Το ακούμε χρόνια: Διάλογος με την Τουρκία, μέσω τρίτων, διαμεσολαβητών, ή απευθείας. Μήπως προσφυγή σε αρμόδια διεθνή όργανα και δικαστήρια; Σχετικά πρόσφατα μπήκε και το θέμα των διερευνητικών επαφών για τη σύνταξη ατζέντας, που θα οδηγήσει σε συγκεκριμένα θέματα επί πιθανού διαλόγου επίλυσης διαφορών.
Σήμερα ο Τούρκος Υπουργός των Εξωτερικών μίλησε για έναρξη διερευνητικών εντός τους Ιανουαρίου και μάλιστα άνευ όρων. Άραγε το εννοεί; Και εάν ναι, πώς;
Σ′ έναν κόσμο καλοπιστίας και αρχών, κάτι τέτοιο θα ήταν εφικτό. Όμως με όσα γνωρίζουμε από την ιστορία και με γνώμονα την στατιστική στα Ελληνοτουρκικά, συμπεριλαμβανομένων των θεμάτων της Κύπρου, θα μπορούσε να επιτευχθεί ;
Αν δεν αποχωρήσουν τα Τουρκικά στρατεύματα και οι έποικοι από την Κύπρο. Αν δεν επιστραφούν οι αρπαγμένες περιουσίες και δεν δοθούν αποζημιώσεις στους βλαφθέντες, πως θα μπορούσε να θιγεί θέμα καλόπιστου διαλόγου; Άραγε τι γίνεται με το θέμα των επί μισό σχεδόν αιώνα αγνοουμένων; Θα υπάρξει επιτέλους μιά επίσημη ενημέρωση; Προ παντός διαλόγο για το Πολιτειακό στην Κύπρο, θεωρώ πως θα έπρεπε να γίνει επιστροφή στο καθεστώς προ του 1974, με πλήρη ισονομία Ελλήνων και Τούρκων και αυτό να αποτελέσει την βασική γραμμή εκκίνησης κάθε νέας βιώσιμης πρότασης .
Το θέμα της Ίμβρου και Τενέδου, όπου έχει καταστρατηγηθεί πλήρως το άρθρο 14 της Συνθήκης της Λωζάννης, δηλ. το καθεστώς αυτονομίας, καθώς και η επιστροφή των εκδιωχθέντων Ελλήνων και η αποχώρηση των εποίκων, θα μπει στο διάλογο ως προϋπόθεση εναρξής του;
Το Οικουμενικό Πατριαρχείο και η λειτουργία της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης, καθώς και της Μεγάλης του Γένους Σχολής, θα είναι στις θεμελιώδεις συζητήσεις;
Η μετατροπή της αγιά Σοφιάς σε τζαμί, θα ανακληθεί; Θα αναδειχθούν τα Βυζαντινά μνημεία στο Τουρκικό έδαφος, ή θα συνεχίσουν να μετατρέπονται σε τζαμιά, ή αποθήκες, ή να καταρρέουν απαξιωμένα;
Η Τουρκική εθνοσυνέλευση έχει το σθένος να αναγνωρίσει την Γενοκτονία των χριστιανικών πληθυσμών της οθωμανικής αυτοκρατορίας , της οποίας αποτελεί κληρονόμο από 29.10.1923 ;
Θα ανακληθεί το casus beli για τα 12 ναυτικά μίλια, μαζί με πάσα διεκδίκηση και αμφισβήτηση κατά της Ελληνικής κυριαρχίας, ίσως και σύμφωνο μη επιθέσεως, με παροπλισμό της στρατιάς Αιγαίου που έχει σαν σκοπό την απόβαση σε Ελληνικά νησιά και εδάφη;
Να υπογραφεί διμερής συμφωνία, ή / και προσφυγή στην Χάγη για υφαλοκρηπίδα - ΑΟΖ, επί τη βάσει του διεθνούς δικαίου και της νομολογίας και όχι επί των καταχρηστικών, αυθαίρετων και έωλων ισχυρισμών της Άγκυρας.
Τα ανωτέρω κοινοποιούμενα στην άλλη πλευρά και στη διεθνή Κοινότητα, ως baseline/ σημείο βάσης, εκκίνησης καλόπιστου και ισότιμου διαλόγου πρέπει να αποτελούν την κυρία και όχι συμβολική ”κόκκινη γραμμή ” της Ελληνικής Πολιτείας, ασχέτως Κυβερνήσεως και αρμοδίων Υπουργών.
Σε κάθε περίπτωση timeo danaos et dona ferentes, ήρθαν πολλές φορές οι εχθροί μου ντυμένοι φίλοι, ή ό γκρίζος λύκος με προβιά, ο δε επιτήδειος ουδέτερος (Τουρκία) ειδικεύεται ιστορικά στο αλισβερίσι (συναλλαγή) και την μεταστροφή με σκοπό την επίτευξη των στόχων της.
Βασική αρχή για να κερδίσεις μάχη είναι να μην σε παρασύρει ο αντίπαλος στο δικό του πεδίο, αντιθέτως να τον φέρεις εσύ στο δικό σου πεδίο και συνθήκες .
Ελπίζω να το διδάσκονται αυτοί που πρέπει .
*Στρατηγήματα Πολυαίνου .
Ο Πολύαινος, ρητοροδιδάσκαλος του 2ου αιώνα, γεννήθηκε περί το 100 μ.Χ. στη Βιθυνία από οικογένεια Μακεδονικής καταγωγής.
Για κάποιο διάστημα έζησε στη Ρώμη όπου άσκησε το επάγγελμα του δικανικού ρήτορα ( δικηγόρος ).
Το έργο του «Στρατηγήματα» (σε οκτώ βιβλία), αφιερωμένο στους αυτοκράτορες Μάρκο Αυρήλιο και Λούκιο Ουήρο, είναι συλλογή στρατηγημάτων με αφετηρία τους Ομηρικούς χρόνους, συνδυασμός ιστορικών στοιχείων, ανεκδοτολογικών αφηγήσεων έως και παραδοξογραφιών.
**Επιμέλεια έκδοσης Αδαμάντιος Κοραής, φιλοτίμω δαπάνη των αδελφών Ζωσιμάδων, παιδείας ένεκα των την Ελλάδα φωνήν διδασκομένων Ελλήνων.
*** Επίσης, του Ονήσανδρου τα ”Τακτικά”, του Αιλιανού, του Αρριανού, Θεωρία του Πολέμου του Π. Κονδύλη κ.ά είναι απολύτως χρήσιμα για τακτικές συγκρούσεων όλων των ειδών και επιπέδων.