Η ανακάλυψη της «σκοτεινής ύλης» θα μπορούσε να αλλάξει τη θεραπεία του καρκίνου

Η επιγενετική αλλάζει καθώς μεγαλώνουμε και σχετικά με το πού και πώς ζούμε.
Open Image Modal
.
PHOSPHO BIOMEDICAL ANIMATION

Οι επιστήμονες ανακάλυψαν περισσότερα για τον μυστηριώδη ρόλο της επιγενετικής, της μελέτης του πώς αλλάζουν τα γονίδια, στον έλεγχο του τρόπου με τον οποίο αναπτύσσονται οι καρκίνοι.

Η «σκοτεινή ύλη», όπως αποκαλείται, θα μπορούσε να αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο ανιχνεύεται και αντιμετωπίζεται ο καρκίνος, σύμφωνα με έρευνα του Ινστιτούτου Ερευνών για τον Καρκίνο.

Και θα μπορούσε να οδηγήσει σε νέες μορφές εξετάσεων για την ασθένεια που μ την σειρά τους θα βοηθούσαν στην προσαρμογή των θεραπειών.
Αλλά κάτι τέτοιο είναι μακρινό, με την έρευνα να βρίσκεται ακόμη σε πρώιμο στάδιο.

Όταν οι περισσότεροι άνθρωποι σκέφτονται τη γενετική, σκέφτονται δομικές αλλαγές στον κώδικα του DNA που μεταβιβάζονται από γενιά σε γενιά.

Ως αποτέλεσμα, έχει δοθεί τεράστια έμφαση στο πώς αυτές οι γονιδιακές μεταλλάξεις οδηγούν στην ανάπτυξη των καρκίνων.

Όμως τα τελευταία χρόνια, όμως, οι επιστήμονες ανακάλυψαν ένα άλλο φαινόμενο που δεν είναι τόσο απλό και ονομάζεται επιγενετική.

Επιγενετική είναι η μελέτη του τρόπου με τον οποίο η συμπεριφορά και το περιβάλλον ενός ατόμου μπορούν να προκαλέσουν αλλαγές, οι οποίες επηρεάζουν τον τρόπο που λειτουργούν τα γονίδιά του.

Η επιγενετική αλλάζει καθώς μεγαλώνουμε και σχετικά με το πού και πώς ζούμε.

Η επιγενετική δεν μεταβάλλει τον κώδικα του DNA, αλλά μπορεί να ελέγχει την πρόσβαση στα γονίδια και θεωρείται όλο και περισσότερο ότι παίζει σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη του καρκίνου.

Τι είναι η επιγενετική;

Ο καθηγητής Τρέβορ Γκράχαμ, διευθυντής του Κέντρου για την Εξέλιξη και τον Καρκίνο στο Ινστιτούτο Έρευνας για τον Καρκίνο στο Λονδίνο, δήλωσε: «Αποκαλύψαμε ένα επιπλέον επίπεδο ελέγχου για το πώς συμπεριφέρονται οι καρκίνοι - κάτι που παρομοιάζουμε με τη ”σκοτεινή ύλη” του καρκίνου».

Ο ίδιος δήλωσε στο BBC ότι μπορεί να υπάρχουν «κόμποι στις γραμμές του DNA» καθώς διπλώνονται σε κάθε κύτταρο και αυτό μπορεί να αλλάξει τα γονίδια που διαβάζονται.

Η θέση των κόμπων μπορεί να είναι πολύ σημαντική για τον καθορισμό της συμπεριφοράς των καρκίνων, πρόσθεσε.

«Δεν πρόκειται να αλλάξει την κλινική φροντίδα άμεσα, αλλά θα μπορούσε να ανοίξει τον δρόμο για την ανάπτυξη νέων θεραπειών», δήλωσε ο καθηγητής Γκράχαμ.

Οι γενετικές εξετάσεις για μεταλλάξεις του καρκίνου, όπως για παράδειγμα η BRCA που αυξάνει τον κίνδυνο καρκίνου του μαστού, προσφέρουν μόνο ένα μέρος της εικόνας σχετικά με τον καρκίνο κάποιου.

«Με τον έλεγχο τόσο των γενετικών όσο και των επιγενετικών αλλαγών, θα μπορούσαμε, ενδεχομένως, να προβλέψουμε με πολύ μεγαλύτερη ακρίβεια ποιες θεραπείες θα αποδώσουν καλύτερα για τον καρκίνο ενός συγκεκριμένου ατόμου», δήλωσε ο καθηγητής Γκράχαμ.

Τα ευρήματα δημοσιεύονται σε δύο εργασίες στο επιστημονικό περιοδικό Nature - η πρώτη ανέλυσε περισσότερα από 1.300 δείγματα από 30 καρκίνους του εντέρου, δείχνοντας ότι οι επιγενετικές αλλαγές ήταν πολύ συχνές στα καρκινικά κύτταρα και τα βοηθούσαν να αναπτύσσονται περισσότερο από άλλα κύτταρα.

Η δεύτερη εργασία εξέτασε πολλά δείγματα που ελήφθησαν από διαφορετικά σημεία του ίδιου όγκου. Διαπίστωσε ότι ο τρόπος ανάπτυξης των καρκινικών κυττάρων συχνά διέπεται από άλλους παράγοντες εκτός από τις μεταλλάξεις του DNA.

Οι ερευνητές λένε ότι τα ευρήματά τους δεν μπορούν να αποδείξουν ότι οι επιγενετικές αλλαγές οδηγούν άμεσα σε μεταβολές στον τρόπο συμπεριφοράς των καρκίνων και ότι πρέπει να γίνει περισσότερη δουλειά για να αποδειχθεί ότι συμβαίνει κάτι τέτοιο.