Η Ευρώπη υψώνει ανάστημα - Ο Ερντογάν θέλει «διαπραγμάτευση με την Ελλάδα»

Θα αποδειχθεί «Game Changer» η κόντρα με αφορμή την απόπειρα της Τουρκίας να βγάλει το Ορουτς Ρέις στην ελληνική ΑΟΖ;
Open Image Modal
Έπειτα από πολλές επιθετικές δηλώσεις και αφού κινητοποιήθηκε ο ελληνικός στόλος για να βρεθεί μπροστά από τον τουρκικό στην ελληνική υφαλοκρηπίδα, εκεί όπου αυτή συναντά την κυπριακή ΑΟΖ, το «έργο» έληξε άδοξα για τον Ερντογάν. Τελικά, το τουρκικό ερευνητικό σκάφος παρέμεινε αγκυροβολημένο στα ανοιχτά της Αττάλειας, από όπου η φωτογραφία με τον λουόμενο. Στο φόντο... Αττάλεια, 27 Ιουλίου 2020. (AP Photo/Burhan Ozbilici)
ASSOCIATED PRESS

Και για όποιον δεν κατάλαβε: Η αξιοσημείωτη «σύμπτωση» με το ίδιο πρώτο θέμα, σε δύο από τις σημαντικότερες τουρκικές ιστοσελίδες, την ίδια ώρα χθες το απόγευμα, είναι αποκαλυπτική. Άλλος θα το αποκαλούσε και «κολοτούμπα».

Σε κάθε περίπτωση, πρόκειται για εντυπωσιακή διπλωματική πιρουέτα.

Ο Ταγίπ Ερντογάν φρόντισε να περάσει μέσα σε ελάχιστες ώρες το μήνυμα, ότι «παγώνουν» οι έρευνες της Τουρκίας στη Μεσόγειο, εκεί όπου η ελληνική υφαλοκρηπίδα συναντά την κυπριακή ΑΟΖ, σε μία «χειρονομία καλής θέλησης». Κατά τον μυστικο-σύμβουλο του Τούρκου Προέδρου (αυτό είναι ο Ιμπραήμ Καλίν και όχι «εκπρόσωπος», όπως τον αποκαλούν όσοι δεν γνωρίζουν...) η χειρονομία αυτή έγινε με στόχο να ανοίξει ο δρόμος για διάλογο.

Από όποια γωνία και αν το δεις, ωστόσο, παραμένει το γεγονός ότι μέσα σε λίγες ώρες το τουρκικό πολεμικό ναυτικό έλαβε εντολή και επέστρεψε αθόρυβα στο ναύσταθμο, ενώ η τουρκική προεδρία έδωσε σήμα - και τα τουρκικά ΜΜΕ το έλαβαν... - αλλάζοντας γραμμή πλεύσης. Το νέο σύνθημα είναι «διάλογος», όμως επί της ουσίας ουδείς θα πιστέψει έτσι εύκολα, ότι η Άγκυρα το εννοεί.

Αυτό που εννοεί, είναι «διάλογος χωρίς όρους και προϋποθέσεις», δηλαδή διάλογος όπου θα βάλει στο τραπέζι τις διεκδικήσεις της. Το απολύτως αναμενόμενο ήταν να απαντήσει από την Αθήνα ο Νίκος Δένδιας, όπως ακριβώς απάντησε: Διάλογος μόνο στη βάση του Διεθνούς Δικαίου. 

Επιστρέψαμε στα γνωστά.

Θα ρωτήσει κάποιος: Και τί διαφορετικό έφερε η μινι-κρίση του Ορουτς Ρέις;

Απαντώ: Έφερε κάτι πολύ ασυνήθιστο και εντελώς διαφορετικό σε σύγκριση με πολλές μινι-κρίσεις στο παρελθόν. Ξαφνικά, η Ελλάδα είδε τους συνήθως βουβούς Ευρωπαίους συμμάχους της να υψώνουν ανάστημα και να αποκτούν φωνή απέναντι στον Ερντογάν. Μέχρι πρόσφατα, ήταν μόνο η Γαλλία που το έπραττε συνειδητά και συστηματικά. Αυτή τη φορά, η Μέρκελ έπραξε αυτό που ελάχιστοι ανέμεναν, παίρνοντας πάνω της το διπλωματικό παιχνίδι. Σήκωσε το τηλέφωνο και μάλιστα στη δύσκολη ώρα για να προειδοποιήσει τον Ερντογάν, ότι η Ελλάδα θα αντιδράσει σε μία κίνηση παράνομης έρευνας στην υφαλοκρηπίδα της.

Κι έπειτα μίλησε η Ισπανία! Μία χώρα που ούτε έχει ζωτικά συμφέροντα στην Ανατολική Μεσόγειο - τουλάχιστον όχι φαινομενικά - ούτε συνηθίζει να εμφανίζεται στο προσκήνιο με τόσο δυναμικό τρόπο στη δική μας γειτονιά.

Τίποτα δεν λύθηκε. Κανένας δεν μας εγγυάται ότι αύριο δεν θα επιχειρήσει εκ νέου κάτι παρόμοιο ο Ερντογάν. Η Ελλάδα δεν ανακήρυξε επί του παρόντος ΑΟΖ και το Διεθνές Δίκαιο δεν ερμηνεύεται απαραίτητα μόνο με τον τρόπο που εμείς θα επιθυμούσαμε (τουλάχιστον όχι σε ποσοστό 100%).

Όμως η παρτίδα άλλαξε. Και αποκτά νέο, τεράστιο ενδιαφέρον.