«Γεννήθηκα εδώ δίπλα, στην Πλάκα. Από μικρή, θυμάμαι, μου άρεσε να είμαι ξυπόλητη και η μητέρα με κυνηγούσε και μου φώναζε να βάλω παπούτσια για να μην τραυματιστώ. Γι′ αυτό ήρθα ξυπόλητη εδώ να τραγουδήσω, θέλοντας μάλιστα έτσι να νιώσω την ενέργεια του χώρου». Η Αλέκα Κανελλίδου στα 77 της χρόνια φαίνεται να έχει κλείσει τους ανοιχτούς λογαριασμούς της. Με την αυτοπεποίθηση που δίνει η πείρα αλλά χωρίς να έχει απωλέσει ούτε στο ελάχιστο την αισθαντικότητα και το ιδιαίτερο χρώμα της ζεστής, βελούδινης φωνής της, κράτησε ψηλά τους τόνους της συγκίνησης σε ένα γεμάτο Ηρώδειο το βράδυ του Σαββάτου 14 Οκτωβρίου θυμίζοντας σταθμούς της μεγάλης καριέρας της. Ενα θέατρο στη σκηνή του οποίου εμφανίστηκε ντυμένη στα μαύρα και ξυπόλητη ως άλλη ξυπόλητη ντίβα, Σεζάρια Εβόρα. Ενα σχεδόν κατάμεστο, θέατρο που μάγεψε. Ενα θέατρο στο οποίο εμφανίστηκε για πρώτη φορά. Κι άργησε...
Η ίδια κράτησε σταθερά την μπαγκέτα της βραδιάς προλογίζοντας τραγούδια κι αποδίδοντας φόρο τιμής στους μεγάλους συνθέτες και στιχουργούς που έχει συνεργαστεί (Σπανός, Χατζηνάσιος, Τόκας, Μανίκας, Ιατρόπουλος κ.α.) με ξεχωριστή αναφορά στην τραγουδίστρια, συνθέτρια και στιχουργό, Νινή Ζαχά, μούσα της οποίας υπήρξε. Η Νινή Ζαχά και η Αλέκα Κανελλίδου αποτέλεσαν μουσικό δίδυμο με μεγάλη χημεία. Η Ζαχά συνέθεσε για την Κανελλίδου περισσότερες από 30 μελωδίες, ενώ σε άλλα τραγούδια υπέγραψε μόνο τους στίχους.
Το ξεκίνημα της συναυλίας δεν μπορούσε να μην έχει αναφορές στα τραγικά διεθνή γεγονότα των ημερών. Μιλώντας για μια συναυλία που σκοπό έχει τον «αφοπλισμό» από τη βία την εποχή των τραγικών γεγονότων των ημερών, η Αλέκα Κανελλίδου ξεκίνησε «Μια περιπέτεια» (Παπαδημητρίου - Σοφού, 1985).Από την Ζαχά και το «Δεν είναι έτσι η αγάπη» (1980) ως τον τον «Αλλοιώτικο νόμο (1993) αποτείοντας, μεταξύ άλλων, φόρο τιμής στον Λαυρέντη Μαχαιρίτσα κι ακόμα ως το «Γι’ αυτούς Τραγουδάω», το τραγούδι που έγραψαν ο Νίκος Τερζής και ο Νίκος Μωραΐτης για το soundtrack της τηλεοπτικής σειράς «Ο Παράδεισος Των Κυριών» (2022) - κομμάτι το οποίο αφιέρωσε στην εγγονή της την οποία έψαξε μέσα στο κοινό - η Αλέκα Κανελλίδου ξεδίπλωσε από νωρίς μια καριέρα που γεφυρώνει πολλές δεκαετίες.
Το ρεπερτόριο της βραδιάς πάντως δεν αρκέστηκε σε Ελληνες δημιουργούς. Η Κανελλίδου ερμήνευσε μοναδικά συνοδευόμενη από τους εξαιρετικούς μουσικούς της το Love me tender που ερμήνευσε ο Ελβις Πρίσλεϊ και το Summertime του Γκέρσουϊν, ενώ ένα ξεχωριστό κομμάτι της συναυλίας της υπήρξε η αναφορά στην τζαζ μουσική με την σύμπραξη του υπέροχου Dimitris Kalantzis Quartet («τέσσερις φίλοι που έχω αγαπήσει και συνδεθεί») - τα «σόλα» του σαξοφωνόστα του οποίου καταχειροκροτήθηκαν. Κι από τις κλασσικές μπαλάντες στην αρχαιοελληνική ποίηση, η Κανελλίδου έδωσε μια ακόμα διάσταση των ερμηνευτικών της δυνατοτήτων τραγουδώντας την «Ατθίδα» σε ποίηση Σαπφούς από τον ομώνυμο άλμπουμ του 1968 (Κακίσης - Βλασσόπουλος).
Κι ήρθε η σειρά του Αττίκ («τραγουδάτε με ψυχή», προέτρεψε το κοινό της αφού είχε συστήσει έναν - έναν τους τέσσερις τραγουδιστές που της έκαναν φωνητικά: Πάνος Παταγιάννης, Μαρία Παπαδοπούλου, Μαρία Κοσμάτου και Ραφαήλ Κριτούλης). Στο δεύτερο μισό της συναυλίας - σημειωτέον, χωρίς διάλειμμα - κάλεσε τον Γιάννη Κότσιρα να ερμηνεύσουν μαζί τα «Δίδυμα Φεγγάρια» (Τόκας - Φασουλάς, Αργυρού, Νεοφυτίδης), ντουέτο το οποίο σφράγισε η ερμηνεία της με τον Δημήτρη Μητροπάνο το 1993, καθώς επίσης και το εμβληματικό τραγούδι του ίδιου, «Το τσιγάρο».
Λίγο πριν το τέλος, η Αλέκα Κανελλίδου, κι αφού παρουσίασε τους συνοδοιπόρους - μουσικούς της, τραγούδησε στο κοινό της το «Προσωπικά» (Σπανός - Νικολακοπούλου / 1988) θυμίζοντας ότι έχει συνδεθεί με την υπέροχη φωνή της Ελένης Δήμου, ενώ για το «μπιζ» φύλαξε μεταξύ άλλων Χατζιδάκι αλλά και το «Άσε με να φύγω», μία από τις μεγαλύτερες επιτυχίες της. Οχι τυχαία. Με αυτό το τραγούδι διακρίθηκε στο Φεστιβάλ Τραγουδιού Θεσσαλονίκης το 1974, μια μεγάλη στιγμή στο ξεκίνημα της μεγάλης και πλούσιας καριέρας της.
Τη σκηνοθεσία της μουσικής παράστασης υπέγραψε ο Δημήτρης Μαλισσόβας.
Δισκογραφία Αλέκας Κανελλίδου
- 12 ερωτικές στιγμές (1974)
- Η Αλέκα Κανελλίδου τραγουδά Γιάννη Σπανό (1976)
- Έλα στο σήμερα (1977)
- Για λίγους (1979)
- Εμπιστευτικά (1980)
- Αν ξαναγεννιόμουν (1981)
- Αναμνήσεις (1982)
- Αν θα σ′ αγαπήσω (1983)
- Μια φωνή (1984)
- Νύχτα είναι θα περάσει (1985)
- Σαπφώ (1987)
- Μικρές επαναστάσεις (1988)
- Πρόσωπο με πρόσωπο (1989)
- Φταίμε (1991)
- Δίδυμα φεγγάρια (1993)
- Απόψε που χωρίζουμε (1995)
- Back to jazz (2000)
- Άργησες (2002)
- Μάθε να αγαπάς και τα ξαναλέμε (2008)