Το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Σύρου, που ιδρύθηκε το 2013, πραγματοποιείται από τις 17 έως τις 22 Ιουλίου, 2018 με ένα πρόγραμμα γεμάτο από κινηματογραφικές προβολές που μας βυθίζουν σε μια άλλη πραγματικότητα, απόλυτα εναρμονισμένες με το καλοκαιρινό τοπίο της Σύρου – από εγκαταλελειμένα χωράφια και παραλίες έως ένα αυτοσχέδιο ντράιβ-ιν σινεμά και τα παλιά ναυπηγεία. Με αυτό τον τρόπο το SIFF προ(σ)καλεί το κοινό να ταξιδέψει εντός του νησιού και να ανακαλύψει εκ νέου τη Σύρο.
Στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Σύρου (SIFF) προβάλλονται ταινίες από όλα τα είδη, τις χρονικές περιόδους και τις κινηματογραφικές τεχνολογίες. Περφόρμανς διευρυμένου κινηματογράφου, προβολές συνοδεία ζωντανής μουσικής και νέα πειράματα, μαζί με κλασικές ταινίες βωβού κινηματογράφου και εργαστήρια που κατευθύνουν ξεχωριστοί καλλιτέχνες και εκλεκτοί καλεσμένοι που αναστοχάζονται το θέμα «Is It Real? (Είναι αλήθεια;)» και τον χειρισμό του σε όλα τα πεδία του κινηματογράφου.
«Is It Real? (Είναι αλήθεια;)»
Το θέμα της φετινής διοργάνωσης: το «Is It Real? (Είναι αλήθεια;)» αποτελεί μια εξερεύνηση της κατασκευής της πραγματικότητας, μέσα από μια μεγάλη γκάμα κινηματογραφικών ειδών και παραλλαγών της φόρμας. Επιμελητικά η αναζήτηση της αλήθειας ή η αποτύπωση του τι είναι πραγματικότητα αποδίδεται μέσα από έξι ημερήσιες θεματικές ενότητες.
Η εναρκτήρια ενότητα, ο «Ανήθικος αφηγητής», αντλεί τη θεματική της από ένα πλέγμα ανειλικρίνειας που χαρακτηρίζει τον κινηματογράφο. Στην ενότητα «Το Σινεμά και το είδωλό του», οι ταινίες μέσα από συμβολικά κινηματογραφικά δίπολα μας θυμίζουν πώς να αγνοούμε τα ψεύτικα διλήμματα και να ζούμε σε υβριδικές, διττές πραγματικότητες.
Πλησιάζοντας στη μέση του φεστιβάλ, οι ταινίες και εμείς μαζί παρατηρούμε τι συμβαίνει όταν οι μηχανισμοί μίας ταινίας συγχωνεύονται με το θέμα της. Στις «Μυθοπλασίες» προβάλλονται ταινίες που αποκαλύπτουν τα θεμέλια των μύθων και τον τρόπο με τον οποίο αυτοί ριζώνουν στο σινεμά.
Το πρόγραμμα συνεχίζει με ταινίες όπου ο τοίχος ανάμεσα στην πραγματικότητα και στη φαντασία καταρρέει, αποκαλύπτοντας έναν νέο ορίζοντα πιθανοτήτων ενώ φτάνοντας στην τελευταία ημέρα του φεστιβάλ η πραγματικότητα εξετάζεται μέσα από την παρουσίαση ταινιών που έχουν παραχθεί από κολλεκτίβες, συλλογικά ή ομαδικά.
Ο διεθνούς φήμης κινηματογραφιστής πειραματικών φιλμ Jürgen Reble και ο πολυμεσικός καλλιτέχνης Thomas Köner ανοίγουν το φεστιβάλ στις 17 Ιουλίου με μία ζωντανή κινηματογραφική περφόρμανς στην κεντρική πλατεία Μιαούλη. To εν λόγω έργο που δεν έχει προβληθεί ποτέ ξανά, είναι αποτέλεσμα της μακρόχρονης συνεργασίας-έρευνας των δύο καλλιτεχνών και ταξιδεύει πίσω στο χρόνο, στα θεμέλια του κινηματογράφου, των πρώιμων μηχανών λήψης εικόνας, στη μέθοδο της χρονοφωτογραφίας –πάντα– υπό τους ήχους του Köner.
Με μία διάθεση φόρου τιμής στο Νίκο Παναγιωτοπούλο, το SIFF παρουσιάζει τα Χρώματα της Ίριδας (1974), την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του σκηνοθέτη, σε διάλογο με την ταινία μικρού μήκους του Άγγελου Φραντζή, Δεκαεννιά. Οι κινηματογραφιστές Άγγελος Φραντζής και Εύα Στεφανή, που είχαν στενή σχέση με τον Παναγιωτοπούλο, θα παρουσιάσουν τις προβολές.
To SIFF επιστρέφει στον επιβλητικό χώρο του λατομείου στις 19 Ιουλίου για να παρακολουθήσει μία ατμοσφαιρική περφόρμανς, αποτέλεσμα της συνεργασίας της Βίκυ Μπισμπίκη και του πολυπράγμονα Mike Cooper. Η Βίκυ Μπισμπίκη στην πρακτική της συνδυάζει νέες τεχνολογίες και γλώσσες προγραμματισμού και είναι μέλος της καλλιτεχνικής κολεκτίβας Medea Electronique. O Mike Cooper είναι εδώ και 40 χρόνια, ανάμεσα σε άλλα, ένας μουσικός εξερευνητής διεθνούς εμβέλειας. Ξεκίνησε ως κιθαρίστας και τραγουδοποιός της φολκ και των μπλουζ, αλλά το έργο του εξελίχθηκε ενσωματώνοντας αυτοσχεδιαστική και ηλεκτρονική μουσική, μουσική για ταινίες του βωβού, radio art και καλλιτεχνικές εγκαταστάσεις.
Για περισσότερες πληροφορίες και το πλήρες πρόγραμμα, επισκεφτείτε τη σελίδα.