Τα τελευταία δύο χρόνια δεν ήταν καλά για την ψυχική υγεία πολλών παιδιών, αλλά τα νέα δεδομένα μας δίνουν εικόνα καταστροφής όσον αφορά στον (γενικό) απολογισμό.
Την Δευτέρα η Mental Health America δημοσίευσε μια έρευνα σύμφωνα με την οποία το 2021 5,4 εκατομμύρια άνθρωποι έκαναν διαδικτυακό έλεγχο για να ανακαλύψουν αν έχουν κάποια ψυχική διαταραχή (mental health screening). Σύμφωνα με την έκθεση, το 45% των ατόμων που έκαναν έλεγχο ήταν ηλικίας 11 έως 17 ετών, σημειώνοντας αύξηση 16% από το 2019.
Τα ποσοστά αυτοκτονικού ιδεασμού ήταν επίσης τα υψηλότερα μεταξύ των νέων, ιδιαίτερα των νέων LGBTQ+. Συνολικά, το 51% του ελέγχου για κατάθλιψη στην ηλικιακή ομάδα 11 έως 17 ανέφεραν συχνούς ιδεασμούς αυτοκτονίας σε περισσότερες από τις μισές ή σχεδόν κάθε μέρα των δύο προηγούμενων εβδομάδων. Αυτός ο αριθμός αυξήθηκε στο 52% για τους έγχρωμους νέους και στο 63% για τους νέους που προσδιορίζονται ως LGBTQ+.
Μάθετε περισσότερα για ζητήματα ψυχικής υγείας σε σχέση με την χώρα μας στην σχετική σελίδα του ιστότοπου του υπουργείου Υγείας
Τι δείχνουν τα νούμερα;
«Θέλουμε να επιστήσουμε την προσοχή σε αυτούς τους αριθμούς γιατί φθάνουν σε σημείο κρίσης», είπε στη HuffPost η Μάντι Ράινερτ, ανώτερη διευθύντρια υγείας πληθυσμού στο Mental Health America.
«Ο τεράστιος αριθμός των ατόμων κάτω των 18 ετών που παλεύουν με την ψυχική τους υγεία και αναζητούν πόρους και υποστήριξη στο διαδίκτυο είναι υψηλότερος από ποτέ».
Σημείωσε επίσης ότι 9 στους 10 νέους ηλικίας 11 έως 17 ετών που εξέτασαν τον εαυτό τους για κατάθλιψη στον ιστότοπο σημείωσαν βαθμολογία με συμπτώματα μέτριας έως σοβαρής κατάθλιψης – υψηλότερο ποσοστό από οποιαδήποτε άλλη ηλικιακή ομάδα.
Τα δεδομένα της Mental Health America συλλέχθηκαν από το διαδικτυακό της πρόγραμμα προσυμπτωματικού ελέγχου, το οποίο ξεκίνησε το 2014 και αποτελείται από 10 δωρεάν, ανώνυμα, εμπιστευτικά και κλινικά επικυρωμένα εργαλεία στον ιστότοπο του οργανισμού. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι ο πληθυσμός που λαμβάνει αυτούς τους προσυμπτωματικούς ελέγχους είναι άτομα που αναζητούν βοήθεια και πόρους ψυχικής υγείας, επομένως είναι πιο πιθανό να παρουσιάζουν αυτά τα συμπτώματα από το μέσο άτομο.
Ωστόσο, η Ράινερτ πιστεύει ότι τα δεδομένα - ιδιαίτερα η αύξηση των νέων χρηστών που αναζητούν αυτούς τους πόρους - υπογραμμίζουν την έκταση της κρίσης ψυχικής υγείας που επηρεάζει την αμερικανική νεολαία σήμερα.
«Φυσικά, γνωρίζουμε ότι η Covid-19 έχει επηρεάσει πραγματικά την ψυχική υγεία, κάτι που, όχι μόνο μας κάνει να ανησυχούμε για την υγεία μας και την υγεία των αγαπημένων μας, αλλά αλλάζει και δραστικά το κοινωνικό μας περιβάλλον», αναφέρει. «Περίπου το 70% των παιδιών μας ηλικίας 11 έως 17 ετών αναφέρουν ότι η μοναξιά ή η κοινωνική απομόνωση συνέβαλαν στα προβλήματα ψυχικής τους υγείας. Και έχουμε δει πολύ περισσότερους νέους να εκφράζουν ανησυχίες για την οικονομική ανασφάλεια, δείχνοντας τον αντίκτυπο της Covid -19 και την απώλεια εργασίας».
Εκτός από την κοινωνική απομόνωση, τις ανησυχίες για την υγεία και την οικονομική ανασφάλεια, η Ράινερτ σημειώνει ότι οι νέοι έχουν επίσης αναφέρει ότι βιώνουν θλίψη μετά την απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου ή την απώλεια σημαντικών ευκαιριών ζωής, όπως το να πηγαίνουν σχολείο ή ορισμένα μεγάλα γεγονότα. Περισσότερα από 200.000 παιδιά κάτω των 18 ετών στις ΗΠΑ έχασαν έναν γονέα ή κηδεμόνα από την Covid -19, με τα έγχρωμα παιδιά να χάνουν τους ενήλικες που τα φρόντιζαν σε υψηλότερα ποσοστά.
Για ορισμένους νέους LGBTQ+, υπάρχουν ζητήματα που προκύπτουν από το να παραμένουν σε ένα σπίτι που δεν αποδέχεται απαραίτητα την ταυτότητά τους. Η αίσθηση απομάκρυνσης από σχολεία, κοινότητες ή άλλα μέρη όπου ένιωθαν πιο αποδεκτοί ή ίσως είχαν πρόσβαση σε έμπιστους ενήλικες θα μπορούσε επίσης να είναι ένας παράγοντας. Και για τους έγχρωμους νέους, υπάρχουν αυξανόμενες αναφορές για ρατσισμό, καθώς και φόβο εν μέσω ολοένα και πιο ορατών περιπτώσεων φυλετικής βίας στις Η.Π.Α.
«Η κατάσταση είναι επείγουσα», είπε ο Ράινερτ. Ίσως οι άνθρωποι να υποθέσουν, ”Λοιπόν, είναι λόγω της Covid, και μόλις αρχίσει να εξαφανίζεται, τα πράγματα θα βελτιωθούν και τα ποσοστά θα πέσουν.” Αλλά βλέπουμε έναν τεράστιο αντίκτυπο στην ψυχική υγεία που θα συνεχιστεί αν δεν δράσουμε τώρα. Αυτό το πρόβλημα δεν εξαφανίζεται. Φτάναμε σε επίπεδα κρίσης πριν από την πανδημία και η πανδημία έβαλε έναν τεράστιο μεγεθυντικό φακό σε ένα πρόβλημα που υπήρχε ήδη».
Τι μπορεί να γίνει για να βελτιωθεί η ψυχική υγεία των παιδιών;
«Θα έπρεπε να εξετάζουμε όλους τους νέους για παθήσεις ψυχικής υγείας με τον ίδιο τρόπο που ελέγχουμε την ακοή και την όρασή τους», δηλώνει η Σρέντερ Στρίμπλιγκ, πρόεδρος και διευθύνουσα σύμβουλος της Mental Health America. «Θα πρέπει επίσης να προωθούμε τη θετική κοινωνική δέσμευση και να ενθαρρύνουμε υγιείς στρατηγικές αντιμετώπισης του στρες και των αρνητικών συναισθημάτων – ειδικά καθώς προκύπτουν από μια μακρά περίοδο κοινωνικής απομόνωσης και αναστάτωσης στην καθημερινή τους ζωή».
Τόνισε τη σημασία της πρόληψης, της έγκαιρης αναγνώρισης και της παρέμβασης στη φροντίδα ψυχικής υγείας. Για τους νέους, αυτό σημαίνει να έχουν πρόσβαση σε δίκαιη, οικονομικά προσιτή, συμπονετική και μη επικριτική υποστήριξη και πόρους στις κοινότητές τους και στα σχολεία τους – είτε μέσω συμβούλων, ψυχολόγων ή ακόμα και έμπιστων ενηλίκων.
«Οι γονείς έχουν έναν απλό αλλά ζωτικό ρόλο και αυτός είναι να ακούν και να είναι υποστηρικτικοί», προσθέτει η Στρίπλινγκ. «Αν το παιδί μας αισθάνεται ότι μπορεί να παλεύει με μια πάθηση ψυχικής υγείας, ας το πιστέψουμε, ας επιβεβαιώσουμε το πώς αισθάνεται κι ας προσφέρουμε βοήθεια για να το υποστηρίξουμε. Ακούμε απογοητευτικές ιστορίες νέων ανθρώπων που υποφέρουν αλλά δεν αισθάνονται ότι τους πιστεύει ή τους υποστηρίζει ένας γονέας ή κηδεμόνας – και αντιστρόφως, γνωρίζουμε ότι ένας υποστηρικτικός κηδεμόνας μπορεί να κάνει τη διαφορά βοηθώντας τους νέους να περάσουν την κρίση και να αναρρώσουν και να ευημερήσουν».
Ζωτικής σημασίας επίσης είναι η διασφάλιση ότι όλες οι κρίσεις και οι προληπτικές υπηρεσίες ψυχικής υγείας για τους νέους καλύπτονται ουσιαστικά από τη δημόσια και ιδιωτική ασφάλιση υγείας, καθώς καθώς αυτό δεν συμβαίνει επί του παρόντος.
«Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι επίσης ένα κομμάτι του παζλ», προσθέτει η Στρίπλινγκ. «Πρέπει να ρίξουμε μια προσεκτική ματιά στις πλατφόρμες μέσων κοινωνικής δικτύωσης και να βρούμε τρόπους για να ελαχιστοποιήσουμε το περιεχόμενο που βλάπτει την ψυχική υγεία των νέων».
Ενώ τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μπορούν να είναι ευεργετικά για την παροχή διαδικτυακής κοινότητας σε όσους νιώθουν απομονωμένοι όπου ζουν, ο αρνητικός αντίκτυπός τους στους νέους έχει επίσης τεκμηριωθεί καλά. Η δημιουργία μιας πιο ψυχικά υγιούς εμπειρίας για νέους χρήστες είναι ζωτικής σημασίας.
Οι νέοι θα πρέπει να είναι προσεκτικοί ως προς τον αντίκτυπο που μπορούν να έχουν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης στην ψυχική τους υγεία. Εάν αισθάνονται ότι αντιμετωπίζουν συμπτώματα μιας πάθησης ψυχικής υγείας, μπορούν να κάνουν έναν διαδικτυακό έλεγχο για να ξεκινήσουν.
«Το επόμενο βήμα είναι να μοιραστούμε τα αποτελέσματα αυτού του ελέγχου με έναν γονέα, δάσκαλο, γιατρό, σχολικό σύμβουλο ή άλλον έμπιστο ενήλικα για να ξεκινήσουμε μια συζήτηση σχετικά με τη λήψη υποστήριξης», λέει η Στρίπλινγκ.
Εάν ένας νεαρός δεν αισθάνεται έτοιμος να κάνει αυτή τη συζήτηση, μπορεί να απευθυνθεί στον ιστότοπο της Mental Health America και σε άλλους αξιόπιστους ιστότοπους ... για να μάθει περισσότερες πληροφορίες και να βρει υποστήριξη με άλλους τρόπους.
«Οι νέοι μπορούν επίσης να γίνουν συνήγοροι στα σχολεία και τις κοινότητές τους», καταλήγει η Στρίπλινγκ. «Συνεργαζόμαστε με αρκετούς νέους που πρωτοστατούν στο να λάβουν πιο προσιτή υποστήριξη και υπηρεσία ψυχικής υγείας στις περιοχές τους. Δεν υπάρχουν φωνές πιο ισχυρές από τους ίδιους τους νέους και ενθαρρύνουμε τους νέους να εμπλακούν με την υπεράσπιση της ψυχικής (τους) υγείας».