H Lena Dunham, η ηθοποιός και δημιουργός της σειρά για το HBO Girls, μόλις αφαίρεσε τον τράχηλο και τη μήτρα της προκειμένου να σώσει τον εαυτό της από την πάθηση της ενδομητρίωσης που πλέον την είχε εξαντλήσει, τόσο σωματικά όσο και ψυχολογικά. H Lena Dunham είναι μόλις 31 ετών και αυτή είναι η ιστορία της. Με δικά της λόγια.
Ένα άρθρο της στη Vogue ανήμερα της ημέρας των Ερωτευμένων ήταν ίσως ένα βήμα για να δώσει ένα τέλος στη μάχη της με την ενδομητρίωση από την οποία πάσχουν πολλές γυναίκες τριγύρω μας. Τίτλος: Η Lena Dunham για την απόφασή της να προβεί σε υστερεκτομή στα 31 της.
Ελπίδα της να ανακουφιστεί από τους μακροχρόνιους αφόρητους πόνους καθώς και από «τα χρόνια των πολύπλοκων και πολυάριθμων επεμβάσεων, οι οποίες - στο μέτρημα - είχαν φτάσει διψήφιο αριθμό».
Η απόφασή μου είναι σκληρή, έγραψε η Dunham.
«Δεν είχα ποτέ μου αμφιβολία για το εάν θέλω ή όχι να κάνω παιδιά... Ως παιδί θα γέμιζα την μπλούζα μου με μία γεναιόδωρη ποσότητα άπλυτων ρούχων και θα γυρόφερνα στο σαλόνι ακτινοβολώντας από ευτυχία», γράφει.
«Ήξερα όμως, ήξερα, πως κάτι δεν πήγαινε καλά με τη δική μου τη μήτρα».
Τον Απρίλιο η Dunham, η οποία πάντα μιλούσε ανοιχτά για την ενδομητρίωση από την οποία παιδευόταν πολλά χρόνια, είχε ανακοινώσει πως είχε πλέον ξεμπερδέψει από την πάθηση μετά από (μία ακόμη) εγχείρηση. Λίγες εβδομάδες αργότερα, η ίδια ήταν και πάλι στο νοσοκομείο με επιπλοκές.
Τον Αύγουστο οι πόνοι ήταν, πλέον, αφόρητοι.
Τον Νοέμβριο η Lena εισήχθη στο νοσοκομείο και δήλωσε στους γιατρούς πως θα φύγει από εκεί είτε όταν της σταματήσουν τον πόνο για πάντα είτε όταν της «πάρουν» τη μήτρα.
Η ίδια είχα δοκιμάσει, όπως εξηγεί πάρα πολλές μεθόδους για να ανακουφιστεί και να καταφέρει να γλιτώνει από αυτούς. Ούτε όμως οι ιατρικές θεραπείες απέδωσαν αλλά ούτε και οι μη συμβατικοί τρόποι που ακολούθησε με την ελπίδα αυτοί να τη σώσουν.
«Με τόσο και τέτοιο πόνο, δεν θα καταφέρω να γίνω ποτέ η μητέρα κανενός. Ακόμη κι αν μπορούσα να μείνω έγκυος, δεν θα είχα τίποτε να προσφέρω».
Λίγους μήνες πριν την ολική υστερεκτομή κι ενώ το φορείο της κυλούσε προς το χειρουργείο η ίδια κράτησε τα δάκρυά της, «ήξερα ότι δεν ήταν ευπρόσδεκτα εκείνη τη στιγμή, σε εκείνο το μέρος». Ανέβασε δε, μία μικρή stand-up παράσταση για τους αγαπημένους της... «ποιος αισθάνεται σήμερα έτοιμος να δώσει τη μήτρα του, ακούω πως πωλούνται δύο στην τιμή της μίας στο χειρουργείο. Μπαμπά θα συμμετέχεις, θα έρθεις μαζί μου;».
Λίγα λεπτά αργότερα, η ίδια είναι ξαπλωμένη στο χειρουργείο. Από τα ηχεία ακούγεται ένα τραγούδι της Rihanna, το αγαπημένο της, και τριγύρω μπλε ποδιές και μάσκες.
Η ίδια γράφει:
«Θα μπορούσα να φύγω, να τρέξω αυτή τη στιγμή αλλά αντιθέτως επιλέγω να μείνω εδώ, επιλέγω αυτό εδώ. Πρέπει να το παραδεχθώ, επιλέγω στα αλήθεια αυτό. Παράτησα κάθε θεραπεία. Παράτησα τον ατελείωτο πόνο. Παράτησα κάθε αβεβαιότητα. Στο αίμα μου ήδη κυλά το φάρμακο, η όρασή μου θολώνει ευχάριστα. Δεν θα χρειάζεται να νιώθω τίποτε για λίγο.
Πολλές από τις φίλες μου προσπαθούν να μείνουν έγκυοι ή είναι ήδη. Ανησυχούσα πως δεν θα μπορούσα να το διαχειριστώ...αλλά τελικά υπεραγαπώ την κάθε μία ξεχωριστά. Ανυπομονώ να συναντήσω τα παιδιά τους. Υπέρηχοι και διάφορα post στο instagram δεν μου ραγίζουν την καρδιά όπως τότε που είχα ακόμη τη μήτρα που δεν ″λειτουργούσε σωστά″.
Τα παιδιά που θα μπορούσαν να είνα δικά μου είναι εκείνα που μου ραγίζουν την καρδιά, και πορεύομαι μαζί τους με την χαμένη πια αυτή πιθανότητα. Πρόκειται για ένα σκυθρωπό, κάπως ετοιμόρροπο, βάδισμα καθώς σιγά-σιγά ανακτώ την ισορροπία μου , επαναπροσδιορίζω τις συντεταγμένες μου.
Μπορεί πριν να ένιωθα πως δεν έχω επιλογή, αλλά γνωρίζω πως πλέον έχω πολλές. Σύντομα θα αρχίσω να εξερευνώ εάν οι ωοθήκες μου, οι οποίες θα παραμένουν κάπου μέσα στο αχανές σπήλαιο των οργάνων και του ιστού που σιγά-σιγά που γιατρεύεται (Ο εγκέφαλος αγνοεί πως το υπόλοιπο σύστημα έχει απομακρυνθεί, στη θεωρία ενεργοποιεί τα ωάριά σου κάθε μήνα προκειμένου να απελευθερωθούν και να επαναρροφηθούν στο ‘σπήλαιο‘). Η επιλογή της υιοθεσίας είναι συναρπαστική, αλήθεια είναι, και θα την επιδιώξω με όλη μου τη δύναμη. Αλλά ήθελα αυτή την εμπερία (σσ την εγκυμοσύνη). Ήθελα να ξέρω πώς 9 μήνες ‘απόλυτης ολοκλήρωσης’ είναι. Δεν προοριζόμουν, όμως, εγώ γι′ αυτή τη δουλειά. Δεν περάσα στη συνέντευξη. Και είναι ΟΚ. Αλήθεια, είναι. Μπορεί τώρα να μην το πιστέυω αλλά σύντομα θα συμβεί. Και το μόνο που θα έχει απομείνει θα είναι η ιστορία μου και οι ουλές μου οι οποίες ήδη ξεθωριάζουν πια και είναι δύσκολο να τις βρει κανείς».
Διαβάστε επίσης