη θέση τους. Στην πραγματικότητα, θα σκύβω έξω από το παράθυρο, ελπίζοντας να μαζέψω κάθε εικόνα της ακτής Αμάλφι, ενώ θα προσπαθώ να συγκρατήσω τα αξεσουάρ μου. Αλλά δεν έχω καμία αμφιβολία ότι η θέα θα είναι αντάξια των προσδοκιών. Η ιδανική διαδρομή μου ξεκινάει από το Σορέντο (στον Κόλπο της Νάπολης) για τα αξιοθέατα και τη θέα από τον Βεζούβιο. Από εκεί, θα διασχίσουμε το Ποζιτάνο, περνώντας τους λόφους και τα κομψά καφέ, προτού κατευθυνθούμε προς το Αμάλφι για να θαυμάσουμε την Cattedrale di Sant’Andrea. Σχετικά κοντά βρίσκεται η μικρή πόλη Vietri sul Mare, η οποία είναι γνωστή για τα κεραμικά της, από όπου δεν έχω καμία αμφιβολία ότι θα προμηθευτώ πιάτα και μπολ για το σπίτι. Θα ολοκληρώσουμε το ταξίδι στο Σαλέρνο (στην περιφέρεια της Καμπανίας), όπου θα δοκιμάσω τα καλύτερα πιάτα ζυμαρικών απολαμβάνοντας μέχρι το τελευταίο λεπτό το όνειρο μου ως κινηματογραφική σταρ». Abigail Malbon.
Τα ανέγγιχτα νησιά της Κροατίας
«Κάποτε κάναμε οικογενειακώς ένα ταξίδι με αυτοκίνητο στις μεγαλύτερες πόλεις της Κροατίας. Ενώ περιηγηθήκαμε στην Παλιά Πόλη του Ντουμπρόβνικ (σ.σ. μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO από το 1979), περπατήσαμε κατά μήκος της ακτής του Σπλιτ και ερωτευτήκαμε τη γοητεία του Τρογκίρ, υπήρχε ένα σημείο που δεν αγγίξαμε -τα νησιά της Κροατίας. Θα ξεκινούσα από το Χβαρ, απολαμβάνοντας τον ήλιο στα κομψά beach club που βρίσκονται στην ακτή και θα περπατούσα στο κέντρο, κάνοντας μία στάση στο Φραγκισκανικό Μοναστήρι του 15ου αιώνα και στο φρούριο με θέα τις στέγες της πόλης (σ.σ. οι Βυζαντινοί έχτισαν την ακρόπολη τον 6ο αιώνα και οι Βενετοί άρχισαν την κατασκευή του σημερινού φρουρίου το 1278). Θα συνέχιζα στα συναρπαστικά μοναστήρια και τους καταπράσινους αμπελώνες του Κρκ και μετά θα κατευθυνόμουν με σκάφος στα λιγότερο επισκέψιμα νησιά, βουτώντας στα δροσερά γαλαζοπράσινα νερά της Αδριατικής στο Λόσινι, το Πάσμαν και το Σόλτα». Connor Sturges.
Στα Westfjords της Ισλανδίας
«Είχα μια σύντομη θητεία σε ένα τουριστικό περιοδικό στην Ισλανδία το 2017, όπου έπιανα τον εαυτό μου να πετάγεται από τη βάση μου στο Ρέικιαβικ εδώ κι εκεί προκειμένου να καλύψω διάφορα αξιοθέατα. Ήταν μια υπέροχη εμπειρία, αλλά τα ζιγκ-ζαγκ μου σε όλη τη χώρα σημαίνουν ότι υπάρχουν ακόμα μεγάλα κομμάτια που δεν έχω ακόμη εξερευνήσει -μεταξύ αυτών τα άγρια, αιθέρια τοπία των Westfjords. Πριν από τον πανύψηλο καταρράκτη Dynjandi, που ρίχνει από ύψος 328 ποδών ένα καταιγιστικό πέπλο νερού που απλώνεται σαν βεντάλια πάνω στους βράχους, θα περνούσα μια μέρα εξερευνώντας το θεαματικό, ποικιλόμορφο τοπίο στο απομακρυσμένο φυσικό καταφύγιο Hornstrandir. Φυσικά, αξίζει να κάνει κανείς μια βουτιά στις θερμές πηγές και μια εκδρομή σε ένα από τα πολλά φιόρδ, αλλά και στην παραλία: Αυτό το εξαιρετικά ηφαιστειογενές νησί είναι γνωστό για τις εντυπωσιακές μαύρες αμμώδεις ακτές του, αλλά στα Westfjords βρίσκεται η παραλία Raudasandur, όπου η άμμος έχει μια ροζ-κόκκινη απόχρωση. Εδώ, όπως μου έχουν πει, υπάρχει επίσης μία καλή πιθανότητα να δείτε φάλαινες». Charley Ward.
Με πληροφορίες από Condé Nast Traveller
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ
Ο πιο επικίνδυνος τουριστικός προορισμός στον κόσμο για το 2024
Πέντε ωραίοι «άγραφοι νόμοι» που αξίζει να θυμόμαστε πριν ταξιδέψουμε στην Ιταλία
Επτά μέρες στο Μπαλί: Από τα ατελείωτα beach party στο Eat, Pray, Love