Ο τρόμος επιστρέφει στην Γαλλία καθώς η νέα δολοφονική επίθεση στο γαλλικό περιοδικό Charlie Hebdo- η οποία έχει ήδη χαρακτηριστεί ως τρομοκρατική-έρχεται να προστεθεί σε διαφορετικής φύσεως αλλά εξίσου σοκαριστικές επιθέσεις κατά το Δεκέμβριο σε Ζουέ λε Τουρ, Ντιζόν και Νάντη.
Τα περιστατικά αυτά είχαν σημάνει συναγερμό στις αρχές της χώρας με τη γαλλική κυβέρνηση να δίνει εντολή για την ανάπτυξη δυνάμεων του στρατού και τη διενέργεια περιπολιών προκειμένου να ενισχυθεί η ασφάλεια σε όλους τους δημόσιους χώρους αλλά και το αίσθημα ασφάλειας των πολιτών. Ο φόβος περί επιθέσεων ακραίων ισλαμιστών είχε φωλιάσει στη γαλλική κοινωνία...Είχαν όμςω προκαλέσει και μια σφοδρή αντιπαράθεση μεταξύ γαλλικών μέσων ενημέρωσης, με τον Τύπο να ζητά να μετριαστούν οι αρκαίες αναφορές που ενίσχυαν την ισλαμοφοβία. Τώρα βέβαια είναι ο ίδιος ο Τύπος αυτός που μπήκε στο στόχαστρο. Το συγκεκριμένο βέβαια περιοδικό είχε και στο παρελθόν προκαλέσει αντιδράσεις στη μουσουλμανική κοινότητα με τη δημοσιεύση σκίτσων του Μωάμεθ.
Πως ξεκίνησαν οι επιθέσεις. Τρία χτυπήματα σε τρεις ημέρες
Οι γαλλικές αρχές φάνηκαν να θορυβούνται τον περασμένο Δεκέμβριο εξαιτίας της ανάρτησης στο διαδίκτυο, λίγες ημέρες πριν την έναρξη των επιθέσεων, ενός βίντεο με φερόμενο πρωταγωνιστή ένα Γάλλο, ο οποίος είχε περάσει στις “γραμμές” του Ισλαμικού Κράτους (ΙSIS) σε Συρία και Ιράκ με το οποίο καλούσε «πρόθυμους» σε επιθέσεις στη Γαλλία.
-Στις 20 Δεκεμβρίου ο Μπερτράν Νζοαμποναγιό εισέβαλε με μαχαίρι σε αστυνομικό τμήμα της Ζουέ λε Τούρ φωνάζοντας “Αλλάχ Ακμπάρ” (Ο Θεός είναι μεγάλος) και μαχαιρώσε τρεις αστυνομικούς πριν πέσει νεκρός από τα πυρά συναδέλφων τους. Όπως αποκαλύφθηκε στη συνέχεια ο 20χρονος άνδρας είχε ασπαστεί το Ισλάμ και είχε αλλάξει το όνομα του σε Μπιλάλ.
Όπως ανέφερε η γαλλική εφημερίδα Libaration ο δράστης δεν είχε θεωρηθεί ποτέ από τις αρχές ως πιθανός ύποπτος για μια τέτοιου είδους επίθεση αφού μέχρι τότε είχε επιδοθεί μόνο σε μικροαδικήματα. Το προφίλ του ωστόσο στο Facebook, με εμφανείς αναφορές στο Ισλαμικό Κράτος και εμπλουτισμένο με σημαίες, σύμβολα και φωτογραφίες του ISIS σαφώς ήταν κάτι το ανησυχητικό...
"Η έρευνα προσανατολίζεται προς μία επίθεση κατά των δυνάμεων της τάξης με κίνητρο τον ακραίο ισλαμισμό", δήλωναν λίγες ώρες αργότερα αστυνομικές πηγές.
-Περίπου 24ώρες αργότερα, στις 21 Δεκεμβρίου στη Ντιζόν ένας 40χρονος άνδρας οδηγώντας το αυτοκίνητό του και φωνάζοντας “Αλλάχ Ακμπάρ” και “Στο όνομα των παιδιών της Παλαιστίνης” παρασύρε συνολικά 11 πεζούς. Ο συλληφθείς σύμφωνα με αστυνομικές πηγές έχει ιστορικό ψυχικών διαταραχών και ήταν υπό παρακολούθηση σε ψυχιατρικό ίδρυμα. Τα άλλα δύο άτομα που επέβαιναν μαζί του στο αυτοκίνητό κατάφεραν να διαφύγουν της σύλληψης.
Σε αυτή την περίπτωση οι αρχές άρχισαν να αναπτύσσουν σενάρια, τα οποία είδαν το φως της δημοσιότητας στη Γαλλία, περί επιθέσεων που θυμίζουν το “μοντέλο” δράσης που το Ισλαμικό Κράτός προτείνει να υιοθετήσουν όσοι τζιχαντιστές δεν μπορούν να φθάσουν στη «γη του ιερού πολέμου». Το μοντέλο αυτό προτρέπει σε επιθέσεις κατά των «απίστων», αστυνομικών ή πολιτών.
Παράλληλα, διέρρευσαν πληροφορίες πως τόσο ο δράστης όσο και ο αδελφός του – ο οποίος και συνελήφθη- είχαν απασχολήσει τις Υπηρεσίες Πληροφοριών στο Μπουρούντι οι οποίες μάλιστα το 2013 φέρονται να είχαν στείλει σήμα στις γαλλικές υπηρεσίες σχετικά με τις εξτρεμιστικές θρησκευτικές θέσεις των δύο ανδρών.
-Η τρίτη επίθεση έρχεται επίσης μια ημέρα μετά, στις 22 Δεκεμβρίου. Ο τρόμος “χτυπά” την καρδιά της χριστουγεννιάτικης αγοράς της Νάντης, στην Place Royale. Ένα λευκό κλειστό φορτηγάκι παρέσυρε 10 πεζούς που έκαναν τα ψώνια τους ένας εκ των οποίων κατέληξε. Και σε αυτή την περίπτωση ο οδηγός και δράστης επαναλάμβανε δυνατά τη φράση “Αλλάχ Ακμπάρ”. Αφού κατάφερε να τραυματίσει όσους περισσότερους μπορούσε, έριξε το ημιφορτηγό σε ένα κιόσκι που πουλούσε ζεστό κρασί και κατόπιν αυτοτραυματίστηκε το θώρακα εννέα φορές με ένα μαχαίρι.
Τα περιστατικά αυτά είχαν ενισχύσει τους φόβους των γαλλικών αρχών περί πιθανής ανάπτυξης δράσης “μοναχικών λύκων”, ατόμων δηλαδή που ζουν στη χώρα, είναι ακραίοι στις θέσεις τους- στην συγκεκριμένη περίπτωση έχουν ασπαστεί τον ισλαμισμό- και σχεδιάζουν και εκτελούν αιματηρές επιθέσεις χωρίς να σκέφτονται εάν θα χάσουν τη ζωή τους ή όχι.
Ο "πόλεμος" στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης
Ο τρόπος κάλυψης των γεγονότων αυτών από τα γαλλικά Μέσα Ενημέρωσης αποτέλεσε πεδίο αντιπαράθεσης καθώς μεγάλη μερίδα του Τύπου διαβλέποντας πως υπάρχει κίνδυνος να ξεσπάσει ένα κύμα ακραίας ισλαμοφοβίας, ζήτησε «να μην ρίχνεται λάδι στη φωτιά».
Η Le Figaro όμως αποφάσισε να καταγγείλει “μία αριστερά των ανθρωπίνων δικαιωμάτων” αδύναμη μπροστά “στους τρελούς του Αλλάχ”, γαλλικής υπηκοότητας, “οι οποίοι είναι σε θέση να χτυπήσουν οποιαδήποτε στιγμή στο γαλλικό έδαφος, κινούμενοι από έναν θανατηφόρο φανατισμό και την αποστροφή γι΄αυτό που είμαστε...Για να αποτρέψει την κυβέρνηση να αναλάβει δράση, η αριστερά των ανθρωπίνων δικαιωμάτων θα υποστηρίξει ότι πρέπει να αποφύγουμε τους συγκερασμούς , θα αρνηθεί τη διαδικασία του κοινοτισμού, θα εφαρμόσει το δόγμα της διαρκούς συγχώρεσης απέναντι στον πληθυσμό”.
Οι τρεις επιθέσεις «άνοιξαν την όρεξη εκείνων που αρέσκονται να βλέπουν την ενίσχυση των ψυχώσεων και γνωρίζουν ότι ο φόβος είναι κακός σύμβουλος», απάντησε από την πλευρά της Humanite. “Τρέμετε, φιλήσυχοι πολίτες, το Daesh (Ισλαμικό Κράτος) βρίσκετε προ των πυλών σας και κρύβεται πίσω από την εμφάνιση του συμπαθητικού σας γείτονα”, έγραφε σε ειρωνικό τόνο ο συντάκτης του κύριου άρθρου μιλώντας για το “δηλητήριο” που αυτό το είδος της ρητορικής ενσταλάζει. “Η Γαλλία, αν δεν βρίσκεται εκτός κινδύνου μίας επίθεσης, δεν είναι θέατρο πολέμου, ακόμη λιγότερο μίας σταυροφορίας που θα έστρεφε τους μουσουλμάνους κατά των υπολοίπων”, κατέληγε το κύριο άρθρο της Humanite.
“Εν αναμονή των συμπερασμάτων των ερευνών, η πρώτη προτεραιότητα είναι να μην αφήσουμε χώρο στον φόβο ή σε ένα είδος συλλογικής ψύχωσης που θα οδηγούσε σε στοχοποίηση της μίας ή της άλλης μερίδας του πληθυσμού», έγραφε η La Croix επισημαίνοντας ότι «η αντιμετώπιση των βίαιων παρεκτροπών δεν ανήκει παρά στις δυνάμεις ασφαλείας. Περνά επίσης από την ενίσχυση των κοινωνικών δεσμών”.
“Μία ισορροπημένη κοινωνία δεν παίζει με τους φόβους της. Δεν τους εμφανίζει ουρλιάζοντας. Τους ελέγχει και θωρακίζεται εναντίον τους”, ανέφερε η La Voix du Nord. "Ο μανιακός της Ντιζόν είναι τρελός, αλλά όχι του Αλλάχ... είναι ένα επικίνδυνο παιγνίδι να επιδιώκεις να φέρεις σε αντιπαράθεση τους ανθρώπους όταν είναι ανασφαλείς. Είναι σαν να ρίχνεις λάδι στη φωτιά”.
Τώρα, περιέργως, ο Γαλλικός Τύπος φαίνεται να μπαίνει στο στόχαστρο...