Δεν υπονοούσε - εννοούσε
Δεν κατηγορούσε - κατανοούσε
Δεν αδιαφορούσε - υπερασπιζόταν
Κ. Καλαπανίδας, Η Μαργαρίτα
Αναρωτιέμαι αν οι πολιτικοί ηγέτες, ηγετίσκοι, παρατρεχάμενοι, παρακοιμώμενοι ξέρουν τί λένε, γιατί προφανώς οι περισσότεροι δεν γνωρίζουν τί πράττουν [ακόμα κι αυτοί οι ολίγιστοι που ανήκουν στο ΠΡΑΤΤΩ]. Οι αυτοδίδακτοι δημοτικιστές πολιτικοί του 1960, οι κατ’εντολήν καθαρευουσιάνοι του 1970, οι ημιμαθείς μικρομεσαίοι του 1980, οι αγγλόπληκτοι golden boys του 1990, ήσαν εντέλει καλύτεροι στη χρήση λέξεων, όρων κι εκφράσεων από τους σημερινούς εκπροσώπους του [επίσης απαίδευτου, με όλες τις έννοιες] λαού, όπου το ‘’άρες, μάρες, κουκουνάρες’’ επικρατεί καθολοκληρίαν.
Ουδείς ομιλών ή γράφων θέλει πράγματι να τον καταλάβουν και ουδείς ακούων ή διαβάζων θέλει πράγματι να καταλάβει.
Σε κάθε περίπτωση ο μέσος πολιτικός, όπως και ο μέσος πολίτης, γνωρίζει το πλάτος και το μήκος [αλλά όχι το βάθος] ενός μόνο μέρους της ελληνικής ιστορίας [συνήθως αυτό που τον συμφέρει κομματικά], αγνοεί την ευρωπαϊκή ιστορία [κουτόφραγκοι] και περιφρονεί την παγκόσμια [αμερικανικός ιμπεριαλισμός γαρ]. Όσο για τον Πολιτισμό, τις Τέχνες, τα Γράμματα ούτε κουβέντα. Λίγα πράγματα, εν είδει σλόγκαν, για τα δικαιώματα [τα δικά του και των ”δικών” του] κι αυτά φτάνουν για να δηλώνει ενημερωμένος,σύγχρονος και ...μάγκας.
Όλα τούτα θα μπορούσε εν μέρει να καλυφθούν από άλλα χαρακτηριστικά ποιότητας, όπως π.χ το ήθος και η μπέσα, όμως λόγω του Πάσχα δεν έχει νόημα ν’ αναφερθούμε σε αυτά.
Αναρωτιέμαι πάντως αν υπάρχει έστω κι ένας εχέφρων που να πιστεύει ότι αποτελεί μέρος της διδακτέας - στη νέα γενιά - ύλης το ποιόν των δηλώσεων και άρθρων των πολιτικών. Αν όχι, τότε κανένα αποτέλεσμα εκλογών δεν μας σώζει...