Ο Άρης επιδέχεται γεωδιαμόρφωση, και ίσως η Αφροδίτη το ίδιο, λέει ο Τζιμ Γκριν, κορυφαίος επιστήμονας της NASA που αποσύρεται, σε συνέντευξή του στους New York Times.
Ο Γκριν είχε μπει στη NASA το 1980 και έχει συμβάλει σε ένα μεγάλο εύρος από τομείς επιστημονικής έρευνας- όπως η κατανόηση του μαγνητικού πεδίου της Γης, η εξερεύνηση του εξώτερου ηλιακού συστήματος και η αναζήτηση ζωής στον Άρη. Την Πρωτοχρονιά απηύθυνε τον αποχαιρετισμό του στην αμερικανική διαστημική υπηρεσία.
Μεταξύ άλλων, ήταν για 12 χρόνια διευθυντής του τμήματος πλανητικών επιστημών της NASA και επικεφαλής επιστήμονας της υπηρεσίας τα τελευταία τρία χρόνια. Μία από τις σημαντικότερες τελευταίες προτάσεις του ήταν μια κλίμακα για την επικύρωση του εντοπισμού εξωγήινης ζωής, ονόματι κλίμακα CoLD (confidence of life detection). Ο ίδιος έχει κάνει δημοσιεύσεις σχετικά με τη δυνατότητα γεωδιαμόρφωσης (terraforming) του Άρη, την οποία θεωρεί δυνατή, ή τη μετατροπή του σε κατοικήσιμο πλανήτη μέσω της χρήσης μιας γιγαντιαίας μαγνητικής ασπίδας που θα εμποδίζει τον Ήλιο να εξαφανίσει την ατμόσφαιρά του, αυξάνοντας τη θερμοκρασία στην επιφάνεια. Επίσης είναι ένθερμος υποστηρικτής της εξερεύνησης άλλων κόσμων, περιλαμβανομένης μιας αποστολής στην Ευρώπη, το παγωμένο φεγγάρι του Δία, που έχει προγραμματιστεί για εκτόξευση το 2024.
Μιλώντας για τα περί εντοπισμού ζωής, αναφέρεται στα περί ανίχνευσης φωσφίνης στην Αφροδίτη προ ολίγων ετών, που άνοιξαν συζητήσεις περί πιθανής ύπαρξης ζωής (στην κλίμακα CoLD, όπου το 7 είναι «βρήκαμε ζωή», αυτό είναι στο 1, είπε σχετικά)- ωστόσο εν τέλει αποδείχτηκε λάθος. «Πρέπει να κάνουμε καλύτερη δουλειά στην επικοινωνία» είπε σχετικά.
«Βλέπουμε μεθάνιο παντού στον Άρη. Το 95% του μεθανίου που βρίσκουμε εδώ στη Γη προέρχεται από τη ζωή, μα υπάρχει ένα μικρό ποσοστό που δεν προέρχεται. Είμαστε μόνο σε επίπεδο 3 CoLD, μα αν ερχόταν ένας επιστήμονας και μου έλεγε “ορίστε ένα όργανο που θα το κάνει επίπεδο 4”, θα χρηματοδοτούσα αυτή την αποστολή αμέσως. Δεν κάνουν άλμα προς το 7, κάνουν αυτό το επόμενο μεγάλο βήμα, το σωστό βήμα, για πρόοδο ως προς τον εντοπισμό ζωής στο ηλιακό σύστημα. Αυτό πρέπει να κάνουμε, και να σταματήσουμε τις ανοησίες όπου απλά φωνάζουμε ότι βρήκαμε (χωρίς να ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα)».
Όπως υπογραμμίζει, το ηλιακό μας σύστημα είναι 4,5 δισ. ετών, και κάποτε, αν πάμε πίσω ένα δισεκατομμύριο χρόνια, και η Αφροδίτη ήταν ένας γαλάζιος πλανήτης, με μεγάλο ωκεανό και ίσως ζωή. Επίσης, «αν πάμε πίσω άλλο ένα δισεκατομμύριο χρόνια, ο Άρης ήταν ένας γαλάζιος πλανήτης. Ξέρουμε τώρα πως ο Άρης έχασε το μαγνητικό του πεδίο, το νερό άρχισε να εξατμίζεται ο Άρης βασικά έγινε στάσιμος πριν από περίπου 3,5 δισεκατομμύρια χρόνια.
Ως προς τη γεωδιαμόρφωση (terraforming) του Άρη έχει πει ότι μπορεί να είναι δυνατή μέσω της εγκατάστασης μιας γιγαντιαίας μαγνητικής ασπίδας μεταξύ του πλανήτη και του Ήλιου, που θα εμπόδιζε τον Ήλιο να στερήσει από τον πλανήτη την ατμόσφαιρά του, επιτρέποντας έτσι να «παγιδεύεται» περισσότερο θερμότητα και το κλίμα να γίνει αυτό ενός κατοικήσιμου πλανήτη. «Ναι, είναι εφικτό. Αν σταματήσουμε την εξαφάνιση της ατμόσφαιρας, η πίεση θα αρχίσει να αυξάνεται. Ο Άρης θα αρχίσει να γεωδιαμορφώνεται μόνος του. Αυτό είναι που θέλουμε: Ο πλανήτης να συμμετέχει σε αυτό με όποιον τρόπο μπορεί. Όταν αυξάνεται η πίεση, αυξάνεται και η θερμοκρασία...υπάρχουν διάφορα σενάρια για το πώς θα φτιάχναμε μια μαγνητική ασπίδα. Προσπαθώ να βγάλω ένα επιστημονικό άρθρο στο οποίο εργάζομαι εδώ και περίπου δύο χρόνια. Δεν θα γίνει και πολύ θετικά αποδεκτό. Στην πλανητική κοινότητα δεν αρέσει η ιδέα της γεωδιαμόρφωσης σε οτιφήποτε. Μα, ξέρετε, νομίζω ότι θα μπορούσαμε να αλλάξουμε και την Αφροδίτη, με μια φυσική ασπίδα που αντανακλά φως. Δημιουργούμε μια ασπίδα και η θερμοκρασία αρχίζει να μειώνεται».