Όλοι όσοι ασχολούνται με τα της οικονομίας συμφωνούν με την ανάγκη επιμήκυνσης της τουριστικής περιόδου. Μέσα από αυτές τις γραμμές, επιθυμώ να καταθέσω μια άλλη σκέψη. Μια άλλη ιδέα πάνω σε αυτό το ζήτημα. Κάτι το οποίο πηγάζει από προσωπικά βιώματα μιας και κατάγομαι τόσο από νησί όσο και από ορεινή περιοχή.
Όλοι όσοι μιλάμε για διακοπές σε νησί, σκεφτόμαστε πρωτίστως, καλοκαίρι, ήλιο και θάλασσα. Λευκά σπιτάκια, ξερό τοπίο, ζέστη και κόσμο πολύ.
Και όμως δεν είναι μόνο αυτό. Υπάρχει και μια άλλη άγνωστη πτυχή, μια αθέατη πλευρά των νησιών. Από το φθινόπωρο, όπου φεύγουν και οι τελευταίοι παραθεριστές, ως την άνοιξη, πριν ανοίξει η τουριστική σεζόν με τους πρώτους εκδρομείς, του Πάσχα, τα νησιά έχουν μια άλλη ομορφιά. Άγνωστη στους πολλούς. Ο κόσμος είναι λίγος. Οι μόνιμοι κάτοικοι μόνο. Οι επισκέπτες ελάχιστοι. Κάνει κρύο κι έχει υγρασία. Για μπάνιο, μόνο οι χειμερινοί κολυμβητές το τολμούν. Αλλά έχει πράσινο. Πράσινο που δεν το πίστευε κανείς προτού το αντικρίσει. Κι αφού δεν έχει κόσμο, έχει ησυχία. Για τον ταλαιπωρημένο κάτοικο της πόλης είναι ίσως αυτό που ψάχνει. Αυτό που του λείπει. Και όμως όλα αυτά τα παραπάνω, είναι πτυχές που δεν προβάλλονται. Αφού υπάρχει ανάγκη για τουρισμό όλον τον χρόνο, είναι εικόνες που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ανάλογα για να τραβήξουν το κοινό που ψάχνει τις χάρες που μόλις προαναφέρθηκαν.
Φυσικά και υπάρχουν δυσκολίες. Ο καιρός με τα απαγορευτικά απόπλου, οι ελλείψεις σε ιατρούς ειδικά εκτός σεζόν, και άλλες. Αξίζει όμως την προσπάθεια.
Αυτά για τα νησιά. Μια αναφορά αντίστροφη για το βουνό.
Οι ορεινοί προορισμοί έχουν την τιμητική τους τον χειμώνα. Και τους μήνες, λίγο πριν και μετά από αυτόν.
Παρ′ όλα αυτά είναι ιδανικοί προορισμοί ακόμα και για το καλοκαίρι. Στο βουνό βλέπετε κάνει κρύο. Ακόμα και το καλοκαίρι, άμα πέσει ο ήλιος, οι θερμοκρασίες δεν επιτρέπουν υπαίθριες δραστηριότητες. Ειδικά εκείνες στις οποίες θα μπορούσαν να συμμετάσχουν και παιδιά. “Ζωή” υπάρχει όσο υπάρχει φως. Το χειμώνα όμως η διάρκεια της ημέρας είναι μικρή. Ο χρόνος που έχει κανείς για περιήγηση ή δραστηριότητες είναι σχετικά περιορισμένος. Κάτι όμως που δεν ισχύει για το καλοκαίρι. Ναι, το καλοκαίρι, δεν μπορεί κανείς να κάνει χιονοδρομίες (σκι) ή άλλα αντίστοιχα χειμερινά αθλήματα. Έχει όμως τη δυνατότητα για πεζοπορία. Μπορεί κανείς να περιηγηθεί στα μέρη περισσότερο χρόνο. Του επιτρέπεται να απασχοληθεί περισσότερο χρόνο με δραστηριότητες που προσφέρουν τα οικοτουριστικά καταλύματα.
Αυτό βέβαια απαιτεί μια αλλαγή στο μείγμα προβολής του τουριστικού προϊόντος. Μια άλλη, εναλλακτική προσέγγιση. Δηλαδή, το χειμώνα στο νησί και το καλοκαίρι στο βουνό δεν είναι κάτι το συνηθισμένο. Είναι διαφορετικό σίγουρα. Είναι μια άλλη σκέψη. Απευθύνεται σε ένα διαφορετικό κοινό. Αυτό υπάρχει. Αυτό που χρειάζεται να γίνει, είναι απλώς, κάποιος να το προσκαλέσει.