Το ναυάγιο στην Πύλο αποτελεί αναμφίβολα μια τεράστια ανθρωπιστική τραγωδία. Η Ελληνική Πολιτεία, οι κοινωνικές οργανώσεις και οι πολίτες, οφείλουμε με κάθε τρόπο να συνδράμουμε ώστε να διασωθούν όσο το δυνατόν περισσότεροι άνθρωποι και να παρασχεθούν ασφαλείς συνθήκες διαμονής, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και είδη πρώτης ανάγκης στους διασωθέντες.
Από εκεί και πέρα τα όσα συνέβησαν με την λεκτική επίθεση εκπροσώπων της νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ στην Πρόεδρο της Δημοκρατίας οι προτροπές του Ιάσωνα Αποστολόπουλου για σύλληψη των λιμενικών, η προσπάθεια του Νίκου Φίλη να συνδέσει το τραγικό γεγονός με τον φράχτη στον Έβρο, ή η απόδοση ευθυνών στην Ελληνική πολιτεία από τους Παπαδημούλη και Αρβανίτη στο Ευρωκοινοβούλιο, αποτελούν θλιβερές ενδείξεις για μια ακόμη προσπάθεια εργαλειοποίησης και τυμβωρυχίας νεκρών για κομματικά οφέλη.
Δυστυχώς επιβεβαιώνεται –όπως και στην περίπτωση της μουσουλμανικής μειονότητας στη Θράκη- το ιδεολογικό DNA της Αριστεράς που λόγω εθνομηδενισμού στερείται παντελώς κάθε αντίληψης περί εθνικής ασφάλειας, μετατρεπόμενη έτσι «σε δούρειο ίππο» των σχεδιασμών της Άγκυρας. Στη περίπτωση δε του μεταναστευτικού η άποψη περί ανοιχτών συνόρων είναι αυτή που ενισχύει τα δουλεμπορικά δίκτυα στο να συνεχίζουν απρόσκοπτα το άθλιο εμπόριο ψυχών, αποκομίζοντας τεράστια κέρδη τα οποία προσπορίζονται υψηλά ιστάμενοι κρατικοί αξιωματούχοι εντός και εκτός Ε.Ε, ΜΚΟ αλλά και επιχειρηματίες των χωρών υποδοχής που εκμεταλλεύονται την φθηνή και απροστάτευτη εργατική δύναμη. Η εξάρθρωση αυτών των κυκλωμάτων απαιτεί πολιτική βούληση, συντονισμό και διακρατική συνεργασία.
Αντί η αντιπολίτευση να συνδράμει εποικοδομητικά και με γνώμονα το εθνικό συμφέρον στο πλαίσιο της επικείμενης αναθεώρησης του συμφώνου μετανάστευσης και ασύλου, θέτοντας επιτακτικότερα την υποχρεωτική αλληλεγγύη των Κρατών μελών της Ε.Ε στις χώρες εισόδου των μεταναστευτικών ρευμάτων, επιδίδεται σ έναν άνευ προηγουμένου διασυρμό της χώρας για ακόμα μια φορά.
Είναι δε αυτονόητο, τόσο λόγω γεωγραφικής θέσης, στην είσοδο των μεταναστευτικών ροών, αλλά και της αναβαθμισμένης Τουρκικής απειλής, ότι είμαστε υποχρεωμένοι να ενισχύουμε την φύλαξη των συνόρων μας –χερσαίων και θαλασσίων-, -όπως ακριβώς ανέφερε η ΠτΔ, αναφερόμενη στο φράχτη του Έβρου-. Παράλληλα να αποδίδουμε με δίκαιο και νόμιμο τρόπο άσυλο σε όσους το δικαιούνται στο πλαίσιο της ενιοποίησης και απλοποίησης της διαδικασίας σε επίπεδο Ευρωπαϊκών Ένωσης αλλά και να παρέχουμε ανθρωπιστική βοήθεια σε όσους την έχουν πραγματικά ανάγκη.
Η αύξηση των μεταναστευτικών ροών από την Τυνησία, την Λιβύη και την Τουρκία κατά 150% από τις αρχές του χρόνου με 1000 νεκρούς σε μόλις 6 μήνες, προοιωνίζει μια ακόμα έξαρση του φαινομένου το επόμενο διάστημα.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση, ο ΟΗΕ, οι διεθνείς οικονομικοί οργανισμοί, η Εκκλησία και οι Οργανώσεις των Πολιτών καλούνται σε συντονισμένες πολιτικές για την αντιμετώπιση της φτώχειας, της οικολογικής κρίσης και των περιφερειακών πολέμων, συνήθως με θρησκευτικό υπόβαθρο, στο πεδίο εκείνων των περιοχών των γειτονικών μας Ηπείρων που παρουσιάζουν πληθυσμιακή έκρηξη, ώστε να μην αναγκάζονται οι άνθρωποι να εγκαταλείπουν μαζικά τον τόπο τους.