Έχουν περάσει δύο και πλέον δεκαετίες από όταν ήταν στην ακμή τους, αλλά ένας μεγάλος προμηθευτής της εμβληματικής δισκέτας 3,5 ιντσών που χρησιμοποιήθηκε για την αποθήκευση δεδομένων τη δεκαετία του 1990 λέει ότι η επιχείρηση του εξακολουθεί να ανθεί.
Το Τομ Πέρσκι, στο Λέικ Φορεστ της Καλιφόρνια διευθύνει το floppydisk.com, μια διαδικτυακή υπηρεσία ανακύκλωσης δισκετών. Τις αγοράζει καινούριες ή μεταχειρισμένες από όσους θέλουν να τις πουλήσουν, και τις διαθέτει στους πελάτες τους.
Διαθέτει μάλιστα μια λίστα ”αξιόπιστων”, όπως λέει, πελατών και κατά μέσο όρο πουλά περίπου 500 δισκέτες την ημέρα!
Ποιος αγοράζει όμως floppy discs σε μια εποχή που ακόμη και οι πιο εξελιγμένες συσκευές αποθήκευσης όπως CD-ROMS, DVD και μονάδες flash USB κινδυνεύουν να καταστούν απαρχαιωμένες λόγω της δυνατότητας αποθήκευσης στο cloud;
Όσοι ασχολούνται με το κέντημα (για την αποθήκευση σχεδίων που στη συνέχεια αναπαράγονται από ειδικό μηχάνημα στο ύφασμα΄), κατασκευαστές εργαλείων και κυρίως αεροπορικές εταιρείες. Ειδικά εταιρείες που ασχολούνται με τη συντήρηση αεροσκαφών, απαντά ο Πέρσκι.
«Αν κατασκευάζατε ένα αεροπλάνο πριν από 20 ή 30 ή ακόμα και 40 χρόνια, θα χρησιμοποιούσατε μια δισκέτα για την μεταφορά δεδομένων”από και προς τα ηλεκτρονικά συστήματα αυτού του αεροπλάνου» εξηγεί ο 73χρονος άνδρας.
Στην αποθήκη του, τα ράφια είναι γεμάτα από δισκέτες σε έντονο πράσινο, πορτοκαλί, μπλε, κίτρινο ή μαύρο χρώμα που φτάνουν στα χέρια του από όλο τον κόσμο.
Στη μια άκρη του χώρου εργασίας του Πέρσκι ξεπροβάλει ένα μεγάλο μαγνητικό μηχάνημα-με ιμάντα μεταφοράς- που διαγράφει πληροφορίες από τους μεταχειρισμένους δίσκους, ενώ ένα άλλο μηχάνημα τοποθετεί επάνω σε αυτές, ετικέτες.
Στην αποθήκη του όμως υπάρχουν και άλλα...κειμήλια.
Όπως δισκέτες 8 ιντσών - ένα ακόμη παλαιότερο μέσο αποθήκευσης - συμπεριλαμβανομένης μίας που στην ετικέτα αναγράφεται πως είναι αποθηκευμένο το προεκλογικό debate των υποψήφιων για την προεδρία των ΗΠΑ το 1960, Τζον Κένεντι και Ρίτσαρντ Νίξον.
Πώς όμως ο Πέσκι αποφάσισε να κάνει αυτή την δουλειά;
Όπως λέει, είχε εργαστεί στην ανάπτυξη λογισμικού για μια λογιστική εταιρεία τη δεκαετία του 1990, η οποία αποθήκευε δεδομένα σε δισκέτες. Όπως λέει, αγάπησε τη δουλειά και δεν έπαψε να την κάνει ακόμη και όταν η επιχείρηση έκλεισε.
Βέβαια εκτιμά πως η δουλειά που κάνει σήμερα, μέσα στα επόμενα 20 χρόνια θα έχει σβήσει.
Κάποια πράγματα για εκείνον όμως δεν αλλάζουν: «Όταν βλέπω το εικονίδιο ”αποθήκευση”, βλέπω μια δισκέτα. Αλλά οι περισσότεροι άνθρωποι βλέπουν απλώς το εικονίδιο ”αποθήκευση» , λέει ο Πέρσκι.
«Θα είμαι εδώ για όσο καιρό οι άνθρωποι συνεχίζουν να θέλουν να έχουν αυτές τις δισκέτες. Αλλά δεν είναι για πάντα» .