Είναι γνωστό πως η οικονομία της Βενεζουέλας δεν διανύει και τις καλύτερες των ημερών της. Αυτό που δεν γνωρίζαμε όμως, είναι πως αυτό έχει επιπτώσεις και σε μία διαφορετική μερίδα πολιτών της. Τα γνωστά σε όλους μας «κλεφτρόνια».
Σε μία χώρα που βρίθει από πετρέλαιο, δεν υπάρχει καθόλου ρευστότητα χρήματος. Είναι με άλλα λόγια είδος προς εξαφάνιση. Ο αυξανόμενος υπερπληθωρισμός δεν δίνει τη δυνατότητα στην κυβέρνηση να τυπώσει χαρτονομίσματα στους ρυθμούς που θα ήθελε. Οσοι λοιπόν έχουν κάποια - την όποια οικονομική δύναμη, την εκφράζουν μέσω των χρεωστικών καρτών.
Με άλλα λόγια, έχει δημιουργηθεί μία ολόκληρη τάξη ανθρώπων που δεν έχει κανένα νόημα να τους στοχοποιήσουν οι επίδοξοι ληστές.
«Και να σου κλέψουν το πορτοφόλι, δεν υπάρχει τίποτα μέσα», δηλώνει ο Γιορντίν Ρουίζ, 58 ετών, τσαγκάρης στο επάγγελμα.
Οι κλέφτες που συνήθως περιφέρονταν στους δρόμους της πρωτεύουσας Καράκας με μοτοσικλέτες και με την απειλή όπλου, επέβαλαν στους οδηγούς των αυτοκινήτων να τους παραδώσουν τα πορτοφόλια τους, τώρα αναγκάζονται να κυκλοφορούν πεζοί, καθότι δεν υπάρχουν ανταλλακτικά για τα δίτροχα. Το ίδιο συμβαίνει και στα δημόσια μέσα μεταφοράς. Στο παρελθόν, ήταν πολύ συνηθισμένο να σου πάρουν το κινητό μέσα από την τσάντα. Τώρα σχεδόν έχει εκλείψει και αυτή η ενέργεια αφού τα λεωφορεία εν προκειμένω υπολειτουργούν.
Το ίδιο και στις τράπεζες. Με την αδυναμία των πολιτών για αποταμίευση, το ποσοστό κλοπών στις τράπεζες έχει μειωθεί αισθητά. Το ίδιο και στα τετράτροχα. Η έλλειψη ανταλλακτικών αυτοκινήτων, έχει αναγκάσει τους ιδιοκτήτες να τα έχουν παρκαρισμένα σε γκαράζ, δημιουργώντας θέσεις ανεργίας για τα κλεφτρόνια της γειτονιάς.
Η οικονομική κρίση έχει φτάσει σε τέτοια επίπεδα πλέον, που σύμφωνα με επίσημες πηγές οι εγκληματίες αρχίζουν και μεταναστεύουν. Ο αριθμός που αναφέρουν τα στοιχεία αγγίζει τα 3 εκατομμύρια.
«Στην Βενεζουέλα δεν είναι επικερδές να είσαι κλέφτης αυτή την εποχή» σύμφωνα με τον κοινωνιολόγο Ρομπέρτο Μπρισένιο - Λεόν, που οργανώνει και διενεργεί την συγκεκριμένη έρευνα.
Η Βενεζουέλα δεν είναι μία χώρα που καταρρέει. Απλά, είναι μία χώρα που σβήνει από τον χάρτη..
Τα μαγαζιά έχουν μόνιμα κατεβασμένα τα μεταλλικά ρολά, αυτοκίνητα κυκλοφορούν ελάχιστα, και αυτοί που βγαίνουν το βράδυ για να διασκεδάσουν είναι μετρημένοι στα δάχτυλα. Ολα αυτά σε μία οικονομία που έχει συρρικνωθεί στο μισό τα τελευταία πέντε χρόνια.
Αυτό βέβαια δεν σημαίνει πως η χώρα ως δια μαγείας έγινε φιλική και ασφαλής για τους πολίτες της. Τα ποσοστά εγκληματικότητας παραμένουν σε πολύ υψηλά επίπεδα. Οι αριθμοί προκαλούν πολιτισμικό σοκ, αν αναλογιστεί κανείς πως μιλάμε γιά 81.4 στους 100,000, όταν το αντίστοιχο στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι 5 στις 100,000.
Πηγή: The Washington Post