Τη σκυτάλη στο βήμα του μάρτυρα στη δίκη για το Μάτι πήρε η Ζωή Κωνσταντοπουλου, που είχε καταθέσει το 2018 μήνυση για το κακούργημα της έκθεσης σε κίνδυνο για την υπόθεση της φονικής πυρκαγιάς στο Μάτι.
«Το έγκλημα στο Μάτι ακόμα ζητά την διερεύνηση του. Είναι ένα κακούργημα που κατέληξε ως πλημμέλημα ενώπιον του δικαστηρίου σας. Η υπόθεση του Ματιού δεν αφορά ένα ατύχημα, δεν έγινε κατά λάθος ήταν έγκλημα, οι ανθρώπινες ζωές χάθηκαν με κακουργηματική ευθύνη αυτών που δεν έπραξαν τα δέοντα και μέχρι σήμερα εκκρεμεί η εξέταση αυτής της ευθύνης. Εκείνη την ημέρα υπήρχε πρόβλεψη κινδύνου πυρκαγιάς 4, πρόβλεψη δυτικών ανέμων. Ήταν εν γνώση όλων των υπευθύνων, κυβερνητικών κλπ και ο κίνδυνος της πυρκαγιάς και η πρόβλεψη των ανέμων. Ενώ είχαμε αυτές τις ενδείξεις, ο ίδιος ο Πρωθυπουργός λέει ότι ξέραμε από χθες, την ημέρα εκείνη δεν ελήφθη, μέχρι να ξεσπάσει πυρκαγιά και αφού ξέσπασε, κανένα από τα μέτρα πρόβλεψης, διαφύλαξης ανθρωπίνων ζωών, σχεδιασμού ενός πλάνου εκκένωσης» είπε η Ζωή Κωνσταντοπούλου και συμπλήρωσε ότι δεν κινητοποιήθηκε κανένας μηχανισμός εκείνη την ημέρα.
Δίκη για το Μάτι: “Ολοκαύτωμα σε καιρό ειρήνης αυτό που έγινε”
«Δεν ακούσαμε μια σειρήνα μου είπαν οι κάτοικοι. Δεν ακούσαμε και καμπάνα. Μια ανακοίνωση τρέξτε να σωθείτε!» ανέφερε κι έκανε λόγο στη συνέχεια για σκηνοθετημένη συνέντευξη τύπου από την κυβέρνηση.
«Εκείνη τη μέρα ο ίδιος ο Πρωθυπουργός πήγε να βραβευτεί για τη συμφωνία των Πρεσπών. Ήρθε σε ελληνικό έδαφος στις έντεκα και μισή το βράδυ… Στις έξι και μισή με επτά κυκλοφόρησε η πληροφορία για πρώτο νεκρό. Ολοκαύτωμα σε καιρό ειρήνης αυτό που έγινε στο Μάτι. Όταν βγήκε το βούλευμα παραπομπής για αμέλεια που ανέτρεπε την κυριαρχική απόφαση για το κακούργημα της έκθεσης ξεσηκώθηκε όλη η κοινότητα και όλος ο κόσμος στο Μάτι φωναζε κακούργημα όχι ως σύνθημα, αλλά έχοντας βιωματική και τραυματική γνώση» είπε η Ζωή Κωνσταντοπουλου που θα συνεχίσει αύριο την κατάθεση της.
Δίκη για Μάτι: Ήμουν σε πορτ μπαγκαζ, ένιωσα ότι ήταν το φέρετρο μου”
Τη συγκλονιστική της ιστορία μοιράστηκε στη δίκη για το Μάτι η Zoe Maria Holohan, που βρισκόταν στο μήνα του μέλιτος στην Ελλάδα όταν έχασε το σύζυγο της κατά τη διάρκεια της φονικής πυρκαγιάς στο Μάτι και η ίδια βρεθηκε βαρύτατα τραυματισμένη χωρίς να μπορεί πλέον να εργαστεί.
«Είχαμε παντρευτεί μόνο τέσσερις ημέρες και ήμασταν στη Ραφήνα για το γαμήλιο ταξίδι. Ξυπνήσαμε το πρωί, φάγαμε το ωραίο πρωινό μας και καθίσαμε στην πισίνα. Κολυμπήσαμε και ο σύζυγος μου πήρε τηλέφωνο τη μητέρα του επειδή ήταν τα γενέθλια της. Ήταν και το τελευταίο τηλεφώνημα του. Κάναμε έρωτα για τελευταία φορά και κοιμηθήκαμε» είπε η μάρτυρας, που ξύπνησε μια ώρα αργότερα κι αντιμετώπισε τον εφιάλτη.
«Ο Μπράιν καθόταν στη μπαλκονόπορτα και είχε ήδη πιάσει φωτιά ο κήπος. Εκλεισε τις πόρτες και μου είπε να κλείσουμε και την πίσω πόρτα. Έτρεξα και είδα ότι ο πίσω κήπος είχε πιάσει επίσης φωτιά. Καταλάβαμε ότι έπρεπε να τρέξουμε για τη ζωή μας. Πηδήξαμε μέσα στο αυτοκίνητο και προσπαθήσαμε να ανοίξουμε τη γκαραζόπορτα, αλλά είχε κοπεί ρεύμα. Προσπαθήσαμε να ανοίξουμε με ένα κλειδί, αλλά δε δούλευε. Ξοδέψαμε χρήσιμα λεπτά εκεί. Με βοήθησε ο Μπράιν να πηδήξω τα κάγκελα, όταν τα πήδηξα, τραυματίστηκα στο γόνατο μου, πονούσα αλλά δε σκεφτόμουν το γόνατο. Πήδηξε και ο Μπράιν αλλά καταλάβαμε ότι είχε πιάσει μεγάλη φωτιά. Βγήκαμε στο δρόμο αλλά υπήρχε καπνός παντού. Τρέξαμε προς το σημείο που πιστεύαμε πως ήταν η θάλασσα ήταν προς τα εκεί» είπε κλαίγοντας η μαρτυρας.
Η γυναίκα συνειδητοποίησε πως τα πόδια της είχαν πιάσει φωτιά και όσο έτρεχαν συνάντησαν ένα αυτοκίνητο και μπήκαν στο πόρτ μπαγκάζ για να σωθούν. «Ζήτησα από τον οδηγό να μας βάλει στο πορτ μπαγκάζ. Οι φλόγες μας ερχόταν συνεχώς κατά πάνω μας, μας έφτυναν. Το χέρι μου κόλλησε στο καπό. Όλο το σώμα μου είχε πιάσει φωτιά. Φωτιά έπιασαν και τα ρούχα του Μπράιν. Το αυτοκίνητο ξαφνικά τράκαρε σε ένα δέντρο. Το δέντρο έπεσε πάνω σε εμάς, ο Μπράιν άρχισε να φωνάζει και δεν μπορούσα να τον κρατήσω από το χέρι. Έπεσε από το αυτοκίνητο μέσα στη φωτιά. Η τελευταία του λέξη ήταν «γιατί». Προσπάθησα να του φωνάξω, ήθελα να ακούσει πόσο τον αγαπούσα και ότι ήταν ο καλύτερος σύζυγος. Ήξερα ότι είχε πεθάνει. Καθόμουν στο πορτ μπαγκαζ και αισθάνθηκα ότι ήταν το φέρετρο μου» ανέφερε δακρυσμένη.
Νόμιζα ότι έβραζα, έκανα 33 χειρουργεία
Κάποια στιγμή την εντόπισε ένας πυροσβέστης και την έβαλε σε ένα ασθενοφόρο. «Κοίταξα τα χέρια μου, είχε αρχίσει να βγαίνει το δέρμα μου, ήταν σαν ταινία τρόμου, από το ένα μάτι δεν έβλεπα. Τα μαλλιά μου είχαν κολλήσει στο σώμα μου, κομμάτια του φορέματος φλέγονταν ακόμα. Τα παπούτσια μου καίγονταν. Νόμιζα ότι έβραζα. Ζήτησα να μου βγάλουν τα ρούχα».
Φτάνοντας στο νοσοκομείο αντιμετώπισε το χάος ενώ κατήγγειλε πως εκείνη ούρλιαζε από τον πόνο και κάποιοι γύρω της γελούσαν. «Δε γνωρίζω γιατι γέλαγαν και ένας που μίλαγε καλά αγγλικά μου είπε να σκάσω και έσκασα. Αισθανόμουν έτσι κι αλλιώς ότι θα πεθάνω. Με έβγαλαν από τα επείγοντα, με πήγαν σε άλλο όροφο και νομίζω πως ήταν επειδή είχα ιδιωτική ασφάλιση. Με έβαλαν σε δωμάτιο με παράθυρο. Έβλεπα το πρόσωπο μου. Το μισό πρόσωπο είχε μαυρίσει και λιώσει. Το μάτι μου ήταν κλειστό. Τώρα μπορώ να δω. Καθόμουν και περίμενα να πεθάνω. Αισθανόμουν ότι όλο το σώμα μου τρώγονταν. Έκλεισα τα μάτια μου και περίμενα τον θάνατο.Ήρθε μία γυναίκα από την Ιρλανδική πρεσβεία. Την αναγνώρισα. Αποδείχθηκε ότι ήμασταν μαζί στο κολέγιο και σπουδάσαμε αρχαία ελληνικά. Για αυτό ήρθαμε εδώ. Ήταν το όνειρο μου» ανέφερε η μάρτυρας που τελικά με παρέμβαση της πρεσβείας νοσηλεύτηκε σε ιδιωτική κλινική.
Λίγες ημέρες αργότερα έμαθε πως βρέθηκε η σορός σου συζύγου της από τον αδελφό της. «Είχα την ελπίδα ότι θα είχε σωθεί… Ήμουν στο νοσοκομείο για ένα μήνα. Κάθε 2-3 ημέρες έκανα χειρουργεία. Τα πόδια μου είχαν καεί σε μεγάλο βαθμό. Πίστευα πως δε περπατήσω ξανά. Όλα τα χειρουργεία ήταν για σωθώ. Έχω κάνει 30 με 33 χειρουργεία» είπε.
Πηγή: dikastiko.gr