Διάβασα ένα άρθρο στους The New York Times, όπου ένας ψυχολόγος πρότεινε ότι ο καθένας από εμάς έχει, επί του παρόντος, μια επιπλέον εργασία μερικής απασχόλησης με τίτλο “COVID management”. Δεν μπορούμε να υποτιμούμε πόσο χρόνο και ψυχική ενέργεια επενδύουμε προκειμένου να παίρνουμε αποφάσεις για τη δική μας υγεία και ευεξία, καθώς και για την υγεία και την ευημερία της οικογένειας και των φίλων μας.
Έχουμε να αντιμετωπίσουμε έναν άγνωστο ιό, τον οποίο δεν μπορούμε να ελέγξουμε. Δεν υπάρχει ακόμη διαθέσιμο εμβόλιο για την πρόληψή του ή φάρμακο αποδεδειγμένα αποτελεσματικό για την καταπολέμηση του, περιορίζοντας την ικανότητά μας να προστατεύσουμε τον εαυτό μας. Νομίζω ότι γι ’αυτό αγοράζουμε στοίβες χαρτιού τουαλέτας: γιατί είναι κάτι που μπορούμε να κάνουμε προκειμένου να έχουμε ένα αίσθημα ελέγχου σε μια δύναμη που απειλεί να μας κατακλύσει.
Σκεφτείτε αυτήν την στιγμή πόσοι άνθρωποι ανησυχούν για το ίδιο πράγμα. Και πόσο άμεσα οποιαδήποτε είδηση για αυτήν την, πανταχού παρούσα απειλή, μεταδίδεται σε έναν κόσμο με 7,8 δισεκατομμύρια ανθρώπους. Κατακλυζόμαστε από μια συνεχή ροή τρομακτικών πληροφοριών, που εμποδίζουν την ικανότητά μας να παραμένουμε ψύχραιμοι. Όπως και με άλλες καταστροφές, είναι τα κακά νέα που τραβούν περισσότερο την προσοχή μας.
Όχι ότι είναι ακατάλληλο να αισθανόμαστε ανήσυχοι για τον κίνδυνο που αντιμετωπίζουμε όλοι τώρα, ειδικά αν αυτή η αγωνία μας υπενθυμίζει να είμαστε επιμελείς με την κοινωνική απόσταση, να αποφεύγουμε τη σωματική επαφή με άτομα που δεν μοιράζονται το σπίτι μας, να πλένουμε τα χέρια μας συχνά και καλά και να τα κρατάμε μακριά από τα πρόσωπα μας και τα μάτια μας.
Ωστόσο, ενώ ένα συγκεκριμένο ποσό ανησυχίας μπορεί να μας βοηθήσει, να μας παρακινήσει να προστατευτούμε από πιθανή έκθεση στον ιό, η υποχρεωτική ανάγνωση ή ο διαρκής συντονισμός μας στις κακές ειδήσεις για το Covid-19, είναι απίθανο να ενισχύσει τη συναισθηματική ή σωματική μας ευεξία.
Υπάρχουν σημαντικοί λόγοι υγείας που επιβάλλουν τη μείωση του υπερβολικού άγχους, το οποίο μπορεί να συνοδεύει αυτήν την ιογενή απειλή. Έχουμε μια φυσιολογική απάντηση στον επικείμενο κίνδυνο, η οποία ονομάζεται fight or flight (πολεμώ ή φεύγω). Η καρδιά χτυπά γρηγορότερα, η αρτηριακή πίεση αυξάνεται και ο ρυθμός αναπνοής αυξάνεται για να μας βοηθήσει να ξεφύγουμε από τον κίνδυνο.
Υποκείμενες σε αυτές τις αλλαγές, που προκαλούνται από το άγχος, είναι μερικές ορμόνες όπως η αδρεναλίνη και η κορτιζόλη, και οι οποίες μπορούν να προκαλέσουν προβλήματα εάν παραμένουν σε υψηλά επίπεδα για πολύ καιρό στην κυκλοφορία του αίματος. Το διαρκές άγχος αυξάνει τον κίνδυνο καρδιαγγειακών παθήσεων, πεπτικών προβλημάτων, κλινικής κατάθλιψης και, μαντέψτε, μολυσματικών ασθενειών όπως το Covid-19, αποδυναμώνοντας την ανοσολογική απόκριση σε ιογενή λοίμωξη!
Ίσως να είναι καλή ιδέα, εκτός από την τήρηση των συνιστώμενων προσωπικών προφυλάξεων για την αποφυγή λοίμωξης, όσοι από εμάς αισθάνονται υπερβολικό άγχος σχετικά με την πανδημία, να προσπαθήσουμε να ελαχιστοποιήσουμε την έκθεσή μας σε όλες τις αρνητικές ειδήσεις και να ασχοληθούμε με δημιουργική απασχόληση που μας ευχαριστεί.
Επίσης, μπορούμε να ενισχύσουμε τα θετικά συναισθήματα κάνοντας κάτι καλό - για τους γείτονές μας, τους εργαζόμενους στην κοινότητά μας ή ότι άλλο σκεφτούμε.
Δεν μπορούμε να ελέγξουμε τι συμβαίνει με τον ιό στις κοινότητές μας, αλλά μπορούμε να ελέγξουμε την ανταπόκρισή μας σε αυτόν. Τώρα περισσότερο από ποτέ, χρειαζόμαστε ισορροπία σε κάθε επίπεδο για να διατηρήσουμε τη σταθερότητα και την ανθεκτικότητα μας: δομική σταθερότητα για να διατηρήσουμε το σώμα υγιές, φυσιολογική ανοσία για να μας κρατήσει ανθεκτικούς και συναισθηματική ισορροπία για να διαχειριστούμε τις προκλήσεις που θα βρεθούν στο δρόμο μας.
Μαρία Χρυσοχεράκη
(Για κάθε πληροφορία, ερώτηση ή διευκρίνιση μπορείτε να επικοινωνείτε με τη Μαρία Χρυσοχεράκη fb Maria Hrisoheraki, insta pureyoga_mariahrisoheraki ή στο maria@pureyoga.gr)