Έζησε πριν από περίπου 3.500 χρόνια, αλλά η τεχνολογία ανακατασκευής προσώπου την «επανάφερε στη ζωή»: Πρόκειται για μια γυναίκα από τις Μυκήνες της Ύστερης Εποχής του Χαλκού, η οποία ήταν περίπου τριάντα ετών όταν θάφτηκε στο βασιλικό νεκροταφείο μεταξύ 16ου και 17ου αιώνα π.Χ. Το σημείο έφεραν στο φως ανασκαφές που έγιναν τη δεκαετία του 1950 στις Μυκήνες, μυθικό βασίλειο του Αγαμέμνονα.
Η Dr Emily Hauser, η ιστορικός που ανέθεσε την ψηφιακή αναπαράσταση, δήλωσε στον Observer: «Είναι απίστευτα σύγχρονη. Μου έκοψε την ανάσα. Για πρώτη φορά, αντικρίζουμε το πρόσωπο μιας γυναίκας από ένα βασίλειο που συνδέεται με την Ελένη της Τροίας -η αδελφή της Ελένης, Κλυταιμνήστρα, ήταν βασίλισσα των Μυκηνών».
«Αυτή η γυναίκα πέθανε περίπου στις αρχές της Ύστερης Εποχής του Χαλκού, αρκετές εκατοντάδες χρόνια πριν από την υποτιθέμενη ημερομηνία του Τρωικού πολέμου», πρόσθεσε η Hauser, λέκτορας κλασικών σπουδών και αρχαίας ιστορίας στο Πανεπιστήμιο του Έξετερ.
Την αναπαράσταση ανέλαβε ο digital artist, Juanjo Ortega G., ο οποίος βασίστηκε σε πήλινο εκμαγείο που είχε δημιουργηθεί τη δεκαετία του 1980 στο Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ.
Η Hauser, συγγραφέας του βιβλίου «Mythica: A New History of Homer’s World, Through the Women Written Out of It», που θα κυκλοφορήσει την επόμενη εβδομάδα, δήλωσε ότι οι εξελίξεις στην ιατροδικαστική ανθρωπολογία και την ανάλυση DNA, καθώς και η ραδιοχρονολόγηση και η τρισδιάστατη ψηφιακή εκτύπωση, έχουν οδηγήσει σε θεαματικές βελτιώσεις όσον αφορά τις αναπαραστάσεις του αρχαίου κόσμου. «Μπορούμε -για πρώτη φορά- να κοιτάξουμε στα μάτια το παρελθόν».
Η γυναίκα έφερε νεκρική μάσκα από ήλεκτρο και είχε ταφεί με τρία ξίφη, τα οποία θεωρείτο ότι συνδέονταν με τον άνδρα ο οποίος είχε ταφεί δίπλα της, όμως τώρα εκτιμάται ότι ανήκαν στην ίδια. Ανάλυση DNA επιβεβαίωσε ότι πρόκειται για αδελφό και αδελφή και όχι για συζύγους.
Σύμφωνα με τη Hauser «Αυτή η γυναίκα θάφτηκε εκεί [στον βασιλικό τάφο] λόγω της καταγωγής της, όχι του γάμου της. Αυτό μας λέει μια διαφορετική ιστορία σχετικά με το πόσο σημαντική ήταν». Τα νέα στοιχεία δείχνουν ότι τα πολεμικά εξαρτήματα σε αυτές τις ταφές της Ύστερης Εποχής του Χαλκού σχετίζονται με γυναίκες παρά με άνδρες, «γεγονός που ανατρέπει εντελώς τις υποθέσεις μας για τη σχέση των γυναικών με τον πόλεμο».
Πρόσθεσε ότι τα αρχαιολογικά στοιχεία και οι αναλύσεις DNA επιτρέπουν «στις γυναίκες του αρχαίου κόσμου να βγουν από τη σκιά».
Η κατάσταση των οστών της γυναίκας υποδηλώνει ότι έπασχε από αρθρίτιδα στους σπονδύλους και τα χέρια της, γεγονός που κατά τη Hauser πιθανώς αποδίδεται στη συστηματική ενασχόληση της με την υφαντική, μία «κοπιαστική σωματική δραστηριότητα των γυναικών, όπως έχουμε δει να κάνει η Ελένη στην Ιλιάδα».
Με πληροφορίες από Guardian