Η Νέα Υόρκη βυθίζεται και μαζί με την πόλη και οι ουρανοξύστες της. Αυτό είναι το εύρημα μιας νέας μελέτης που εξετάζει τη γεωλογία κάτω από την πόλη σε σύγκριση με δορυφορικά δεδομένα που δείχνουν ότι υπάρχει σταδιακή καθίζηση.
Αυτή η σταδιακή καθίζηση ή η ξαφνική βύθιση της επιφάνειας της Γης συμβαίνει όταν τα μαλακά ιζήματα μετατοπίζονται ή τα φορτία που αντέχουν στο έδαφος την σπρώχνουν ακόμα πιο βαθιά. Υπάρχουν πολλές αιτίες, αλλά το βάρος των ίδιων των πόλεων σπάνια μελετάται.
Η Νέα Υόρκη βυθίζεται με ρυθμό 1-2 χιλιοστά το χρόνο, σύμφωνα με τη μελέτη, κάτω από το βάρος των ψηλών κτιρίων της. Μερικά χιλιοστά μπορεί να μην ακούγονται πολύ, αλλά ορισμένα μέρη της πόλης υποχωρούν πολύ πιο γρήγορα.
Η καθίζηση θα μπορούσε να προκαλέσει προβλήματα στην πόλη που φιλοξενεί περισσότερους από 8 εκατομμύρια ανθρώπους.
«Το θέμα της μελέτης δείχνει ότι κάθε νέος ουρανοξύστης που κατασκευάζεται σε παράκτιες περιοχές, ποτάμια ή παραλίμνια θα μπορούσε να συμβάλει σε μελλοντικούς κινδύνους πλημμύρας», γράφει ο γεωλόγος Τομ Πάρσονς του Γεωλογικού Ινστιτούτου Ηνωμένων Πολιτειών και οι συνεργάτες του στο Πανεπιστήμιο του Ρόουντ Άιλαντ.
Από το 2020, οι επιστήμονες υπολόγισαν ότι όλές οι κατασκευές που έφτιαξαν ποτέ οι άνθρωποι ήταν κοντά ή ξεπερνούσαν ήδη το ξηρό βάρος κάθε ζωντανού πράγματος στη Γη. Τα κτίρια και οι δρόμοι ζυγίζουν περισσότερο από όλα τα δέντρα και τους θάμνους μαζί. Τα πλαστικά έχουν διπλάσιο βάρος από τα ζώα.
Σε αυτή τη νέα μελέτη, ο Πάρσονς και οι συνεργάτες του υπολόγισαν τη σωρευτική μάζα των περισσότερων από ένα εκατομμυρίου κτιρίων στην πόλη της Νέας Υόρκης, η οποία ήταν 764.000.000.000 κιλά ή 1,68 τρισεκατομμύρια λίβρες. Στη συνέχεια χώρισαν την πόλη σε ένα πλέγμα τετραγώνων 100 επί 100 μέτρων και μετέτρεψαν τη κτιριακή μάζα σε πίεση προς τα κάτω, συνυπολογίζοντας την έλξη της βαρύτητας.
Οι εκτιμήσεις τους περιλαμβάνουν μόνο τη μάζα των κτιρίων και το περιεχόμενό τους, όχι τους δρόμους, τα πεζοδρόμια, τις γέφυρες, τους σιδηροδρόμους και άλλες πλακόστρωτες περιοχές της Νέας Υόρκης. Ακόμη και με αυτούς τους περιορισμούς, αυτοί οι νέοι υπολογισμοί βελτιώνουν τις προηγούμενες παρατηρήσεις της καθίζησης στην πόλη, λαμβάνοντας υπόψη την περίπλοκη επιφανειακή γεωλογία κάτω από τη Νέα Υόρκη που αποτελείται από κοιτάσματα λιμνών άμμου, λάσπης και αργίλου και εκροές βράχων.
Με τη μοντελοποίηση της συμπεριφοράς αυτών των υποστρωμάτων, οι ερευνητές έδειξαν ότι τα πλούσια σε άργιλο εδάφη και το τεχνητό γέμισμα είναι ιδιαίτερα επιρρεπή σε καθίζηση: η μεσαία τιμή είναι το μήκος ενός χάρακα (294 χιλιοστά) σε μια τοποθεσία δείγματος στο κάτω Μανχάταν. Τα πιο ελαστικά εδάφη αναπηδούν μετά την κατασκευή, ενώ το υπόστρωμα, που αγκυροβολεί πολλούς ουρανοξύστες, δεν κουνιέται τόσο πολύ.
Συγκρίνοντας αυτά τα μοντέλα με δορυφορικά δεδομένα που μετρούν το ύψος της επιφάνειας της γης, η ομάδα χαρτογράφησε τις εκτιμήσεις της για καθίζηση σε όλη την πόλη.
Η Νέα Υόρκη δεν είναι η μόνη πόλη που έχει πρόβλημα. Το ένα τέταρτο της πρωτεύουσας της Ινδονησίας, Τζακάρτα, θα μπορούσε να είναι κάτω από το νερό μέχρι το 2050, με τμήματα της πόλης να βυθίζονται κατά σχεδόν 11 εκατοστά το χρόνο λόγω της εξόρυξης υπόγειων υδάτων.
Η Νέα Υόρκη, συγκριτικά, κατατάσσεται τρίτη σε μελλοντικές πλημμύρες. Μεγάλο μέρος του κάτω Μανχάταν βρίσκεται μόλις ένα και δύο μέτρα πάνω από τα σημερινά επίπεδα της θάλασσας. Οι τυφώνες το 2012 (Σάντι) και το 2021 (Ίντα) έδειξαν επίσης πόσο γρήγορα η πόλη θα μπορούσε να πλημμυρίσει από νερό.
Μια μελέτη του 2022 σε 99 παράκτιες πόλεις σε όλο τον κόσμο διαπίστωσε ότι η καθίζηση μπορεί στην πραγματικότητα να δημιουργήσει μεγαλύτερο πρόβλημα σε σύγκριση με την άνοδο της στάθμης της θάλασσας.
Στις περισσότερες πόλεις που συμμετείχαν στην έρευνα, η γη υποχωρεί πιο γρήγορα από ό,τι ανεβαίνει η στάθμη της θάλασσας, πράγμα που σημαίνει ότι οι κάτοικοι θα αντιμετωπίσουν τις πλημμύρες νωρίτερα από ό,τι έχουν προβλέψει τα κλιματικά μοντέλα.
Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο Earth’s Future.