Εκ προοιμίου τον Ντόναλντ Τραμπ δεν τον πάω, ούτε συμφωνώ με τις πολιτικές του ιδέες και λόγω της ιδιαίτερης σχέσης του με τον Ερντογάν έχω επιφυλάξεις για τη στάση που θα κρατήσει απέναντι στη χώρα μας. Φαίνεται όμως από τη σύνθεση της κυβέρνησης του, ιδιαίτερα με τη συμμετοχή δισεκατομμυριούχων ως υπουργών και της κυριαρχίας του στα δύο νομοθετικά σώματα των ΗΠΑ, ότι τα πράγματα για τον λαό των Ηνωμένων Πολιτειών θα είναι δύσκολα.
Για να γίνω πιο σαφής, η ολοκληρωτική νίκη του έναντι των Δημοκρατικών, όπως και αυτή στα δύο νομοθετικά σώματα, σημαίνει ότι η πολιτική του θα έχει πλήρη νομοθετική κάλυψη και σε συνδυασμό με την ιδιοσυγκρασία του και το συγκεντρωτισμό της εξουσίας, που του επιτρέπει το πολιτικό σύστημα, εκτιμώ πως θα έχουμε στις ΗΠΑ μια ολιγαρχική διακυβέρνηση με επίφαση δημοκρατίας.
Είναι βέβαιο, ότι κάποιες αποφάσεις του θα έχουν παγκόσμιες γεωπολιτικές συνέπειες, το ζητούμενο όμως είναι οι επιπτώσεις τους για τη χώρα μας.
Θετική, με αστερίσκους, εντύπωση προξένησε η είδηση για την ίδρυση στην Ομοσπονδιακή κυβέρνηση των ΗΠΑ του Υπουργείου Κυβερνητικής Αποτελεσματικότητας με Υπουργούς τον πλουσιότερο άνθρωπο του πλανήτη Ελον Μασκ και τον δισεκατομμυριούχο ινδικής καταγωγής Ραμασουάμι, που ως μη επαγγελματίες πολιτικοί, αλλά επιτυχημένοι επιχειρηματίες, μπορούν να αποφασίζουν χωρίς το φόβο του πολιτικού κόστους. Οι αρμοδιότητες που θα τους ανατεθούν περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, την εξάλειψη της γραφειοκρατίας, το δραστικό περιορισμό των υπερβολικών κρατικών ελέγχων, τη περικοπή των ανώφελων δαπανών και την αναδιοργάνωση των ομοσπονδιακών υπηρεσιών.
Εξάλλου σύμφωνα με το προεκλογικό πρόγραμμα των Ρεπουμπλικανών οι παρεμβάσεις θα γίνουν σχεδόν σε όλους τους τομείς από την οικονομία, την υγεία, τη μετανάστευση, τη προστασία του περιβάλλοντος, τις διεθνείς σχέσεις κλπ. Σαφώς πρόκειται περί φιλόδοξου πολιτικού σχεδιασμού για τη μεταμόρφωση όχι μόνου του ομοσπονδιακού κράτους, με βάση προτύπων ιδιωτικής επιχείρησης με γενικότερες και κοινωνικές επιπτώσεις. Ωστόσο δεν γνωρίζω πόσο συμβατές με το Σύνταγμα των ΗΠΑ θα είναι οι πολιτικές αυτές παρεμβάσεις, ούτε το πώς θα ξεπεραστούν οι νομικές αντιδράσεις, κυρίως όμως βίαιες αντιδράσεις των θιγόμενων από τα μέτρα. Επίσης, κανείς δεν γνωρίζει πόσο χρονικό διάστημα θα χρειαστεί για να αποδώσουν καρπούς τα μέτρα και αν θα συνεχίσει να υπάρχει σταθερή πολιτική βούληση για την επιβολή τους.
Κατά τη προσωπική μου άποψη και με βάση την εμπειρία μου ως ΓΕΔΔ, που μετείχα στις προσπάθειες για την αναδιοργάνωση της Δημόσιας Διοίκησης με το «επανίδρυση του κράτους» και στη συνέχεια με το Μνημόνιο, που επιβλήθηκε στη χώρα μας, όλα αυτά έκαναν τον κύκλο τους με ελάχιστα αποτελέσματα.
Συνεπώς, τηρουμένων των αναλογιών με βάση των αντιστοίχων προσπαθειών που έγιναν σε όλα τα δημοκρατικά κράτη, δεν αναμένω θεαματικά αποτελέσματα τουλάχιστον στη πάταξη της γραφειοκρατίας και την αναδιοργάνωση των υπηρεσιών στις ΗΠΑ. Αυτό διότι το esprit des corps των δημοσίων υπαλλήλων απανταχού της γης και με συμπαράσταση ισχυρών συνδικαλιστικών φορέων, αποτελεί ισχυρό αποτρεπτικό παράγοντα κάθε πολιτικής προσπάθειας αναδιοργάνωσης, πόσο μάλλον που στις ΗΠΑ οι πολίτες αντιδρούν βίαια, όταν θίγονται τα δικαιώματα τους.
Πιστεύω, ότι στις ΗΠΑ, όπως και στη χώρα μας, τα θετικά βήματα γίνονται τις πρώτες 100 ημέρες της νέας κυβέρνησης. Αν παρά ταύτα ο Ελον Μασκ πετύχει, θα ανοίξει λόγω όσμωσης απανταχού ο δρόμος για τη χρησιμοποίηση τεχνοκρατών και επιτυχημένων επιχειρηματιών αντί πολιτικών σε θέσεις ηγεσίας στη διακυβέρνηση των χωρών, που σημαίνει σταδιακή διολίσθηση προς την ολιγαρχία.
Λέανδρος Τ.Ρακιντζής, Αρεοπαγίτης ε.τ.