Η επιμονή του Ιράν στο να αποκτήσει πυρηνικά όπλα θυμίζει λίγο το παιδί που παίζει με τα σπίρτα στη πυριτιδαποθήκη.
Θα πει κάποιος, ίσως, πώς εδώ έχει πυρηνικά το Ισραήλ και το Πακιστάν που δεν έχουν υπογράψει συνθήκες για τον έλεγχο τους. Αλήθεια είναι αυτό, όπως αλήθεια είναι όμως ακόμα πώς τόσο το Ισραήλ όσο και το Ισλαμικό Πακιστάν έχουν κοσμικές κυβερνήσεις και όχι θεοκρατικές με Ιμάμη να εκδίδει φετφά ως πολιτικά διατάγματα.
Η κτήση πυρηνικής δυνατότητας σε οπλικά συστήματα για το Ιράν, θα αποτελέσει οδό για Τουρκία, Σαουδική Αραβία, καθώς και άλλες χώρες με οικονομική δυνατότητα να αποκτήσουν ισχύ που εύκολα μπορεί να μετατραπεί σε επιθετικό όπλο, πρώτα ενός απέναντι στον άλλον (ακόμα και σήμερα έχουν μάχες μεταξύ τους όπως πχ σε Υεμένη χωρίς εμπλοκή δυτικών στρατών και κρατών. Η μάχη εκεί ξεκίνησε ως διαφορά μεταξύ Ριάντ και Τεχεράνης).
Παράλληλα, με ιστορικό δεδομένο την αιώνια κόντρα με το Ισραήλ, δεν αποκλείεται σε καμία περίπτωση (ίσα ίσα) η χρήση βρόμικων βομβών έναντι Ισραηλινών, έτσι ώστε να πλήξουν σοβαρά την συνοχή του Ισραήλ και το επίπεδο ασφάλειας του. Γι΄αυτό άλλωστε και οι κατά καιρούς δηλώσεις από Τελ Αβίβ πώς αν χρειαστεί θα προβούν σε δράση εναντίον των πυρηνικών του Ιράν, ακόμα και χωρίς συμμάχους.
Το πώς ξεκίνησε το ζήτημα, όπως έχω αναφερθεί και σε προηγούμενο κείμενο μου, είναι κάτι που έχει ρίζες στις αρχές της δεκαετίας του 2000 και με την παρουσίαση του δόγματος του Αυτοκρατορικού αετού που έβλεπε την αναβίωση της Περσικής Αυτοκρατορίας. Εκεί όμως που πήρε σάρκα και οστά ήταν στην αφελή στάση της ΕΕ και στις ανεξήγητες πρακτικές Ομπάμα που υποδαύλισε μια ολική καταστροφή στη περιοχή με τη δήθεν Μουσουλμανική Άνοιξη (παταγώδης αποτυχία που οδήγησε στην τρομοκρατία της Σαρία) και σε μια εξίσου ανόητη συμφωνία που άφηνε το δικαίωμα στο Ιράν να διατηρήσει στοιχεία εμπλουτισμένου ουρανίου που ήταν ικανά να φτιάξουν 30 A-bombs!!!
Μέσα σε όλα αυτά, ο παραλογισμός συνεχίστηκε όταν σε επανειλημμένες απειλές διά άμβωνος από τον Χομεϊνί να σημειώνει πώς θα σκοτώσει τον «Αμερικανικό Διάβολο» και ότι θα «εξαφανίσει το Ισραήλ από τον χάρτη με φωτιά του Αλλάχ «, ουδείς ασχολήθηκε σοβαρά. Ακόμα και όταν αρνήθηκαν στη Τεχεράνη τον έλεγχο από τους ελεγκτές του ΟΗΕ, το αντίστοιχο Συμβούλιο Ασφαλείας, δεν προχώρησε σε ουσιαστικά μέτρα (με βέτο της Ρωσίας και ψήφο ουδετερότητας (abstention) από Κίνα).
Τώρα, μετά τα όσα έχουν γίνει προφανώς είναι δύσκολο να αλλάξει κάτι ειρηνικά, καθώς τα κενά τα απεχθάνεται η φύση, άρα το ίδιο ισχύει και στη γεωπολιτική. Το κενό ελέγχου που υπήρξε καλύφθηκε από τις πράξεις του Ιράν (δοκίμασε ήδη βαλλιστικούς πυραύλους) και σήμερα δηλώνει έτοιμο να χτίσει Ισλαμική Θεοκρατική Πυρηνική Δύναμη για ένα κράτος που δηλώνει επίσης ανοιχτά τις αυτοκρατορικές του διαθέσεις (κάτι που είδαν Ρωσία και Τουρκία και για αυτό δεν στηρίζουν ανοιχτά την πυρηνική του δυνατότητα).
Προσωπικά, έχοντας διαβάσει αναφορές, ιστορικά στοιχεία και δεδομένα όπως αποτυπώνονται σε κλειστές και ανοιχτές πηγές, θεωρώ σχεδόν σίγουρη μια επέμβαση στο Ιράν αν τα πράγματα συνεχιστούν ως έχουν και ο Αλί Χαμενεΐ και όποια πολιτική μαριονέτα από κάτω του, θελήσουν να γίνουν πυρηνική δύναμη. Ακόμα και αν δεν επέμβουν οι ΗΠΑ, να εΊμαστε σίγουροι πώς χτυπήματα θα υπάρξουν και μάλιστα μεγάλης ισχύος από το κράτος του Ισραήλ που θα νιώσει άμεση απειλή και σε καμία περίπτωση δεν θα την αφήσει να αναπτυχθεί. Μια στρατηγική που καταγράφεται αμέσως μετά την πτώση του Σάχη στο Ιράν και με ιδιαίτερη έμφαση αμέσως μετά την ληξη του πολέμου Ιράν Ιράκ, όπου πλέον η Τεχεράνη διαπίστωσε πώς θέλει να έχει ισχυρά , μη συμβατικά όπλα, για να αντεπεξέλθει στον ηγετικό ρόλο που επιζητεί.
Θεωρώ ως κρίσιμο σημείο αναφοράς για εξελίξεις, την επερχόμενη συνάντηση των G20 στην Οσάκα, αφού εκεί είτε θα υπάρξει συμφωνία να πιεστεί Τεχεράνη (και Τουρκία) μέσω Ρωσίας με κάποια ανταλλάγματα (αφού υπάρξει επικοινωνία και συνεργασία με ΗΠΑ), είτε καλό είναι να ετοιμαστούμε για ένα πολύ καυτό καλοκαίρι και δεν μιλώ για θερμοκρασίες καιρού.
Πρώτη δημοσίευση στο Geopolitics and Daily News