Είναι πλέον ευκολότερο από ποτέ να ζήσει κάποιος τις φαντασιώσεις του στο Star Wars στη Γαλλία, καθώς η ομοσπονδία ξιφασκίας της χώρας «δανείστηκε» από έναν γαλαξία πολύ, πολύ μακρινό, και αναγνώρισε την ξιφομαχία με φωτόσπαθα ως ανταγωνιστικό σπορ- δίνοντας στο εμβληματικό όπλο της διάσημης σειράς ταινιών του Τζορτζ Λούκας το ίδιο status με τα «παραδοσιακά» ξίφη που χρησιμοποιούνται στους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Φυσικά, τα φωτιζόμενα με LED σπαθιά από πολυανθρακικό δεν θα μπορούσαν να κόψουν έναν Άρχοντα Σιθ στα δύο. Ωστόσο, μοιάζουν και, στις περιπτώσεις των πιο ακριβών φωτόσπαθων, με τσιπ στη λαβή που εκπέμπει τον χαρακτηριστικό βόμβα, ακούγονται σαν τις λεπίδες της μεγάλης οθόνης που ο Γιόντα και άλλοι χαρακτήρες χρησιμοποιούν στις ταινίες. Αρκετά ρεαλιστικά, τουλάχιστον, για να μπορούν οι μονομάχοι να επιδίδονται σε εντυπωσιακές, έντονες ξιφομαχίες σε οργανωμένες αναμετρήσεις των τριών λεπτών.
Είναι η φυσική διάσταση της μάχης με φωτόσπαθα εν μέρει ο λόγος που η Γαλλική Ομοσπονδία Ξιφασκίας αποφάσισε να υποστηρίξει το άθλημα, και τώρα εφοδιάζει τους συλλόγους ξιφασκίας με φωτόσπαθα και εκπαιδεύει επίδοξους δασκάλους. Όπως και οι ενάρετοι Ιππότες Τζεντάι, η γαλλική ομοσπονδία θεωρεί πως μάχεται ενάντια σε μια Σκοτεινή Πλευρά: Τις συνήθειες καθιστικής ζωής του 21ου αιώνα που βλάπτουν όπλο και μεγαλύτερους αριθμούς ενηλίκων και παιδιών.
«Με τους νέους σήμερα, είναι πραγματικό θέμα δημόσιας υγείας. Δεν αθλούνται, και εξασκούν μόνο τους αντίχειρές τους» λέει ο Σερτζ Ομπαϊλί, γενικός γραμματέας της ομοσπονδίας. «Γίνεται όλο και δυσκολότερο να (τους πείσει κανείς να) να κάνουν κάποιο άθλημα που δεν έχει να να κάνει με το να σηκωθείς από τον καναπέ και να παίζεις με τους αντίχειρές τους. Για αυτό και προσπαθούμε να δημιουργήσουμε μια σύνδεση ανάμεσα στο άθλημά μας και τις σύγχρονες τεχνολογίες, έτσι ώστε η συμμετοχή σε ένα άθλημα να φαντάζει φυσική».
Στο παρελθόν, ο Ζορό, ο Ρομπέν των Δασών και οι Τρεις Σωματοφύλακες είχαν βοηθήσει στο να προσελκυθούν νέοι ασκούμενοι στην ξιφασκία. Τώρα, στην ομάδα αυτή εισέρχονται- και ίσως να τους υποκαθιστούν- ο Λουκ Σκάιγουοκερ, ο Όμπι Ουάν Κενόμπι και ο Νταρθ Βέιντερ.
Δεν είναι μια ενασχόληση για τους νέους και μόνο: Ο Φιλίπ Μποντί, 49χρονος αστυνομικός, ασχολούνταν με την ξιφασκία για 20 χρόνια, πριν περάσει στο φωτόσπαθο. Όταν ένας σύλλογος άρχισε να κάνει μαθήματα στο Μετς, την πόλη της ανατολικής Γαλλίας όπου βρίσκεται, γοητεύτηκε αμέσως από την προοπτική να ζήσει εμπράκτως την αγάπη που είχε για το σύμπαν του Star Wars, από τότε που είδε την πρώτη του ταινία σε ηλικία επτά ετών, όταν είχε βγει στα σινεμά το 1977.
Αγωνίζεται με την ίδια μάσκα προσώπου που χρησιμοποιούσε και στην ξιφασκία. Ξόδεψε περίπου 350 ευρώ για τα προστατευτικά και το εγκεκριμένο από την ομοσπονδία, πράσινου χρώματος φωτόσπαθό του «επειδή είναι τα χρώματα των τζεντάι και δάσκαλός μου είναι ο Γιόντα».
«Έπρεπε να είμαι από την πλευρά των καλών, δεδομένου πως δουλειά μου είναι η επιβολή του νόμου» είπε ο ίδιος.
Δημιουργώντας το άθλημα εκ βάθρων, οι Γάλλοι οργανωτές έχουν φτιάξει κανόνες με σκοπό να κάνουν την ξιφασκία φωτόσπαθων ανταγωνιστικό και θεαματικό.
Οι αγωνιζόμενοι μάχονται μέσα σε έναν κύκλο που σημαδεύεται από ταινία στο πάτωμα. Τα χτυπήματα στο κεφάλι ή το σώμα αξίζουν 5 πόντους, στα χέρια ή τα πόδια 3 πόντους, στα χέρια 1 πόντο. Ο πρώτος που θα φτάσει τους 15 πόντους κερδίζει, ή, αν δεν φτάσουν εκεί, αυτός που έχει το υψηλότερο σκορ μετά από 3 λεπτά. Αν και οι δύο αγωνιζόμενοι φτάσουν τους 10 πόντους, τότε περνούν σε «ξαφνικό θάνατο», όπου ο πρώτος που θα περάσει χτύπημα στο κεφάλι ή το σώμα κερδίζει.
Τα χτυπήματα μετράνε μόνο εάν οι αγωνιζόμενοι στρέψουν πρώτα τη μύτη του σπαθιού πίσω στους. Ο κανόνας αυτός αποτρέπει τα ταχύτατα πλήγματα με τη μύτη προς τα εμπρός που χαρακτηρίζουν την ξιφασκία. Αντ’αυτού, ο κανόνας αυτός ενθαρρύνει μεγάλα, θεαματικά χτυπήματα, τα οποία οι θεατές μπορούν να παρακολουθούν και να απολαμβάνουν ευκολότερα, και τα οποία θυμίζουν περισσότερο τις μονομαχίες του Star Wars. Από αυτές, η μάχη μεταξύ του Όμπι Ουάν και του Νταρθ Μολ στην «Αόρατη Απειλή», που τελειώνει άσχημα για το Σιθ, παρά το διπλής λεπίδας φωτόσπαθό του, εκτιμάται ιδιαιτέρως από τους λάτρεις, για την τεχνική της ξιφομαχίας της.
Ακόμα σε εμβρυακό επίπεδο, με τους επί πληρωμή ασκούμενους να είναι εκατοντάδες, όχι χιλιάδες, η ξιφομαχία φωτόσπαθων δεν έχει ελπίδα να εμφανιστεί στους Ολυμπιακούς του Παρισιού το 2024. Ωστόσο, και μόνο ο ήχος τους και η εικόνα τους στον αέρα, προκαλεί τον θεατή να δοκιμάσει.