Με το να αφιερώνουμε περισσότερο χρόνο στην αερόβια άσκηση, ιδίως όσοι έχουμε πατήσει τα «-άντα», περιορίζουμε τον κίνδυνο άνοιας, και Αλτσχάιμερ, σύμφωνα με νέα μελέτη.
«Η μελέτη μας υπογραμμίζει τον κρίσιμο ρόλο της καλής φυσικής κατάστασης στη συρρίκνωση του κινδύνου άνοιας. Ακόμη και για εκείνους που έχουμε γενετική προδιάθεση για τη νόσο του Αλτσχάιμερ», εξηγεί η Γουέι Ξου, καθηγήτρια στο Ερευνητικό Κέντρο Γήρανσης στο Ινστιτούτο Karolinska, στη Στοκχόλμη.
«Όταν μιλάμε για καλή φυσική κατάσταση, εννοούμε να μπορούμε να τρέχουμε ή να περπατάμε γρήγορα για περισσότερα από 30 λεπτά, χωρίς να υποφέρουμε και να λαχανιάζουμε. Φυσικά, μπορούμε επίσης να κολυμπάμε ή να κάνουμε ποδήλατο. Η σταδιακή βελτίωση της φυσικής μας κατάστασης προσφέρει έναν πρακτικό και αποτελεσματικό τρόπο υποστήριξης της υγείας του εγκεφάλου», προσθέτει η Ξου, ανώτερη συγγραφέας της μελέτης.
Με άλλα λόγια, όταν αφιερώνουμε χρόνο στην αεροβική μας, ενισχύουμε το καρδιοαναπνευστικό μας σύστημα. Και τι νόημα έχει αυτό; Τεράστιο! Αφού τα άτομα με το καλύτερο καρδιοαναπνευστικό σύστημα διαθέτουν οξυμένη γνωστική λειτουργία, ενώ διατρέχουν μόνο 0,6% μακροπρόθεσμο κίνδυνο άνοιας.
Η καρδιοαναπνευστική αντοχή, η οποία αναπτύσσεται με την τακτική αερόβια άσκηση, ενισχύει την πρόσληψη οξυγόνου στους πνεύμονες και την καρδιά. Και αυτό είναι ακόμα πιο κρίσμο για όσους έχουμε γενετική προδιάθεση για τη νόσο του Αλτσχάιμερ. Διότι σύμφωνα με τους ερευνητές, όσοι έχουμε οικογενειακό ιστορικό Αλτσχάιμερ, αλλά διαθέτουμε ενισχυμένη καρδιοαναπνευστική αντοχή, διατρέχουμε 35% μικρότερο κίνδυνο να αναπτύξουμε τη νόσο.
«Κι αυτό βάζει ένα μεγάλο ”Χ” στον μύθο που θέλει τα γονίδια να καθορίζουν την εξέλιξη της υγείας μας», δηλώνει νευρολόγος Δρ Ρίτσαρν Ίσακσον, διευθυντής έρευνας στο Ινστιτούτο Νευροεκφυλιστικών Νοσημάτων της Φλόριντα.
Και σύμφωνα με τους επιστήμονες, η υγιεινή διατροφή, η διαχείριση των επιπέδων της χοληστερόλης, της αρτηριακής πίεσης και του σακχάρου στο αίμα και ο επαρκής ύπνος, σε συνδυασμό φυσικά με την αεροβική άσκηση, κάνουν ακόμα καλύτερη δουλειά στην καταπολέμηση του κινδύνου εκφυλισμού των γνωστικών μας δεξιοτήτων.
Η σημασία της καρδιοαναπνευστικής ικανότητας
Το χαμηλό επίπεδο καρδιοαναπνευστικής ικανότητας είναι ισχυρός προγνωστικός παράγοντας καρδιαγγειακών παθήσεων, με κυριότερες τις καρδιακές προσβολές και τον πρόωρο θάνατο από διάφορες αιτίες, συμπεριλαμβανομένου του καρκίνου.
Ωστόσο, χωρίς να φταίμε απαραίτητα εμείς, η καρδιοαναπνευστική μας ικανότητα μειώνεται καθώς γερνάμε. Κι αυτό τι σημαίνει; Ότι θα επιτρέψουμε στο πέρασμα του χρόνου να οδηγήσει το μυαλό και το σώμα μας στην κατάρρευση; Φυσικά και όχι! Είναι στο χέρι μας - ή και στα πόδια μας - να κρατήσουμε τον εγκέφαλο και το κορμί μας σε φόρμα.
Ο καλύτερος τρόπος να ενισχύσουμε την καρδιοαναπνευστική μας φυσική κατάσταση και να προστατέψουμε την καρδιά και τον εγκέφαλό μας
Επιλέγουμε μια μορφή αερόβιας άσκησης και την κάνουμε σε μια ένταση που να μας κόβει την ανάσα και καθιστά αδύνατο - λόγου χάρη - το να μιλήσουμε στον διπλανό μας.
Το ποδήλατο, είτε έξω στον δρόμο, είτε στο γυμναστήριο, ομοίως και το περπάτημα με γρήγορο ρυθμό - αν είναι δυνατόν και σε ανηφόρα - για τουλάχιστον μισή ώρα, πέντε φορές την εβδομάδα είναι μια πολύ καλή αρχή.
Κι αν πλήττουμε;
Μερικές εναλλακτικές είναι ο χορός, η κωπηλασία, οι σκάλες ή το κολύμπι. Ακόμη, ομαδικά αθλήματα όπως το μπάσκετ και το ποδόσφαιρο επίσης αυξάνουν τον καρδιακό μας ρυθμό και ενισχύουν τη ροή του οξυγόνου.
(Με πληροφορίες από CNN).