Τα παιδιά που έχουν υιοθετηθεί, τείνουν να έχουν υψηλότερο δείκτη νοημοσύνης (IQ) σε σχέση με τους συνομηλίκους τους που έχουν τους βιολογικούς γονείς τους, σύμφωνα με μια νέα αμερικανoσουηδική επιστημονική έρευνα.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή κλινικής ψυχολογίας Έρικ Τουρκχάιμερ του Πανεπιστημίου της Βιρτζίνια, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Πρακτικά της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών» (PNAS) των ΗΠΑ, ανέλυσαν στοιχεία για δύο μεγάλες ομάδες αδελφών. Όλοι οι νέοι είχαν κάνει τεστ νοημοσύνης σε ηλικία 18 έως 20 ετών, στο πλαίσιο της κατάταξής τους στο στρατό.
Ο μέσος δείκτης νοημοσύνης στα τεστ IQ είναι 100. Όπως διαπιστώθηκε, οι υιοθετημένοι εμφάνισαν μέση επίδοση σχεδόν 97, έναντι μέσου IQ 92 όσων είχαν ανατραφεί από τους βιολογικούς γονείς τους. Οι επιστήμονες συμπέραναν ότι το να είναι κανείς υιοθετημένος, σχετίζεται με μια αύξηση κατά τέσσερις έως πέντε μονάδες στον δείκτη νοημοσύνης.
Η βελτίωση αυτή δεν θεωρείται αμελητέα, σύμφωνα με τους ερευνητές, καθώς αντιστοιχεί σε μια αύξηση κατά 10% περίπου στις νοητικές ικανότητες σε σχέση με τον υπόλοιπο πληθυσμό. Η κύρια αιτία γι' αυτό το πλεονέκτημα φαίνεται να είναι το ανώτερο μορφωτικό και κοινωνικό, οικονομικό επίπεδο των θετών γονιών, κάτι που στη συνέχεια έχει θετική αντανάκλαση και στο υιοθετημένο παιδί.
Μια άλλη ολλανδική επιστημονική έρευνα, με επικεφαλής τον καθηγητή του Πανεπιστημίου του Λέϊντεν Μαρίνους βαν Ίλζεντορν, έδειξε ότι τα υιοθετημένα παιδιά που προέρχονται από χαμηλού επιπέδου ορφανοτροφεία, μπορούν -μετά την υιοθεσία τους από μορφωμένους γονείς- να βελτιώσουν θεαματικά τον δείκτη νοημοσύνης τους, κατά 15 μονάδες ή και περισσότερο, σε σχέση με τα άλλα παιδιά που παραμένουν στο ορφανοτροφείο.
Οι δύο μελέτες δείχνουν ότι, κατά μέσο όρο, οι γονείς που προχωρούν σε υιοθεσία, έχουν 30% υψηλότερο μορφωτικό επίπεδο σε σχέση με τους βιολογικούς γονείς. Κάθε πρόσθετη «μονάδα» μόρφωσης των θετών γονιών «μεταφράζεται» σε 1,7 έως 1,9 μονάδες υψηλότερη νοημοσύνη για το υιοθετημένο παιδί.
Μάλιστα, όπως είπε ο Έρικ Τουρκχάιμερ, στις σπάνιες περιπτώσεις που ένα παιδί υιοθετήθηκε από οικογένεια με χαμηλό μορφωτικό επίπεδο, παρατηρήθηκε το ασυνήθιστο φαινόμενο ο δείκτης νοημοσύνης του μετά από μερικά χρόνια να είναι χαμηλότερος.
Ο αμερικανός ψυχολόγος είχε προκαλέσει αίσθηση το 2003, με μια πρωτοποριακή έρευνά του, η οποία έδειχνε ότι ναι μεν υπάρχει επίδραση των γονιδίων στο IQ, αλλά εξαρτάται και από την κοινωνικοοικονομική κατάσταση της οικογένειας στην οποία μεγαλώνει ένα παιδί. Αυτή η αλληλεπίδραση μεταξύ γενετικών και περιβαλλοντικών παραγόντων επιβεβαιώνεται και από τη νέα μελέτη του για τα υιοθετημένα παιδιά.
«Όσο πιο μορφωμένοι είναι οι γονείς που έκαναν την υιοθεσία, τόσο μεγαλύτερο είναι το πλεονέκτημα για το υιοθετημένο παιδί. Ακόμη κι αν υπάρχουν γενετικές διαφορές μεταξύ των ανθρώπων, η βελτίωση του περιβάλλοντος βοηθά τη νοητική ικανότητα του παιδιού», δήλωσε ο καθηγητή κλινικής ψυχολογίας του Πανεπιστημίου της Βιρτζίνια.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, ένα μορφωμένο ζευγάρι που υιοθετεί ένα παιδί, του δίνει ένα πολύ πιο υποστηρικτικό περιβάλλον, με περισσότερες συζητήσεις, βιβλία, επισκέψεις σε μουσεία, βοήθεια στο σχολείο και γενικότερα με περισσότερες ευκαιρίες και κίνητρα για μάθηση και «ξύπνημα» του μυαλού. Επίσης, οι συνήθως αυξημένες φιλοδοξίες των μορφωμένων γονιών για τα παιδιά τους, ωθούν ένα υιοθετημένο παιδί να βάλει τα δυνατά του για να ανταποκριθεί σε αυτές τις προσδοκίες.
(Με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ)