Μία νέα τεχνική που συνδυάζει την χρήση ραδιενεργού άνθρακα - 14 και την ψηφιακή παλαιογραφία θα μπορούσε σύντομα να βοηθήσει τους επιστήμονες να αποκαλύψουν την πραγματική ηλικία παπύρων από την Νεκρά Θάλλασσα.
Η ενέργεια ανήκει στο Πανεπιστήμιο του Γκρόνιγκεν της Ολλανδίας και είναι η πρώτη φορά εδώ και δεκαετίες που ένας σημαντικός αριθμός από πάπυρους που βρέθηκαν στην Νεκρά Θάλασσα, έχουν υποστεί ραδιοχρονολόγηση. Την ραδιομετρική μέθοδος χρονολόγησης με τη χρήση του ραδιενεργού άνθρακα - 14.
Αν και η έρευνα από τους επιστήμονες ακόμα δεν έχει δημοσιευθεί ολοκληρωμένη σε επιστημονικό περιοδικό, εντούτοις τα πρώτα αποτελέσματα παρουσιάστηκαν την περασμένη εβδομάδα σε συνέδριο που διοργανώθηκε από το Πανεπιστήμιο του Γκρόνιγκεν, δικαιώνοντας την εκτίμηση, ότι όρισμένοι πάπυροι είναι αρχαιότεροι απ′ ότι αρχικά είχαν προσδιοριστεί.
Πρόκειται για 25.000 κομμάτια που αποκαλύφθηκαν σε σπηλιές στις ακτές της Νεκράς Θάλασσας, κατά τις δεκαετίες 1940 και 1950. Περιλαμβάνουν μερικά από τα αρχαιότερα χειρόγραφα της Βίβλου, άλλα και θρησκευτικά κείμενα που δεν έγιναν δεκτά στην Αγία Γραφή αλλά και μη θρησκευτικά κείμενα.
Η χρονολόγηση με άνθρακα 14 βασίζεται στο γεγονός ότι με το θάνατο ενός οργανισμού ή το κόψιμο ενός δέντρου, ο ραδιενεργός άνθρακας - 14 παύει να αναπληρώνεται με τη λήψη της τροφής. Έτσι, αντί να βρίσκεται σε σταθερή αναλογία μέσα στο υλικό ή τον οργανισμό, όπως και στο περιβάλλον, αρχίζει να ελαττώνεται, διασπώμενος με την εκπομπή βήτα σωματιδίων.
Η συγκέντρωση του C-14 στο δείγμα μπορεί να μετρηθεί. Η μέτρηση της σημερινής συγκέντρωσης ατόμων C-14 είναι μέτρο της ηλικίας του δείγματος από τη στιγμή του θανάτου, ή από τη στιγμή που σταματά η πρόσληψη διοξειδίου του άνθρακα μέσω της τροφής, φωτοσύνθεσης και αναπνοής.
Λόγω της καταστροφικής φύσης της ανάλυσης, η οποία απαιτεί να καταστραφεί ένα κομμάτι της περγαμηνής, η Διεθνής Αρχή Αρχαιοτήτων (IAA) ήταν πολύ διστακτική να επιτρέψει αυτού του είδους την έρευνα.
Με την τεχνολογία να έχει εξελιχθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια, κάτι που σημαίνει πως δεν απαιτείται η καταστροφή του πάπυρου για τον προσδιορισμό της ημερομηνίας, οδήγησε την Διεθνή Αρχή Αρχαιοτήτων να επιτρέψει στους επιστήμονες την χρήση της ραδιοχρονολόγησης.
Στο Πανεπιστήμιο του Γκρόνιγκεν έχουν παραχωρηθεί τριάντα πάπυροι. Οι εικοσιπέντε έχουν χρησιμοποιηθεί για την εκπαίδευση ενός συγκεκριμένου αλγορίθμου που πραγματοποιεί την παλαιογραφική ανάλυση της συλλογής.
Η παλαιογραφία είναι η μελέτη αρχαίων κειμένων και επιγραφών. Στην περίπτωση των πάπυρων της Νεκράς Θάλασσας, ήταν ζωτικής να προσδιοριστεί η ακριβής ημερομηνία συγγραφής καθώς σύμφωνα με τους περισσότερους ερευνητές, χρονολογούνται μεταξύ του 3ου αιώνα π.Χ. και του πρώτου αιώνα μ.Χ.
Πηγή: The Jerusalem Post, Wikipedia