Στη μετά Weinstein εποχή, γίνεται πολλή συζήτηση για το τι είναι και τι όχι σεξουαλική παρενόχληση, πού και από ποιον μπαίνουν τα όρια σε τέτοιες περιπτώσεις και αν τελικά έχουμε πέσει στην «παγίδα» της πολιτικής ορθότητας στο δημόσιο διάλογο.
Η Simone de Beauvoir, η οποία γεννήθηκε σαν σήμερα, η πιο γνωστή Γαλλίδα φιλόσοφος και θεωρητικός υπέρ του φεμινισμού, είχε πει μεταξύ άλλων ότι δε θα υπήρχε τόσο θέμα με το φεμινισμό αν οι αλαζόνες άντρες δεν τον έφερναν στο προσκήνιο με τη συμπεριφορά τους. Το «άβολο» της υπόθεσης είναι όταν ενίοτε αναδεικνύεται και από τις τοποθετήσεις γυναικών.
Στη σημερινή «Le Monde», δημοσιεύεται ένα κείμενο υπογεγραμμένο από 100 επιφανείς γυναίκες της Γαλλίας, οι οποίες μοιράζονται τις ανησυχίες τους για την ελευθερία του λόγου, σημειώνοντας ότι «μας διατάσσουν να μιλάμε ”όπως πρέπει”, να αποσιωπούμε αυτό που προκαλεί θυμό και εκείνες που αρνούμαστε να συμμορφωθούμε με τις υποδείξεις θεωρούμαστε προδότριες, συνεργοί».
Το κείμενο, που τιτλοφορείται «Υπερασπιζόμαστε μια ελευθερία του ενοχλείν, απαραίτητη για τη σεξουαλική ελευθερία», καταλήγει με τα εξής λόγια: «Αυτός ο ”πυρετός” να στείλουμε τα ”γουρούνια” στη σφαγή, εκτός από το ότι δε βοηθά τις γυναίκες να αυτονομηθούν, εξυπηρετεί στην πραγματικότητα τα συμφέροντα των εχθρών της σεξουαλικής ελευθερίας, των θρησκευτικών εξτρεμιστών κι εκείνων που μιλούν στο όνομα του καλού και ηθικού».
Η Catherine Deneuve, μία από τις 100 γυναίκες που υπογράφουν το κείμενο, έχει και στο παρελθόν τοποθετηθεί ενάντια στο hashtag #BalanceTonPorc {=Κατάγγειλε το γουρούνι σου (αυτόν που σου φέρθηκε απρεπώς)}, τάση που κατακλύζει τα γαλλικά social media σχετικά με τη σεξουαλική παρενόχληση, λέγοντας πως δε βρίσκει ότι αυτός είναι ο σωστός τρόπος να κινηθούν τα πράγματα και πως μετά από αυτό μπορεί να ακολουθήσει το «Ισορρόπησε την πόρνη που κρύβεις μέσα σου». Συμπλήρωσε ότι είναι υπερβολικοί αυτοί οι όροι και δε λύνουν το πρόβλημα.
Η Simone de Beauvoir, λοιπόν, στο βιβλίο της «Το δεύτερο φύλο» γράφει επίσης ότι κάθε μορφή καταπίεσης δημιουργεί καθεστώς πολέμου και η καταπίεση σε βάρος των γυναικών δεν αποτελεί εξαίρεση. Οι εξελίξεις το αποδεικνύουν περίτρανα.