Στοιχεία που αλλάζουν τα δεδομένα όσον αφορά στην «υπόθεση της γιγαντιαίας σύγκρουσης» συγκέντρωσαν γεωχημικοί επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο UCLA στο Λος Άντζελες των Ηνωμένων Πολιτειών, οι οποίοι συνέκριναν δείγματα πετρωμάτων από τη σελήνη με έξι ηφαιστειακές πέτρες από τον μανδύα της γης. Αυτό σημαίνει αφενός ότι η σελήνη δημιουργήθηκε μετά από μια βίαιη μετωπική σύγκρουση με τον «αστεροειδή 405 Θεία» (γνωστό και ως Ευρυφάεσσα) και αφετέρου ότι ο πλανήτης μας απορρόφησε μεγάλο μέρος του αστεροειδή, γεγονός που άλλαξε τη χημική του σύσταση.
Η επιστημονική κοινότητα γνώριζε ήδη ότι η γη συγκρούστηκε με τον αστεροειδή πριν από 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια, όμως πολλοί αρνούνταν ότι η σύγκρουση ήταν μετωπική ή ότι άλλαξε σε μεγάλο βαθμό την χημική σύσταση του πλανήτη μας. Στην πραγματικότητα, σύμφωνα με τα νέα ευρήματα, η γη όπως την ξέρουμε σήμερα αποτελείται κατά ένα τρόπο από δύο ουράνια σώματα: αυτό της “νεαρής” γης των 100 εκατομμυρίων ετών και εκείνο του αστεροειδή 405 Θεία.
«Δεν βρίσκουμε διαφορές μεταξύ των γήινων και των σεληνιακών ισοτόπων οξυγόνου: είναι πανομοιότυπα», αναφέρει ο Έντουαρντ Γιανγκ, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας του UCLA που κατέληξε σε αυτή τη σημαντική ανακάλυψη.
Χρησιμοποιώντας την τελευταία λέξη της τεχνολογίας, όπως το νέο φασματοσκόπιο απορρόφησης του UCLA, οι επιστήμονες συνέκριναν πετρώματα από τη σελήνη που είχαν συλλεχθεί από τρεις αποστολές του Apollo με έξι ηφαιστειακές πέτρες από τον μανδύα της γης. Αυτό που διαπιστώθηκε είναι ότι το οξυγόνο που εντοπίστηκε και στις δύο περιπτώσεις έχουν κοινή χημική σύσταση.
Εάν η σύγκρουση του αστεροειδή με τη γη δεν ήταν μετωπική, τότε το μεγαλύτερο μέρος της σελήνης θα αποτελούσε κομμάτι μονάχα του 405 Θεία. Λόγω όμως των ομοιοτήτων που εντοπίστηκαν στα πετρώματα της γης και του φεγγαριού μας, όλα δείχνουν ότι η γη απορρόφησε τον αστεροειδή, μόνο που στη συνέχεια μεγάλο κομμάτι του πλανήτη μας αποκόπηκε, δημιουργώντας το φεγγάρι. Κατά ένα τρόπο η γη αποτελείται από δύο ουράνια σώματα.