Πόσο πιθανό είναι να πέσετε θύμα παρακολούθησης και καταγραφής των κινήσεών σας μέσα σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου από κρυφές κάμερες; Διερωτάται το περιοδικό Time.
Η απάντηση είναι πως πρόκειται για κάτι μάλλον απίθανο, είναι η απάντηση που προβάλλεται στο δημοσίευμα.
Η αιτιολογία είναι πως κάτι τέτοιο, τουλάχιστον στην Αμερική, θα παραβίαζε μια σειρά νομοθεσιών. Ωστόσο ειδικοί σε θέματα ασφαλείας δεν αποκλείουν το ενδεχόμενο διεφθαρμένοι υπάλληλοι να κρύψουν μικροσκοπικές κάμερες μέσα σε συσκευές, όπως ρολόγια ή λάμπες, καθιστώντας δύσκολο στα υποψήφια θύματά τους να τις εντοπίσουν.
Σύμφωνα με τον Christopher Falkenberg, πρώην πράκτορας στο Secret Service και πρόεδρος της εταιρείας συμβούλων σε θέματα ασφάλειας, της Insite Risk Management, μπορεί κάποιος που έχει πρόσβαση στο δωμάτιο να τοποθετήσει μια μικροσκοπική κάμερα και στη συνέχεια αφού αυτός το εγκαταλείψει να μπει πάλι και να την πάρει.
Σύμφωνα με τον ίδιο δεν είναι καθόλου δύσκολο να βρεις τέτοιες μικροκάμερες στο εμπόριο και εάν κάποιος στοχοποιηθεί τότε η παρακολούθησή του είναι κάτι το απλό.
Σίγουρα δεν χρειάζεται να είσαι πρώην πράκτορας για να καταλήξεις σε αυτό το συμπέρασμα.
Όμως ειδικοί στο θέμα σπεύδουν να φανούν καθησυχαστικοί υποστηρίζοντας πως αυτοί που κινδυνεύουν περισσότερο είναι άτομα υψηλού κύρους και διασημότητες, όπως πολιτικοί ή ηθοποιοί. Τα δημόσια πρόσωπα είναι πιο πιθανό να πέσουν θύματα παρακολούθησης μέσα στα δωμάτια ξενοδοχείων προκειμένου να τους καταγράψουν σε πολύ προσωπικές στιγμές, λένε και εκτιμούν πως οι καθημερινοί άνθρωποι δεν παρουσιάζουν μεγάλο ενδιαφέρον. Αλλωστε και οι ξενοδοχειακές επιχειρήσεις δεν θα ήθελαν να πάρουν ένα τόσο μεγάλο ρίσκο, δεδομένων των μηνύσεων που θα ακολουθήσουν, την φήμη που θα χάσουν ανεπιστρεπτί, αλλά και των αποζημιώσεων που θα κληθούν να πληρώσουν, εάν αποκαλυφθεί κάτι τέτοιο.
Είναι βέβαιο ότι υπάρχουν κάμερες σε κοινόχρηστους χώρους των ξενοδοχείων, όμως όχι και στα δωμάτια.
«Όταν πληρώνεις για ένα δωμάτιο ξενοδοχείου πληρώνεις και για να έχεις έναν ιδιωτικό χώρο και αυτή η απαίτηση πρέπει να γίνεται σεβαστή» σημειώνει η Julian Sanchez, της οποίας το αντικείμενο των σπουδών της είναι η εθνική ασφάλεια και η παρακολούθηση για συλλογή πληροφοριών στο Ινστιτούτο CATO, έναν οργανισμό στην Ουάσιγκτον που υποστηρίζει και προωθεί την ελεύθερη αγορά και υποστηρίζει σθεναρά τον όσο δυνατό μικρότερο ρόλο που μπορεί να έχει η κυβέρνηση σε αυτή.
Όμως, μιλώντας πάντα για την Αμερική, όπως επισημαίνει ο καθηγητής νομικής στο Πανεπιστήμιο Syracuse, ο William Banks, στις ΗΠΑ είναι παράνομο για όλες τις πολιτείες η ηχογράφηση μιας συνομιλίας εν αγνοία αυτού που ηχογραφείται. Ωστόσο δεν υπάρχει ομοσπονδιακός νόμος που να αφορά στις κρυφές κάμερες.
Μόνο 13 πολιτείες έχουν καταστήσει παράνομη την τοποθέτηση κρυφών καμερών χωρίς την έγκριση των υποκειμένων που θα βιντεοσκοπηθούν, τονίζει η επιτροπή για την ελευθερία του Τύπου, «the Reporters Committee for Freedom of the Press».
Πρόκειται για έναν τομέα, όσον αφορά στο νομικό επίπεδο, που γίνονται πολλά δεδομένου ότι η τεχνολογία αλλάζει άρδην και αυτά που μπορεί κάποιος να κάνει με το κίνητό του ή κάποιο άλλο τεχνολογικό επίτευγμα που συνήθως είναι μικρό, εύχρηστο και μπορεί να το κρύψει κανείς πολύ εύκολα, συμπληρώνει ο καθηγητής Banks.
Ήδη υπάρχουν περιστατικά παρακολούθησης πελατών μέσα σε δωμάτια ξενοδοχείων, τα οποία αν και δεν είναι τόσα πολλά δεν παύουν να είναι ανησυχητικά.
Πέρυσι δικαστήριο επιδίκασε το ποσό των 55 εκατομμυρίων δολαρίων, στην παρουσιάστρια αθλητικών του Fox, της Erin Andrews, έπειτα από την μήνυση που κατέθεσε εναντίον ιδιώτη ο οποίος τη βιντεοσκόπησε, γυμνή μέσα στο δωμάτιο του ξενοδοχείου της και ο τρόπος που το έκανε ήταν μέσα από το ματάκι της πόρτας.
Θύμα παράνομης βιντεοσκόπησης έπεσε πέρυσι και μια κοινή θνητή. Μια γυναίκα από την Pennsylvania βρήκε μια κρυφή κάμερα μέσα στην τουαλέτα του δωματίου σε ξενοδοχείο στη Virginia όπου διέμεινε μαζί με την οικογένειά της.
«Ούτε μια στο εκατομμύριο δεν πίστευα πως θα μου συμβεί κάτι τέτοιο» δήλωσε τότε η Angela Wallace στα τοπικά μέσα ενημέρωσης.
«Οι περισσότεροι πολίτες δεν πρέπει να φοβούνται» επαναλαμβάνει ο πρώην πράκτορας, ο Falkenberg, του οποίου η εταιρεία πραγματοποιεί συχνά ελέγχους σε δωμάτια ξενοδοχείων όπου πρόκειται να καταλύσουν διασημότητες. Σύμφωνα με τα λεγόμενά του, πολύ σπάνια έχουν εντοπίσει κρυφές κάμερες μέσα σε δωμάτια ξενοδοχείων.
Αλλά τι γίνεται όταν κάποιος νιώθει ανήσυχος; Τότε, σύμφωνα πάντα με τον Falkenberg, ο πελάτης, προκειμένου να μειώσει τις πιθανότητες ενός τέτοιου σεναρίου, θα πρέπει να ζητήσει αλλαγή δωματίου αμέσως μόλις του ορίσουν στη ρεσεψιόν το νούμερο του δωματίου του. «Προσπαθήστε να είστε απρόβλεπτοι» συμβουλεύει.
Τέλος σε περίπτωση που κάποιος έχει βάσιμες υποψίες ότι το δωμάτιο του είναι «παγιδευμένο», τότε θα πρέπει να ενημερώσει τη διεύθυνση του ξενοδοχείου και να καλέσει την αστυνομία.